Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9464) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Dit was mijn laat­ste nacht in Ta­rīm – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.) – De koers van de US$ was op 19 no­vem­ber jl. f. 1,89.

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Zaterdag, 27 december 1997.
Tariem: 39/9. Tarīm – Šibām: Gaṣr al-Ḥaw­ṭa-hotel.
Afgelopen nacht: mi­ni­mum tem­pe­ra­tuur: 16,1°C. Voch­tig­heid: ma­xi­maal 43%, mi­ni­maal 31%.
Om 06.15: 18,9°C., 33%.
Bagage opruimen.
Circa 7.00 uur: ontbijt.
Circa 9.00 uur in de Bi­blio­theek
De twee tafels van de Bi­blio­theek en de twee stoe­len, die Taw­fīq en ik in bruik­leen had­den in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel, te­rug­bren­gen.
Ik doe niet veel meer, maar Taw­fīq maakt nog eni­ge fo­to’s van hand­schrif­ten.
Tegen twaalven ne­men we af­scheid van ie­der­een, be­hal­ve van Abd al-Gā­dir, die al weg is.
Aboe Alawī M. liep de he­le dag ach­ter mij aan, ik werd er on­ge­luk­kig van. Wil­de hij me een ca­deau­tje ge­ven? Hij liep met een pak­je koek­jes. Al­le tijd ne­geer­de hij me, be­hal­ve die keer, en­ke­le we­ken ge­le­den, toen hij me een hand­schrift­je pro­beer­de te ver­ko­pen uit zijn pri­vé­be­zit (ik kocht het niet) en nu, van­daag.
Verleden jaar had ik ie­der­een hal­ver­we­ge mijn ver­blijf 1.000 rial [f. 15,00] (uit het pro­ject) ge­ge­ven. Taw­fīq was er dit jaar geen voor­stan­der van, ook niet uit de pri­vé­pot. We zou­den dan hun waar­de­ring ko­pen, was zijn ar­gu­ment.
Zoemde het nu van geld­ver­wach­ting?
We nodigen Abd al-Raḥ­mān ten lunch uit in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel en gaan daar­na via Say’ūn naar het Gaṣr al-Ḥaw­ṭa-ho­tel.
Voor 55 US$ [f. 104,00] plus 12 US$ [f. 22,70] be­las­ting een fan­tas­tische een­per­soons­ka­mer.
Daar eten: 1.100 rial (plus 17% be­las­ting).
Nog wat vertellen.
Circa 22.30 uur, na ad­mi­ni­stra­tie, op bed.
Geen temperatuur­ge­ge­vens meer, want ik schonk de meet­ap­pa­ra­tuur aan Abd al-Raḥ­mān, even­als het kof­fer dat ik in Ṣanaᶜā’ had ge­kocht.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer infor­matie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9463) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Van­daag is het vrij­dag, de ge­brui­ke­lij­ke vrije dag in is­la­mi­tische ge­meen­schap­pen, dus ook in Ta­rīm. – De­ze dag is de laat­ste he­le dag die wij, mijn col­lega Taw­fīq en ik, in dit stad­je met de bij­naam Tarīm al-Ġinā’ (ﺗﺮﻳﻢ ﺍﻟﻐﻨﺎﺀ = het zin­gen­de Tarīm) zul­len door­bren­gen. Mor­gen gaan we over­nach­ten in het Gaṣr al-Ḥaw­ṭa ho­tel [het Ḥaw­ṭa-pa­leis] in Ši­bām en van­daar­uit ver­trek­ken we op zon­dag 28 de­cem­ber a.s. door de woes­tijn naar Ṣanaᶜā’, de hoofd­stad van Je­men. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Vrijdag, 26 december 1997.
Tariem: 38/10. Twee­de Kerst­dag.
Op circa 7.00 uur.
Ontbijt.
Ik geef het hotel­per­so­neel ge­za­men­lijk 10.000 rial [f. 150,00, uit ei­gen beurs]. “Eer­lijk on­der el­kaar ver­de­len.”, zeg ik te­gen de och­tend­re­cep­tio­nist Hāšim.
Inpakken [van mijn ba­ga­ge] met de Walk­man op: ik luis­ter naar Jun­gle- en Tech­no-mu­ziek]
Buiten lezen: ar­ti­ke­len van R.B. Ser­jeant. (Die Taw­fīq in fo­to­ko­pie mee­bracht.)
Van circa 14.00 tot 21.30 lezen, met uit­zon­de­ring van 19.00 tot 20.00 uur: di­ner.
Computeren vanaf 21.30 tot 22.30 uur.
Nu 23.00 uur.
Temperatuur: 15,9°C. / 39,4°C.
Vochtigheid: 46%. / LO%.
De laatste nacht in Tarīm in 1997.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9462) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Donderdag, 25 december 1997.
Tariem: 37/11. Eerste Kerst­dag.
Op 6.45 uur.
Samen ontbijt met Taw­fīq.
Naar de taxi­stand­plaats en naar Say’ūn.
Registratie en uitreis­vi­sum zou an­der­half uur kos­ten, dus zie ik er­van af.
We bespreken en be­ta­len on­ze te­rug­reis naar Ma’rib op zon­dag 28-12-97 a.s. en gaan in laat­ste be­spre­king met Abd al-Raḥ­mān, de di­rec­teur van de Aḥ­gāf-bi­blio­theek te Ta­rīm.
Om 13.00 uur hebben we een af­spraak met Ca­te­ri­na, Ma­ya en Pa Bo­rel­li*. We eten, op on­ze kos­ten, in Say’īn in een res­tau­rant.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Gaṣr al-Hawta

