Damascus

Orient Express: Tartoes

ioannes de limbourg Augustus , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 21 augustus 1994. Ik ben nog in Da­mas­cus, maar neem de bus naar Tar­toes, een bad­plaats aan de Mid­del­land­se Zee.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Zondag, 21 augustus 1994

Dag 57 / 72: Tartoes.
Kamal ging hedenochtend rond 5.00 uur weg. Hij leen­de mijn wek­ker. Die staat weer keu­rig op de ta­fel, nu. Ik zag hem niet.
Ik kwam slecht in slaap. (Te veel thee ge­dron­ken, gis­te­ren­avond, waar­schijn­lijk, en daar­na ook nog sek­su­e­le fan­ta­sieën.)
Opstaan rond 7.30 uur.
Douche.
Ontbijt: brood eten.

Hotelafrekening

Hotelrekening: 5x 150 = 750 SL. + thee: 120 = totaal 870 SL.
Ik zeg hen dat ik naar Tadmoer (Palmyra) ga, want ze wil­len graag we­ten waar ik heen ga. (Twee jaar ge­le­den ook al.)
De leuke hoteljongen, met­se­laar, van twee jaar ge­le­den, zag ik dit jaar ook va­ker. Hij keek met gro­te ogen naar me.

Dor landschap

Ik loop naar Baramaki. (Busstation.) Om 9.00 uur ben ik er.
De bus vertrekt om 9.25 uur.
Ik zie veel dor land en enorm veel on­af­ge­bouw­de woon­wij­ken. Dat zag ik ook ten zui­den van Da­mas­cus, toen ik uit Am­man kwam. (Zie: 16 augustus jl.) Hoe noor­de­lij­ker, hoe groe­ner. Hoe wes­te­lij­ker, hoe groe­ner.
Circa 11.40 uur aankomst in Homs. Vertrek, circa 12.10 uur.

Tartoes

Rond 13.30 uur ben ik in Tartoes, maar wij, (drie per­so­nen, toe­ris­ten) we­ten niet waar we moe­ten uit­stap­pen en rij­den mee tot op het eind­punt van de bus, op het strand, ver bui­ten Tar­toes. Daar lo­pen jon­ge­tjes in wij­de zwem­broek­jes, be­hal­ve een­tje en die heeft dan ook een enor­me bult in dat klei­ne broek­je.
De meisjes hebben meer om te laten zien en doen dat al­le­maal ook uit­bun­dig.
We mogen met de bus mee terug de stad in en ne­men een taxi naar het cen­trum. We gaan naar ho­tel Da­vid en ik neem daar een ka­mer voor 400 SL., een twee­per­soons­ka­mer. De een­per­soons­ka­mer kost 350 SL., maar is niet vrij. Prijs in­clu­sief ont­bijt. Ik ben rond 15.00 uur in mijn ka­mer. Voor het eerst tij­dens de­ze va­kan­tie heb ik een ka­mer met ei­gen dou­che en toi­let.
Douchen.
Slapen van circa 15.00 tot 18.00 uur. (Het slaap­te­kort in­ha­len.)
De stad in om te eten: noesf far­roedj: (een hal­ve kip), hoe­moes (hu­mus), sla, coke: 135 SL. Even een ver­gis­sing, want ik dacht dat de kip ook 25 SL. kost­te, maar de ober sprak niet zo dui­de­lijk En­gels. Die hal­ve kip kost­te 75 SL.

Ronde borsten en stront

Ik slenter de hele boule­vard af. Meis­jes lo­pen over de bou­le­vard, vrij­wel al­le­maal met gro­te bor­sten, waar­van ze graag wil­len dat men hen ziet en voor­al die bor­sten ziet. Hoofd­doek of geen hoofd­doek, de bor­sten stek­en naar vo­ren.
Ik dronk er sinaassap.
De boulevard is niets bij­zon­ders, veel af­val op het strand en over­al stinkt het naar stront. “Het mooie strand.”, zeg­gen de Sy­riërs. Wij, wes­ter­lin­gen, zijn ken­ne­lijk zeer ver­wend. (Door de stad rijdt een jeep die alles in een dikke rook zet: ‘Tegen de muggen’, denk ik.)
Kamer: 21.00 uur.
Douche.
Bed rond 22.15 uur. Het is vol­le maan. Ik keek bui­ten naar het (snel­le) op­ko­men er­van.

