Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 31 augustus 1994. Ik logeer in het Ana­do­lu ho­tel, maar ik ver­kas naar het aan­ge­na­me on­der­ko­men in het Ne­der­lands In­sti­tuut aan de Is­tik­lal Cad­de­si, ook in Is­tan­boel waar ik ge­niet van het prach­ti­ge uit­zicht.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Turkije is de Turkse Lire / Pond (TL.) en de wisselkoers is: 1.000 TL. = f. 0,06. 100.000 TL. is dus f. 6,00. (€ 4,23 in 2018.)

Woensdag, 31 augustus 1994

Dag 67 / 72: Istanboel.
Opstaan om 8.30 uur.
Koud douchen, want warm is te heet en koud en warm la­ten zich niet men­gen, want dan gaat de gei­ser uit.
Ontbijt in het restaurantje van gis­te­ren, maar van­daag geen gra­tis kof­fie, dus ook geen fooi.
Ik betaal het hotel: 200.000 TL. voor de vol­gen­de nacht.

Nederlands Instituut

Ik wil naar de Şişhane Sokak om te kijken van­waar de bus­sen naar de lucht­ha­ven ver­trek­ken, maar ik kan die straat niet vin­den.
Ik ga naar het Nederlands Instituut, maar di­rec­teur Ted La­gro is er niet. Ik blijf an­der­half uur wach­ten (le­zen). Net als ik be­sluit weg te gaan, komt hij. Ik drink thee met hem. Hij biedt me een ka­mer aan voor veer­tig gul­den per nacht. Ik zeg di­rect ja, maar als ik te­rug loop naar het Ana­do­lu ho­tel, pie­ker ik nog steeds over de­ze drie keer ho­ge­re prijs. Voor vijf nach­ten: 5x f. 40,00 = f. 200,00 in plaats van 5x f. 12,00 = f. 60,00. 140 gul­den prijs­ver­schil! Ik over­weeg zelfs om de af­spraak af te zeg­gen, maar ik ga er toch heen.
Geld wisselen: 100 US$ = 3.300.000 TL. bij Mo­ney Chan­ger en dat le­vert meer op dan bij de bank.
Hotel Anadolu wil geen geld, ook niet een ge­deel­te, te­rug­ge­ven, on­danks dat ik de ka­mer niet zal ge­brui­ken.
Met taxi naar naar Tepebaşı, vanaf Sir­ke­ci. De eer­ste taxi­chauf­feur wil­de niet op de me­ter en vroeg 100.000 TL. Op de me­ter kost het 70.000 TL.
Tegen 14.45 uur ben ik in de kamer van het Ne­der­lands In­sti­tuut. Wat een prach­tig uit­zicht. Ik denk niet meer aan het geld. De ei­lan­den zijn te zien, nog een stuk­je van het Top­ka­pı-pa­leis. Vrij uit­zicht over de Bos­po­rus­mond tot aan Ha­rem. Emi­nönü, Cir­keci, Ha­liç (= Gou­den Hoorn), Hay­dar­paşa en Üs­kü­dar en nog veel meer is te zien van­uit mijn ka­mer. Naar bui­ten kij­ken, wat een prach­tig uit­zicht. Ik mag de bi­blio­theek tot ’s avonds laat ge­brui­ken.
Douche.

Boodschappen

Rond 15.30 uur de stad in om te gaan eten: 30.000 TL.
Ik doe boodschappen: vijf liter wa­ter in een fles, brood, een ki­lo to­ma­ten en fe­ta­kaas.

Avond

Mijn pen lekt, net zoals op 14/8 in Am­man, maar nu in de an­de­re broek. Nu heb ik dus in bei­de broe­ken gro­te inkt­vlek­ken.
Rond 17.15 moe en vooral dors­tig. Brood eten en naar buiten sta­ren. Ik drink een pils, dat ik ook kocht. Lezen in Fi bayt­ina ra­djoel van Ih­san Abd al-Qoe­does
Bed rond circa 23.00 uur.
Water is een probleem. Het In­sti­tuut heeft gro­te voor­ra­den wa­ter in fles­sen, krui­ken en cans^*1.