We gaan naar het Gaṣr al-Ḥaw­ṭa ho­tel [het Ḥaw­ṭa-pa­leis] in Ši­bām, waar de Bo­rel­li’s lo­ge­ren.
Het hotel is té chi­que, naar mijn smaak.
Caterina is super en­thou­siast als ze band­op­na­mes laat ho­ren van al-Ḵoe­ray­ba in Wā­dī Doe­ᶜan. We doen dat na het zwem­men.
Daarna gaan we op kos­ten van de Bo­rel­li’s eten.
Maya zegt niet zo­veel, maar is wel heel vro­lijk en ziet er ook zo uit. Beide vrou­wen zijn te­gen de veer­tig, of er al over­heen.
Na het eten schei­den on­ze we­gen.
Vanaf dat ik in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel in Tarīm te­rug ben (circa 22.15 uur) werk ik aan de fi­nan­ciën van het Ta­rīm-pro­ject en schrijf in mijn dag­boek over van­daag.
Nu 00.30 uur.
Temperatuur: 14,9°C. / 39,9°C.
Vochtigheid: 21%. / 55%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer infor­matie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9461) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Woensdag, 24 december 1997.
Tariem: 36/12.
Op 6.00 uur.
Computer: het ma­ken van een for­mu­lier om te prin­ten mis­lukt [uit de Da­ta­ba­se].
Circa 9.30 in de Bi­blio­theek tot 13.00 uur. Print­for­mu­lier lukt nog niet.
Hotel: shak­shoe­ka eten.
Rond 15.00 bij de Bi­blio­theek, voor de deur wach­ten tot cir­ca 15.30 uur, voor­dat Ḥusayn al-Ḥ., met de sleu­tel, komt.
Ik laat de ‘jon­gens’ Ḥu­sayn en Alī B. zelf­stan­dig boek­bin­den. Ik be­moei me ner­gens mee. Ḥu­sayn doet het niet gek.
Ḥu­sayn maak­te een (klei­ne) fout bij het ma­ken van een boek­band. Eer­der wil­de hij geen blan­co boek­blok­ken meer bin­den, nu heeft hij geen oe­fen­ma­te­ri­aal meer.
Abd al-Gādir was er niet.
In het Gas­ten­boek lees ik de leu­gens die wes­ter­lin­gen van­af 1990 neer­schreven. Dat de Bi­blio­theek zo ge­wel­dig is en zo goed be­stuurd werd / wordt etc.
Taw­fīq en ik gaan nog even bij ᶜAwaḍ kij­ken (tim­mer­man) naar de boe­ken­kas­ten die hij maakt. Ze (het is er maar één van de vijf) zien er fan­tas­tisch uit. (Hij maak­te ver­le­den jaar ook de toe­gangs­deur (8 juni 1996) en de vi­tri­nes, net zo’n prach­tig werk.) Maar de­ze eer­ste is 93 cm breed, ter­wijl ze maar 90 cm breed mo­gen zijn. Met de an­de­re zal hij daar­mee re­ke­ning hou­den.
We eten in het res­tau­rant met die mooie zwar­te af­was­ser*(1). Ik groet hem nu voor de eer­ste keer en hij groet vrien­de­lijk te­rug.
Hotel: buiten samen ad­mi­ni­stra­tie en klet­sen.
Kamer: nog een uur werken aan het print­for­mu­lier [op mijn lap­top­com­pu­ter], lukt nog niet.
Het kommageneuk van Taw­fīq, om al­les pre­cies te re­gi­ste­ren, tot op 5 rial nauw­keu­rig, be­gint mij te ir­ri­te­ren.
Temperatuur: ma­xi­maal: 39,5°C., mi­ni­maal: 15,1°C.
Vochtigheid: mi­ni­maal 21%, ma­xi­maal 57%.
Nu 23.00 uur.