Menu – 21/08: Begin – Einde.

Google Maps
Syrië – Damascus – Homs – Tartoes.

Wikipedia
Syrië – Damascus – Tartoes – Tadmoer-Palmyra.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 21/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 21/08: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Augustus , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 20 augustus 1994. Ik ben nog in Da­mas­cus en ver­zend van­daag de ve­le boe­ken, die ik hier kocht, naar Ne­der­land.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Zaterdag, 20 augustus 1994

Dag 56 / 72: Damascus.
Opstaan: 7.00 uur. Boeken inpakken.
Douche.
Ontbijt.
Bank: één Travellercheque (50 US$) en 50 US$ contant: 4.200 SL.

Boeken verzenden

Ik wil naar het postkantoor. De taxi­chauf­feur heeft drie aan­bie­din­gen (drie pas­sa­giers die met hem mee wil­len). Hij wil mij niet mee­ne­men met mijn pak boe­ken. Ik bied hem 100 SL. en dan brengt hij me wel, sa­men met één an­de­re pas­sa­gier, weg. Ik stap bij het post­kan­toor uit.
De boeken worden op het post­kan­toor mis­han­deld. De man die me vrij­wil­lig helpt (te­gen be­ta­ling, maar hoe­veel mag ik zelf we­ten) gooit de boe­ken in de an­de­re doos. Ik pro­beer nog se­rie bij se­rie te krij­gen, maar in ie­de­re doos (ik kocht er één) mag ma­xi­maal 20 kg. To­taal heb ik 34 kg. Vul­ling voor een doos is er niet en som­mi­ge boe­ken lig­gen los. Ik vrees het erg­ste. (Ach­ter­af blijkt dat er slechts één boek licht be­scha­digd is, tij­dens het in­pak­ken.)
De prijs voor het verzenden van die 34 kg. is 3.885 SL. (Hoe­wel ik be­na­druk en op­schrijf dat een en an­der via sur­face (boot of iets der­ge­lijks) moet gaan blijkt la­ter dat ze al na een week op het ad­res wa­ren, waar ik ze heen stuur­de.)
De doos kost geld en verder moet ieder­een een fooi krij­gen. De hulp­vaar­di­ge man geef ik 50 SL. Ken­ne­lijk te wei­nig, want hij heeft een lang ge­zicht.
Kosten taxi: 100, doos en commis­sie 50, ver­zenden en com­mis­sie 3.900, hulp 50. To­taal 4.100 SL.

Weer naar de Bank

Weer naar de bank: 50 US$. De aantrekkelij­ke rond­bor­sti­ge jon­ge vrouw (zie eer­gis­te­ren) liep van­och­tend wel nog wel se­xy, maar nu niet meer.
Ansichtkaarten versturen: 340 SL.
Rond 12.45 weer in het hotel.
Slapen tot circa 16.00 uur, met zelf­be­vre­di­ging, want ik was, me­de door die bank­me­de­werk­ster, erg geil ge­wor­den.
Financiën: ik heb nu nog 230 US$ over.
Na 16.00 uur lezen in Fi baytina radjoel van Ihsan Abd-al-Qoedoes.

Tijdschriften

Van Kamal krijg ik drie tijd­schrif­ten: Al-It­ti­had, over ge­schie­de­nis, met waar­de­vol­le ar­ti­ke­len. Al-Maw­qif al-Adabi (over li­te­ra­tuur) en een tijd­schrift over Ba­sil al-As­sad (Zie gis­te­ren, noot 6).
Hij gaat naar het Tv-station voor een in­ter­view.