Menu – 31/08: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) Water is een probleem. Sinds een ze­ke­re me­neer Re­cep Tay­yip Er­do­ğan bur­ge­mees­ter is in Is­tan­boel (sinds 27 maart 1994) wordt bij wa­ter­te­kort de wa­ter­lei­ding in de rij­ke wij­ken af­ge­slo­ten. De vo­ri­ge bur­ge­mees­ters slo­ten dan de wa­ter­lei­ding af bij de ar­me men­sen.
Wikipedia: Recep Tayyip Erdoğan.

Retour noot 1.

Menu – 31/08: Begin – Einde.

Google Maps
Turkije – Istanboel – Şişhane Sokak – Sirkeci – Tepebaşı – Topkapı-paleis – Eminönü – Haliç = Gouden Hoorn – Bosporus – Harem – Haydarpaşa – Üsküdar – Istiklal Caddesi 197.

Wikipedia
Turkije – Istanboel.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s – Nederlands Instituut in Turkije.

Menu – 31/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 31/08: Begin.

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 30 augustus 1994. Deze nacht zit ik in de bus en ben on­der­weg van Si­nop aan de Zwar­te Zee naar Is­tan­boel. Over­dag koop ik de Turk­se uit­gave van Pent­hou­se (een tijd­schrift met al­leen foto’s van naak­te vrou­wen) om mijn in we­ken op­ge­bouw­de geil­heid te be­strij­den, want Turk­se vrou­wen, op straat, zijn zeer aan­trek­ke­lijk, maar niet zo ge­mak­ke­lijk te be­na­de­ren.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Turkije is de Turkse Lire / Pond (TL.) en de wisselkoers is: 1.000 TL. = f. 0,06. 100.000 TL. is dus f. 6,00. (€ 4,23 in 2018.)

Dinsdag, 30 augustus 1994

Dag 66 / 72: Istanboel.
Ik praat met een Fransman, in de bus, die met zijn vriend in Is­tan­boel woont. Die an­der werkt op het Frans Con­su­laat, al­daar. Hij is een Ara­bist die zal pro­mo­ve­ren aan de Po­ly­tech­nic.
Ik kon in de bus lang sla­pen, maar hoor­de mijn eigen ge­snurk.

Istanboel

Tegen 7.10 stappen we (de Fransen en ik, op aan­ra­den van de Fran­sen) in Ha­rem uit en ne­men voor 12.500 TL. de veer­boot naar Emi­nö­nü.
Hotel Ema, waar Iris, Kim en ik meer dan twee maan­den ge­le­den lo­geer­den, kost 500.000 TL. voor een een­per­soons­kamer. (Be­taal­den we zo­veel, de eer­ste keer?) Ik ga naar ho­tel Ana­do­lu, waar ik twee jaar ge­le­den ook was. Het wijf is nog meer een wijf ge­wor­den en het zoon­tje nog bru­ta­ler. Ik krijg een een­per­soons­ka­mer op de twee­de ver­die­ping (de­zel­fde als twee jaar ge­le­den!) voor 200.000 TL. War­me dou­che: te heet om on­der te staan, koe­ler is ge­woon koud.

Op stap

Ik neem een ontbijt op straat: kahvaltı en re­ken op het dub­be­le van Si­nop (dat was 80.000 TL.), maar ik hoef maar 50.000 TL. te be­ta­len, met gra­tis kof­fie. Ik geef 10.000 fooi.
Naar het Bureau voor Toe­ris­ten­in­for­ma­tie, om daar het adres van Ali­ta­lia te vra­gen.
Ik schrijf een an­sicht­kaart naar Pa en Ma en naar Ka­ri­ma. On­der­weg naar het post­kan­toor zie ik ou­de Pent­hou­ses uit­ge­stald lig­gen. Ik word me­teen enorm geil. Ik stuur de twee kaar­tjes per lucht­post. Ik loop naar Tak­sim en naar Ali­ta­lia, een hele lan­ge weg, maar Ali­ta­lia kan mijn vlucht niet ver­vroe­gen. Ik kan niet eer­der dan op 5 sep­tem­ber naar huis.
Onderweg heb ik last van diar­ree. In de Istiq­laal Cad­de­si ga ik bij Mc­Do­nalds naar het toi­let. Ik koop daar­na een me­dium Co­ke. (Hoe­wel ik niet van plan was die op te drin­ken, daar­om be­grijp ik even la­ter niet waarom ik geen small Coke kocht.)