Taḏ­ki­ra

Ḥu­sayn al-A., (de te­le­foon-boy van ver­le­den jaar) vraagt voor een hand­schrift Kitāb Taḏ­ki­ra bi-maᶜ­ri­fat*(2) 1.000 US$ en ook zo­veel voor twee Him­ya­ri­tische mun­ten*(3). La­ter voor die mun­ten 800 US$.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9460) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Mijn col­le­ga heet Taw­fīq: hij is de eerst­ver­ant­woor­de­lij­ke in de­ze pe­rio­de van dit pro­ject. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Dinsdag, 23 december 1997.
Tariem: 35/13.
Op circa 7.00 uur.
Dagboek bijwerken.
24,4°C. / 45% voch­tig­heid: 8.07 uur.
Laagste 15,8°C. Hoogste: 63%, van­nacht.
Bibliotheek: Ca­te­ri­na Bo­rel­li*(1) filmt hand­schrif­ten di­gi­taal om een idee te krij­gen hoe hand­schrif­ten ge­di­gi­ta­li­seerd kun­nen wor­den.
Tussen de middag lun­chen met haar, haar zus­ter Maya en haar va­der Ser­gio*(2), die prach­tig kan ver­tel­len. Was jour­na­list en werk­te bij de Tv, maak­te films zo­als Ca­te­ri­na en Maya werk­te ook al bij de Tv in Ro­me.
Na de middag Bi­blio­theek: com­pu­ter en di­gi­ta­le films met Ca­te­ri­na.
Lunch in het res­tau­rant in het cen­trum van Ta­rīm.
Avondeten in het ho­tel (voor mij ont­bijt, dat wil zeg­gen, ik eet brood, ge­bak­ken ei, jam) met de Bo­rel­li’s. Vader is een aan­ge­naam ver­tel­ler. Maya is ook mooi, zo­als Ca­te­ri­na.
’s Avond maken Taw­fīq en ik nog de ge­wij­zig­de ad­mi­ni­stra­tie tot circa 00.00 uur.
Nu 00.30 uur.
Temperatuur: mi­ni­maal 15,8°C., ma­xi­maal: 39,5°C. Vochtigheid: mi­ni­maal: 22%, ma­xi­maal: 63%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer infor­matie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9459) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Mijn col­le­ga heet Taw­fīq: hij is de eerst­ver­ant­woor­de­lij­ke in de­ze pe­rio­de van dit pro­ject. – Mijn brief voor ‘Ne­der­land’, be­vat meer (ach­ter­grond)­in­for­ma­tie dan mijn dag­boek­ver­slag. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Maandag, 22 december 1997.
Tariem: 34/14.
Op 6.35 uur.
Rond 7.00 ontbijt.
Circa 8.30 uur in de Bi­blio­theek. Ik ver­tel Ḥu­sayn al-Ḥ. wat hij moet doen als de com­pu­ter­pro­gram­ma’s op­nieuw ge­ïn­stal­leerd moe­ten wor­den. Daar gaat een groot deel van de och­tend mee heen.
Hij leert ver­der om rap­por­ten te maken [van de Da­ta­ba­se], tot 13.00 uur.
Hotel: eten en vertel­len.
Na 15.00 uur in de Bi­blio­theek in­struc­ties ge­ven aan Ḥu­sayn, Alī en Abd al-Gā­dir over het boek­bin­den.
Hotel, computer: sa­men met Taw­fīq de ad­mi­ni­stra­tie doen.
Hij is veel­ei­send en het ma­ken van al­ler­lei fi­nan­cië­le ver­sla­gen duurt tot cir­ca 01.00 uur, met uit­zon­de­ring van een on­der­bre­king van an­der­half uur waar­in we naar het res­tau­rant / eet­hok gaan waar dat mooie zwar­te af­was­ser­tje*(1) werkt. We zien el­kaar maar even. We kij­ken naar el­kaar, kort.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Leeghoofden