Naar de hel?

Rond 22.00 uur is hij terug. We wor­den dan voor de thee ge­no­digd door en­ke­le Ara­bie­ren, waar­on­der de zoon van de ho­tel­ei­ge­naar.
Naar mijn leeftijd wordt ge­vraagd en als ik zeg 43 te zijn, zegt een van de jon­ge­man­nen mij op vijf­tig ge­schat te heb­ben. Ik ben slechts licht te­leur­ge­steld, want veel Ara­bie­ren, ook hij, zien er veel ou­der uit dan ze zijn. Hij ziet er­uit als 35, maar ik denk dat hij veel jon­ger is. We spre­ken niet over zijn leef­tijd.
Ze stellen vragen in het Ara­bisch, maar ik kan hen niet ver­staan. Met Kamal ra­ken ze in een dis­cus­sie over ge­loof en als blijkt dat hij kopt is, be­gin­nen ze hem te on­der­vra­gen. Een vruch­te­lo­ze en er­ger­lij­ke dis­cus­sie die hij pro­beert af te bre­ken. (Zie (Zie gis­te­ren, noot 5.)
Nog een uur later, als ze al lang weg, zijn er­gert hij zich er nog aan.
Hij vindt dat eenieder die naar de hel wil gaan dat zelf moet we­ten. Mos­lims vin­den dat ze ieder­een moe­ten red­den. (Om zich­zelf te red­den, want be­ke­ren ze ie­mand, dan is een plaats in het pa­ra­dijs ver­ze­kerd. Dan hoe­ven ze daar­voor geen moei­te meer te doen.)

Menu – 20/08: Begin – Einde.

Google Maps
Syrië – Damascus.

Wikipedia
Syrië – Damascus – Basil al-Assad – Kopten.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 20/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 20/08: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Augustus , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 19 augustus 1994. Ik lo­geer in het al-Ra­bie Ho­tel in Da­mas­cus. Daar is ook een Egyp­ti­sche pro­fes­sor. Met hem be­zoek ik een Sji’i­ti­sche mos­kee en mau­so­le­um, Say­yi­da Zay­nab, in een bui­ten­wijk van Da­mas­cus. De­ze Sji’i­ti­sche mos­kee is be­staat heeft een gou­den koe­pel en be­staat ver­der uit een over­daad aan goud, zil­ver, kris­tal, glit­ter, schit­te­ring, spie­gels, licht en pracht. Een lust voor het oog en te­ge­lij­ker­tijd, naar on­ze wes­ter­se op­vat­tin­gen, ook zeer kit­sche­rig. We be­zoeken de wijk waar­in het da­mes­on­der­goed in al­le mo­ge­lij­ke zin­nen­prik­ke­len­de va­rian­ten wordt ver­kocht en al­le­maal open en bloot in de eta­la­ge op­ge­steld. (In Ne­der­land zou mis­schien de ze­den­po­li­tie langs ko­men om de win­kel­ei­ge­na­ren te waar­schu­wen dat dit niet zo­maar van­af de straat zicht­baar mag zijn.)

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Vrijdag, 19 augustus 1994

Dag 55 / 72: Damascus.
Opstaan circa 9.00 uur.
Douche.
Ontbijt: brood met Kiri-kaas en banaan. (Kiri: La vache qui rit = ki – ri.)

Egyptische professor

Ik spreek de Egyptische pro­fes­sor aan, waar­over een Ame­ri­kaan me eer­gis­te­ren al ver­teld had. Gis­te­ren had ik hem ge­zien, maar het was niet tot me door­ge­dron­gen.
Prof. Dr. Kamal Abd al-M. Com­pa­ra­ti­ve Li­te­ra­tu­re. Brown Uni­ver­si­ty.
We zitten twee uur te vertellen, daar­na gaat hij de stad in en we spre­ken af voor 15.00 uur. Hij ried me aan om te le­zen: Ma­tha­lib al-wa­zi­rain van Abu Hayaan al-Taw­hi­di*1: De te­kort­ko­min­gen / zwak­he­den van de twee vi­ziers = de twee mi­nis­ters als het boek over de per­fec­te sa­ti­re.