Penthouse

Ik kocht een Penthouse van april 1993. Een van de om­stan­ders maakt la­che­ri­ge op­mer­kin­gen te­gen de ver­ko­per. (Over mij en mijn aan­koop?)
Boekhandels zoeken.
Het Nederlands Instituut is ge­slo­ten. Het is een feest­dag, van­daag.
Onderweg lopen een paar meisjes op de Ga­la­ta-brug, waar­naar ie­der­een kijkt: zij dra­gen heel kor­te broek­jes en di­to truit­jes. Ze doen als­of ze niets in de ga­ten heb­ben.
Hotel: de Penthouse zorgt voor een sek­su­e­le ex­plo­sie. Bin­nen een kwar­tier moet ik twee keer af­trek­ken. Naak­te vrou­wen, dat is wat ik al tien we­ken wil­de zien. De vrou­wen hier op straat zijn vele ma­len mooi­er, maar die lo­pen niet naakt. (Maar naar de hoeren in Trab­zon wil­de ik niet!)

Boeken

Bed: soezen.
Ik ga naar de bank om geld uit de muur ‘te trek­ken’, om het woor­den­boek Ara­bisch-En­gels van Lane te ko­pen. (Twee banden). AB. kocht het twee jaar ge­le­den in Is­tan­boel. Ik weet zelfs een boek­han­del te vin­den die die boe­ken ver­koopt, maar al­leen in acht ban­den, want, zo zegt de ver­koop­ster, dat is veel be­ter, want wat in die acht de­len staat krij­gen ze nooit in die twee de­len ver­werkt. De prijs is 250 US$. Té duur, voor mij.
Op de terugweg zie ik een boek: Islamic Science: an il­lus­tra­ted study van Sey­yed Hos­sein Nasr voor 500.000 TL. (f. 30,00. Dat laat ik niet lig­gen.) De ver­ko­per wil we­ten welk ge­loof ik heb.
“Does it matter?” vraag ik. Hij be­grijpt me niet.

Vervelende mensen

Later, als ik in het park Sultan Ahmet het boek zit te le­zen, word ik door ver­schil­len­de men­sen aan­ge­spro­ken en steeds weer moet ik vragen: “Does it mat­ter?”, want dat wil­len ze graag we­ten: je gods­dienst.
Lezen betekent kennelijk ‘vervelen’^*1 en is dus een vrij­brief om je aan te spre­ken.
Het begint met een dronken zwerver.
Dan later een jongen die zijn vriend en vrien­din er­bij haalt, die haar Duits wil oe­fe­nen.
Iedereen vindt de Ara­bie­ren vies, want die eten met hun blo­te han­den.
Dan een interessante ke­rel die Ne­der­lands spreekt, een beet­je en er twee jaar il­le­gaal werk­te. Op de ach­ter­grond hoor ik Tur­ken in het En­gels on­der el­kaar spre­ken over het wei­ge­ren je ge­loof te ont­hul­len.
De Nederlandse Turk neemt me mee naar zijn vrien­den: ta­pijt­win­kel. (Zijn vrien­den be­gin­nen ook al over het ge­loof te zeu­ren.) Eer­der had hij ge­pro­beerd voor mij een goed­koop en toch goed ho­tel te vin­den, maar dat was niet mo­ge­lijk ge­ble­ken.

Vervelende auteur

Bed 21.30 uur. Seyyid Hossein Nasr schrijft helder, maar moest ei­gen­lijk zijn ei­gen me­ning ach­ter­we­ge la­ten. Die is na­me­lijk: is­lam is per­fect, de rest is niks. Zo­iets be­toogt hij en dat stoort.

Menu – 30/08: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) In Istanboel in het park nabij Sultan Ahmet viel het mij op dat, als je lus­te­loos voor je uit zit te sta­ren, (je dus ei­gen­lijk zit te ver­ve­len), dat ie­der­een je dan met rust laat, maar op het mo­ment dat je een boek pakt en gaat le­zen, den­ken de Tur­ken (waar­schijn­lijk) dat je je zit te ver­ve­len en dat is dan voor hen een re­den om je aan te spre­ken. Dat merk­te ik, na de­ze eers­te keer, daar­na va­ker.

Retour noot 1.

Menu – 30/08: Begin – Einde.

Google Maps
Turkije – Istanboel – Harem – Eminönü – Taksimplein.

Wikipedia
Turkije – Istanboel.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 30/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 30/08: Begin.