La­ter in de te­le­foon­win­kel zie ik een sexy jon­ge­man, een ech­te Ara­bier, met mooie ogen.
De ‘baas’ van het te­le­foon­kan­toor, een jon­ge­man uit Taᶜizz, ver­wijt de zui­der­lin­gen, ook de­ze sexy jon­gen met zijn vriend, dat het leeg­hoof­den zijn die al­leen den­ken aan de vol­gen­de maal­tijd. Van de toe­komst heb­ben ze nog nooit ge­hoord. De twee jon­gens gaan snel weg.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Onderwijs

Alī B. ver­telt over het on­der­wijs­sys­teem in de Roe­bāt*(2). Hij be­gon er ze­ven jaar ge­le­den. Het be­gin­jaar noemt hij in ‘hi­ǧri-ja­ren’*(3).
Het ‘stu­de­ren’ ge­beurt door het voor­le­zen van de tekst door een sjeik*(4), die na af­loop daar­van vra­gen stelt.
Zelf studeren of le­zen van de boe­ken is er niet bij. Daar­voor zijn ze te moei­lijk. Er zijn geen klas­sen en er is geen klas­sen­sys­teem, men leert en komt daar­door steeds ho­ger in graad.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Cultuurverschillen

Alī zou ook graag twee of meer vrou­wen wil­len heb­ben, maar heeft daar­voor twee of meer hui­zen no­dig.
Ḥusayn, die in de Oe­kra­ïne stu­deer­de, vindt de schei­ding van kerk en staat goed.
Abd al-Gā­dir en Alī kun­nen niet be­grij­pen dat on­ze wet­ten niet op het ge­loof zijn ge­ba­seerd.
Alī vindt het niet goed dat vrou­wen een schei­ding kun­nen be­werk­stel­li­gen.
Als het over geld gaat, lo­nen en be­las­ting, vin­den zij on­ze be­las­ting erg hoog. Ik zeg: veel be­las­ting is veel geld voor de over­heid, die geeft daar­van ook wat aan jul­lie. Daar­na valt het ge­sprek stil.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 17,1°C. / 38,9°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 22% / 54%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Brief

Ik schreef, op mijn lap­top­com­pu­ter, een lan­ge brief voor mijn re­la­ties in Ne­der­land. Die be­vat in­te­res­san­te ach­ter­grond­in­for­ma­tie, die ei­gen­lijk te veel was om ook nog eens ex­tra in mijn dag­boek neer te pen­nen. Ik ci­teer hier uit die brief.

Bedoeïenen

Mooie gezichten van be­doe­ïe­nen zag ik vaak in Ta­rīm. Daar kwa­men ze ge­re­geld in het te­le­foon­kan­toor. (Naar wie zou­den ze toch zo vaak moe­ten bel­len?)
Taw­fīq en ik moes­ten vaak lang wach­ten op ver­bin­ding met het Wes­ten en dan had ik tijd om die man­nen te be­stu­de­ren. Vaak dra­gen ze een kleur­rij­ke om­slag­doek en al­tijd een pis­tool. De schoon­heid van de be­doe­ïe­nen wordt ver­sterkt door de tul­band of koe­fiy­ya*(5) die ze al­le­maal op een bij­zon­de­re ma­nier om­ge­sla­gen heb­ben. Knap­pe ka­rak­te­ris­tie­ke kop­pen, slan­ke li­cha­men in kleu­ri­ge doe­ken ge­wik­keld.
Eens vroeg ik een ou­de man waar­om hij een pis­tool had. Hij zei: “Ik ben een be­doe­ïe­ne, daar­om draag ik een pis­tool.”