Liefdesavonturen

Tot 15.00 uur lezen. Dan samen met Kamal tot 18.30 uur thee drin­ken. Hij ver­telt me zijn lief­des­avon­tu­ren. Hij kan goed ver­tel­len, maar la­ter denk ik dat hij ze of ver­zon­nen heeft, of aan­ge­dikt, of ge­le­zen heeft*2. Mis­schien toch waar ge­beurd?

Say­yi­da Zaynab

Met een taxi en bus gaan we naar de Say­yi­da Zay­nab*3 in het zuid­oos­ten van Da­mas­cus. Er is daar het prach­ti­ge Sji’i­ti­sche mau­so­le­um en mos­kee, he­le­maal Per­zi­sche stijl met groe­ne en blau­we te­gels, een gou­den koe­pel. In de mos­kee is het al­le­maal goud, zil­ver, kris­tal, spie­gel­glas en mar­mer. Ik ben met Ka­mal in de ge­beds­ruim­te. Er wordt ge­scan­deerd en man­nen slaan zich op de borst*4 (echt Sjia).
Ik durf niet al te op­val­lend rond te kij­ken in deze over­da­di­ge pracht.
Buiten, op het binnenplein lopen man­nen, vrou­wen en kin­de­ren door el­kaar of ze zit­ten sa­men te ver­tel­len of te bid­den. Dat is wat Ka­mal zo van de Sjia aan­spreekt. Hij­zelf is Kopt*5.
We worden door een Sji’i­ti­sche Sa­oedi aan­ge­spro­ken, die wil we­ten of ik mos­lim ben. Ka­mal ant­woordt: “Mo­ge God hem recht­ge­lei­den” en wil weg, maar kan me niet al­les ver­tel­len, want de Sa­oedi spreekt ook En­gels. De man wordt en­thou­si­ast en be­gint me van al­les te ver­tel­len. Vijf­tig pro­cent van het mil­jard mos­lims is Sjia. Ka­mal voelt zich schul­dig door zijn am­bi­gue ant­woord.
De man wil weten of ik wel al bid­den kan. Eerst doe ik alsof ik niet weet wat hij be­doelt, maar hij in­sis­teert. Ik zeg: “Yes, in church.” Zijn at­ti­tu­de ver­an­dert. Nu weet hij dat ik niet op het punt sta om mos­lim te wor­den.
We proberen hem kwijt te raken, wat niet direct lukt.

Sexy damesondergoed en Basil

In de stad gaan we een halve kip eten en dan lo­pen we nog even door de stra­ten met het se­xy da­mes­on­der­goed.
Terug in de minibus naar het hotel. On­der­weg zijn al­le mu­ren op­ge­schil­derd met spreu­ken ten gun­ste van de al bij­na hei­lig ver­klaar­de Basil*6, de in ja­nu­a­ri bij een een­zij­dig auto-on­ge­luk om het le­ven ge­ko­men zoon van Ha­fez al-As­sad.
In een café in Damascus: thee drin­ken. Ka­mal rookt een wa­ter­pijp.
Bed circa 01.00 uur. Ik voel me ziek en lig wak­ker tot cir­ca 03.00 uur.

Menu – 19/08: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) Mathalib al-wazirain van Abu Hayaan al-Tawhidi: de tekort­ko­min­gen / zwak­he­den van de twee vi­ziers / twee mi­nis­ters. (Een vi­zier is een mi­nis­ter.)
Wikipedia: Abu Hayaan al-Tawhidi.

Retour noot 1.