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer infor­matie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9458) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Mijn col­le­ga heet Taw­fīq: hij is de eerst­ver­ant­woor­de­lij­ke in de­ze pe­rio­de van dit pro­ject. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Zondag, 21 december 1997.
Tariem: 33/15.
Op 7.00 uur.
Bibliotheek: com­pu­ter en ver­ga­de­ring over geld.
Boekbinden: dins­dag gaf ik op­dracht en­ke­le boek­blok­ken te bin­den. Tot nu toe is er niets ge­beurd.
Na de middag met Abd al-Raḥ­mān in [het] ho­tel wer­ken. Hij krijgt het maar niet voor el­kaar, ook niet met on­ze na­druk­ke­lij­ke hulp, om een be­gro­ting op te stel­len voor het nog aan­we­zi­ge be­drag.
Ik word er moedeloos van en ga de ad­mi­ni­stra­tie doen.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 16,5°C. / 40,3°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 73% / 23%.
Circa één uur vast sla­pen.
‘Ontbijt’ als avond­eten.
Database bewer­ken.
Nu 00.00 uur.
Moe.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer informatie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9457) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Zaterdag, 20 december 1997.
Tariem: 32/16.
Ik lig lang wak­ker. Pas na twee uur val ik in slaap, ter­wijl de wek­ker al­weer om 6.00 uur af­loopt.
’s Ochtends ben ik ben enorm moe.
Afgelopen nacht: 15,1°C. / 59% voch­tig­heid.
Uitgeput ga ik naar de Bi­blio­theek en con­sta­teer on­der­weg, bij het res­tau­rant, dat die mooie zwarte af­was­ser wel erg jong is en ik ver­geet hem prompt.
Om 8.30 in de Bi­blio­theek tot 13.00 uur. Met de com­pu­ter wer­ken.
Eten in het hotel.
Van 15.00 uur tot 17.00 uur in de Bi­blio­theek wer­ken: boek­bind­in­struc­ties geven aan Ḥu­sayn al-Ḥ en Abd al-Gā­dir.
Om 19.00 uur avond­eten.
Van 21.00 uur tot 01.00 uur werken Taw­fīq en ik aan een be­gro­ting voor Abd al-Raḥ­mān.
Bed 01.30 uur.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 15,1°C. / 39,9°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] / 22% / 59%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9456) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Mijn brief naar Ne­der­land be­vat meer (ach­ter­grond)­in­for­ma­tie dan mijn dag­boek­ver­slag. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Vrijdag, 19 december 1997.
Tariem: 31/17.
Op 7.45 uur.
Ontbijt.
Taw­fīq en ik ma­ken een wan­de­ling door Tarīm van cir­ca 9.00 tot cir­ca 16.00 uur. De be­lo­ning krij­gen we al om cir­ca 10.00 uur als RI. blijkt zich te wil­len la­ten fo­to­gra­fe­ren door mij. Twee keer zelfs. Taw­fīq wil dat met de te­le­lens doen, als een ou­de ke­rel roet in het eten gooit. Uit­ein­de­lijk, als die weer weg is, po­seert ze voor Taw­fīq, wel met hoofd­doek, maar met ont­bloot ge­zicht. Ze is erg mooi. Al­les is span­nend, want een vrouw die zich wil la­ten fo­to­gra­fe­ren is zeld­zaam. (Of niet, als er maar geen man in de buurt is?) Eerst wil ze haar naam niet noe­men, daar­na dus wel: RI. Taw­fīq en ik zoe­ken daar­na de weg uit om pre­cies bij haar huis te ko­men, om haar la­ter de fo­to’s via een vrouw te kun­nen over­han­di­gen. Ze woont in [de wijk] Aydīd.
Taw­fīq blijkt zijn foto’s niet zo­maar te wil­len ver­strek­ken. Hij laat copy­right gel­den. Hij wil ech­ter wel over da­ta­ba­ses weten. Dat is mijn ken­nis. Daar moet dus han­del in zit­ten.
Later krijg ik nog een soort be­lo­ning als we weer in het res­tau­rant eten waar die mooie zwar­te jon­gen af­wast. Hij loopt nu dui­de­lijk een paar keer voor mij langs en we kij­ken el­kaar ver­schil­len­de ke­ren in de ogen. Ook draait hij zich een paar keer naar me om. Ik weet ech­ter niet hoe ik de si­tu­a­tie moet aan­pak­ken om mijn hand eens over zijn blo­te be­nen en bil­len te kun­nen la­ten glij­den. Wat is de weg naar de bin­nen­kant van zijn sa­rong?
Een andere sexy jon­gen zie ik bij het thee­huis. Hij draagt zijn sa­rong laag, tot net bo­ven zijn schaam­haar, met bloot bo­ven­lijf. Hij is mooi, maar heeft een vreemd kuch­je.
Taw­fīq en ik lo­pen een groot deel ‘bo­ven’ Tarīm, over de berg­wand. Een deel door de wijk Noe­way­da­ra en we ko­men op zoek naar de ou­de stads­wal zelfs bij Ḥuṣn al-Ḵātim en tot aan de rand van Dam­moen, waar ver­ve­len­de kin­de­ren ons met ste­nen bom­bar­de­ren. Door de May­yāf-straat (ﺍﻟﻣﺠﺎﻑ), waar de ka­me­len­ra­ce ver­le­den week was, (zaterdag jl.) komen we via de Miḥdār-minaret*(1) / -moskee weer in het res­tau­rant van de mooie af­was­sen­de zwar­te jon­gen. Daar­na via de ‘oa­se’ palm­bo­men­plan­ta­ge ge­ra­ken we na ver­loop van tijd in het ho­tel.
Zwemmen.
Douchen.
Dagboek bij­wer­ken en drie kwar­tier sla­pen.
Mijn gelaat is ver­brand in de fel­le zon.
Als ik volgend jaar eens een vriend­in zou kun­nen mee­ne­men dan heb ik mis­schien die zwoe­le blik van die zwar­te jon­gen niet no­dig.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 15,6°C. / 39,8°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 43%. / 21%.
19.00 uur avond­eten in ont­bijt­stijl.
Dorp in.
Hotel: onder andere ver­tel­len met een Belg.
Nu 23.00 uur.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Brief