2.) Het volgende staat niet in mijn dagboek, maar ik kan het me nog wel her­in­ne­ren. Ka­mal ver­tel­de dat hij aan­we­zig was ge­weest bij een soort car­na­va­les­ke bij­een­komst waar zo­ge­naam­de am­bas­sa­deurs van al­ler­lei lan­den aan het pu­bliek wer­den voor­ge­steld. Al die am­bas­sa­deurs had­den na­men die over­een­kwa­men met die zo­als die ge­brui­ke­lijk zijn in hun thuis­lan­den, maar al die na­men had­den in het Ara­bisch een sek­su­ele be­te­ke­nis. Ik kan me nog maar de naam van één ‘am­bas­sa­deur’ her­in­ne­ren, na­me­lijk de Rus­si­sche: Nico Bilachov (Blagov/Blagoev). In het Ara­bisch be­te­kent Nico Bilachov: neuk hem zonder vrees. (Niek-hoe (de­ze ‘h’ is stem­loos) Neuk hem + bi – la – chov: met geen vrees.) – Ka­mal is een Kopt, dat is een Egyp­ti­sche chris­ten. Ik weet ook nog dat Ka­mal ver­tel­de dat zijn tan­te in Egyp­te met ab­so­lu­te ze­ker­heid wist dat wes­ter­se vrou­wen, wan­neer ze sa­men met hun echt­ge­no­ten op straat lo­pen en die vrou­wen zien dan aan de over­kant van de straat een knap­pe­re man, zij zon­der schroom over­ste­ken en voor­taan met die man ver­der­gaan, tot­dat ze weer een knap­pe­re zien, want dan her­haalt zich dit ta­fe­reel.

Retour noot 2.

3.) Sayyida Zaynab. (Say­yi­da be­te­kent: dame / me­vrouw) Zay­nab was de klein­doch­ter van de pro­feet Mo­ham­mad. Zij was een doch­ter van Fa­ti­ma Zah­ra (de doch­ter van de pro­feet) en haar echt­ge­noot Ali.
De strijd over de op­vol­ging van Mo­ham­mad na diens dood, leid­de tot een schis­ma waar de Shia uit voort­kwam: shiat ali: de par­tij van Ali.
Sayyida Zaynab wordt dus apart ver­eerd door de soen­nie­ten, om­dat zij de klein­doch­ter van de pro­feet is en door de shi’ie­ten om­dat zij de doch­ter van Ali is. De soen­nie­ten ge­lo­ven dat ze in Cai­ro be­gra­ven ligt en de shi’ie­ten dat ze in Da­mas­cus be­gra­ven ligt. (Wat ove­ri­gens meer plau­si­bel is, want Cai­ro werd pas in de 10e eeuw ge­sticht en Zay­nab leef­de in de 7e eeuw.)
De Sayyida Zaynab mos­kee, het mau­so­le­um in Da­mas­cus is een ‘echt’ shi’i­tisch mo­nu­ment, zo­als die ook, on­der an­de­re, in Iran voor­ko­men: een over­daad aan schoon­heid en ver­sie­rin­gen. De­ze in Da­mas­cus heeft een gou­den koe­pel. Bin­nen is het een en al glit­ter en schit­te­ring. Al­les van waar­de, wat maar blin­ken kan, is daar aan­we­zig: goud, zil­ver, kris­tal, spie­gel­glas, etc.
Google Maps: Sayyida Zaynab Damascus.
Wikipedia: Zaynab bint Ali – Sayyida Zaynab mausoleum Damascus.

Retour noot 3.