Ik schreef, op mijn lap­top­com­pu­ter, een tien blad­zij­den (A4) lan­ge brief voor mijn re­la­ties in Ne­der­land. Die be­vat in­te­res­san­te ach­ter­grond­in­for­ma­tie, die ei­gen­lijk te veel was om ook nog eens ex­tra in mijn dag­boek neer te pen­nen. Ik ci­teer hier uit die brief.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Boekbinden

In de Aḥgāf-bi­blio­theek zou ik de wes­ter­se wij­ze van boek­bin­den in­stru­e­ren en ver­zocht die­ge­nen die het wil­den le­ren van blan­ke A4-tjes een tien­tal ka­ter­nen met twin­tig blad­zij­den te vou­wen zo­dat ik het naai­en daar­van zou kun­nen de­mon­stre­ren. Na twee da­gen was er een sta­pel­tje van tien ka­ter­nen klaar en ik deed voor hoe vol­gens de wes­ter­se me­tho­de ka­ter­nen aan el­kaar ge­naaid moe­ten wor­den. De meest ge­ïn­te­res­seer­de maak­te de rest af. Niet he­le­maal goed, maar voor een be­gin­ner ook niet slecht. Om het be­ter in de vin­gers te krij­gen ver­zocht ik hem nog een aan­tal sta­pel­tjes ka­ter­nen te vou­wen, waar­op hij zou kun­nen oe­fe­nen. Hij keek mij aan als­of ik stond te vloe­ken.
Na ver­der aan­drin­gen was een week la­ter het vol­gen­de sta­pel­tje klaar, maar veel ani­mo om die ka­ter­nen tot een boek­blok­je te naai­en was er niet. Men vond dat maar on­zin. Ik was toch ge­ko­men om hen te le­ren hoe je ma­nus­crip­ten moest bin­den, niet­waar? “Nou, dan be­gin­nen we toch te oe­fe­nen met ma­nus­crip­ten en niet met blank pa­pier!” (Hgaaah! Ben ik wel ge­schikt voor de Ara­bische we­reld?)

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Vrouwelijk schoon

Taw­fīq en ik wil­den Tarīm ver­ken­nen aan de hand van de plat­te­grond die Her­mann von Wiss­mann in de jaren der­tig als bij­lage maak­te voor het boek Ha­dra­maut, so­me of its mys­te­ries un­vei­led van Da­niël van der Meu­len*(2). Hoe­wel meer dan zes­tig jaar oud is die kaart nog steeds aar­dig bij de tijd, zo ont­dek­ten we tij­dens on­ze wan­de­ling door Tarīm.
Op zoek naar de ou­de stads­muur die op de plat­te­grond voor­komt, maar die nu gro­ten­deels tus­sen de be­bou­wing ver­dwe­nen is, kwa­men we bij een berg­hel­ling uit. De voet van de hel­ling was be­bouwd met (le­men: mud brick) hui­zen. Een slecht on­der­hou­den trap, die ei­gen­lijk be­stond uit los­se brok­ken be­ton, leid­de naar de ho­ger ge­le­gen hui­zen. Wij klom­men naar bo­ven, ter­wijl we er ons de­ge­lijk van be­wust wa­ren dat we bin­nen­dron­gen in de pri­vé-sfeer van de men­sen die er woon­den.
Uit het laatste huis kwam plot­se­ling een on­ge­slui­erd meis­je naar bui­ten. Zij keek naar ons en trok haar hoofd weer te­rug. We dach­ten dat we te ver gin­gen, maar toen keek ze weer om de hoek van haar huis en bleef kij­ken. Voor­zich­tig klom­men we nog wat ho­ger. Ze bleef zit­ten. We na­der­den haar en Taw­fīq vroeg of we nog ver­der moch­ten, de heu­vel op. Zij had geen be­zwaar.
We gingen haar voor­bij en be­klom­men de ka­le, uit los­/­vast grind be­staan­de hel­ling van de berg­voet. Van­daar had­den we een prach­tig uit­zicht over Ta­rīm en de Wādī Ḥa­ḍra­maut*(3) die he­le­maal vol staat met groe­ne da­del­pal­men.
Ongeveer vijfentwin­tig me­ter la­ger stond het meis­je nog steeds voor de ijze­ren deur van haar huis naar ons te kij­ken. Met een ge­baar vroeg ik haar of ik een fo­to van haar mocht ma­ken. Zij be­woog niet, dus waag­de ik het er­op. Even la­ter maak­te ik een twee­de foto. Zij bleef ge­woon staan. Daar­op be­sloot Taw­fīq ook een fo­to van haar te ma­ken.
Terwijl hij de ge­wo­ne lens voor een te­le­lens ver­wis­sel­de kwam er een grijs be­baar­de ou­de man met krom­me be­nen en een stok de hel­ling naar het huis op­ge­strom­peld. Hij hield ons drie­ën scherp in de ga­ten. On­mid­del­lijk na­dat ze hem had ge­zien vloog het meis­je als een flits naar bin­nen. We wa­ren he­vig te­leur­ge­steld en kwaad op die ou­de man. (De po­si­tie van oud wijf is in de­ze re­gio ken­ne­lijk va­cant, daar­om zijn er ou­de man­nen die de­ze func­tie ver­vul­len).
Even later stond die schoon­heid op het plat dak van haar huis. Om­dat de ou­de nog steeds na­der­bij kwam, de­den Taw­fīq en ik of we nog ho­ger de berg op­klom­men, wat maar moei­zaam ging. Het meis­je sprak met de ou­de man, die daar­na ver­dween. Het meis­je stond nu op het dak (qua­si?) ver­le­gen, ver­lei­de­lijk naar ons te glim­la­chen en ver­borg haar ge­zicht af en toe in haar zwar­te slui­er.
Toen wij de hel­ling weer af gin­gen kwam ze op­nieuw naar bui­ten en ging voor de deur van haar huis staan. Het was dui­de­lijk dat ze ge­fo­to­gra­feerd wil­de wor­den. Taw­fīq ging vlak voor haar staan en maak­te clo­se-up op­na­mes. Ik let­te op de om­ge­ving, maar maak­te ook nog een fo­to van haar. Het meis­je po­seer­de voor Taw­fīq, waar­bij ze een ge­raf­fi­neerd spel speel­de met haar zwar­te hoofd­doek om haar schoon­heid vol­le­dig tot ui­ting te la­ten ko­men. Ze was mis­schien net 15 jaar. Dat is vol­gens de nor­men hier al een huw­ba­re vrouw.
Ze had geen naam, zei ze eerst, maar even la­ter zei ze haar naam toch. Ook haar ach­ter­naam, dat wil hier zeg­gen: de voor­naam van haar va­der, gaf ze prijs.
Een onverge­te­lij­ke er­va­ring. Wij fo­to­gra­feer­den in het streng gods­diens­ti­ge Ta­rīm dat wat voor man­nen ver­bo­den is te fo­to­gra­fe­ren of te zien.
Later maak­ten een plat­te­grond van de om­ge­ving om de po­si­tie van haar huis in de wir­war van straat­jes, ste­gen en ge­bou­wen vast te leg­gen. Dan kun­nen we een vol­gen­de keer de fo­to’s mis­schien (la­ten) be­zor­gen.
De muur die op de kaart van Von Wiss­mann voor­komt kon­den we die och­tend niet vin­den, maar aan het eind van on­ze ze­ven uur du­ren­de ver­ken­nings­tocht door Ta­rīm (zo groot is het stad­je) za­gen we toch nog een flink stuk er­van.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer informatie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9455) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Donderdag, 18 december 1997.
Tariem: 30/18.
’s Nachts heb ik een op­ge­bla­zen ge­voel en ik voel me licht mis­se­lijk. Ik over­weeg een vin­ger in mijn keel te ste­ken, maar doe het toch maar niet. Na een lang­durig toi­let­be­zoek gaat het iets be­ter.
Op circa 6.00 uur.
Dagboek bijwerken.
Taw­fīq wil zich la­ten re­gi­ste­ren als zijn­de in Je­men [We zijn nu in Say’ūn], maar dat gaat niet, want de amb­te­na­ren moe­ten plots naar de ka­zer­ne. Ik denk aan een staats­greep, maar la­ter blijkt dat de pre­si­dent van­daag op be­zoek komt.
Taw­fīq en ik gaan naar Ši­bām en blij­ven daar cir­ca twee uur. (Voor Taw­fīq is dit de eer­ste keer.)*(1).
Circa 13.00 uur, vol­gens af­spraak, bij Abd al-Raḥ­mān in zijn kan­toor. [Mu­se­um Say’ūn.] Van­daar naar hem thuis, met Ca­te­ri­na Bo­rel­li*(2), haar chauf­feur en Taw­fīq.
Lunch, niet slecht, bij hem thuis.
Dan naar de Hadramaut Art Gal­le­ry, zijn ga­le­rie in op­rich­ting.
De blote man­nen­lij­ven van werk­lie­den op eni­ge af­stand fas­ci­ne­ren me. (Blo­te bo­ven­lij­ven.)
Rond 18.00 zijn we per taxi te­rug in Tarīm en Taw­fīq en ik eten in het stads­res­tau­rant in de al-Taw­ḥī­dī-straat. (Ri­ch­ting mos­kee en al-Aḥ­gāf-bi­blio­theek.)
De jongen die daar de af­was ver­zorgt, mooi diep zwart, heeft al die ke­ren dat ik er kom, mijn aan­dacht.
We eten er shek­shoeka (ui­en, ei en to­maat) en ver­tel­len met een be­ken­de van Taw­fīq uit Sin­ga­po­re, die in Ta­rīm gods­dienst stu­deert. Hij is een In­diër en hij spreekt per­fect En­gels, maar heeft gro­te moei­te met het Ara­bisch.
Hotel.
Terras.
Bed circa 23.00 uur. Moe.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 13,9°C. / 39,1°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 43% / LO%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.