4.) Sji’ieten slaan zichzelf op de borst.
De kleinzoon van de profeet Moham­mad Hoes­sein ibn Ali werd tij­dens de zo­ge­noemde Slag bij Ker­ba­la in het jaar 680 AD op de tien­de dag van de is­la­mi­ti­sche maand Moe­har­ram ge­dood en ont­hoofd, ter­wijl hij streed voor het be­houd van het sji’is­me. Die dag heet sinds­dien Asjoera / Ashoera. Op Asjoera her­den­ken de sji’ie­ten dus de dood van hun ge­lief­de strij­der Hoes­sein en rou­wen om hem door zelf­kas­tij­ding toe te pas­sen. Dat kan re­la­tief on­schul­dig, door zich­zelf als­maar op de borst te slaan (matam), maar soms neemt het ex­tre­me vor­men aan en ver­wondt men zich­zelf, be­wust, door met een zwaard op het (eigen) hoofd te slaan (tatbir). Dit leidt dan tot zeer bloe­di­ge ta­fe­re­len.
Matam wordt ook wel gedaan op an­de­re da­gen, zo­als op deze dag in het mau­so­leum van Say­yi­da Zay­nab, want Zay­nab was een zus­ter van Hoes­sein, dus is het niet vreemd dat men bij het be­zoek aan het graf van de­ze vrouw ook aan haar ge­weld­da­dig om het le­ven ge­komen broer denkt en rouwt.
Wikipedia: Hoessein ibn Ali – Slag bij Kerbala – Asjoera – Matam – Tatbir.
YouTube: Shia women matam.

Retour noot 4.

5.) Kopten. Al heel lang woon­den er chris­te­nen in Egypte. De­ze wor­den kop­ten ge­noemd. Fei­te­lijk stamt het woord ‘Egyp­te’ af van de Griek­se uit­spraak van ‘Kopt’. In het Ara­bisch heet Egyp­te: Misr (ge­schre­ven taal), maar op straat spreekt men over Masr. Ook de kop­ten noe­men ‘Egyp­te’ Masr, want die spre­ken ook Ara­bisch, Egyp­tisch dia­lect, na­tuur­lijk.
Wikipedia: Kopten.

Retour noot 5.

6.) Basil al-Assad en Hafez al-Assad.
Hafez al-Assad nam Syrië door mid­del van een staats­greep in be­zit in 1971. Sinds­dien is er spra­ke van erf­op­vol­ging en de voor­be­stem­de lei­der moest Basil al-Assad wor­den, die na, het over­lij­den van va­der Ha­fez, hem zou moe­ten op­vol­gen en de nieu­we dic­ta­tor wor­den, maar die reed in ja­nu­a­ri 1994, in de mist, te­gen een een ro­ton­de en was op slag dood. Daar­na ont­stond een soort hei­li­gen­ver­e­ring van de­ze man. De per­soons­ver­heer­lij­king con­cur­reer­de met de al be­staan­de per­soons­ver­heer­lij­king van va­der Hafez. In 2000 over­leed Hafez en werd door zijn twee­de zoon Ba­shar op­ge­volgd.
Wikipedia: Hafez al-Assad – Basil – Bashar.

Retour noot 6.

Menu – 19/08: Begin – Einde.

Google Maps
Syrië – Damascus.

Wikipedia
Syrië – Damascus.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 19/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 19/08: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Augustus , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 18 augustus 1994. Er gebeurt van­daag niet veel want ik doe bij­na niets: een beet­je lezen en een beet­je te­ke­nen, al­les in het al-Ra­bie Ho­tel en even naar de boek­han­del en wat bood­schap­pen doen, ver­der niets.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Donderdag, 18 augustus 1994

Dag 54 / 72: Damascus.
Op 9.00 uur. Behalve thee­drin­ken niets doen, in het ho­tel. Wat klet­sen met Ne­der­lan­ders, waar­van twee met een auto(!) hier wa­ren (uit Ne­der­land).

Boekhandel

Naar boekhandel Nobel. Ik koop twee exem­pla­ren ge­schre­ven in het dia­lect van Da­mas­cus “Da­mas­ceen­se ver­halen”: Hi­ka­yaat Di­mash­qiy­ya = elk voor 200 SL. (Samen f. 16,00.)
Water en ander vocht (sinaas­sap) ko­pen en ba­na­nen: 0,5 kg. (Per kg. 100 SL. = f. 4,00!) Ik kocht ook een plas­tic bord.

Tekenen

Ik ben geil en teken naakte vrou­wen. Ik lees ook een tijd­je in Da­mas­ceen­se ver­ha­len, maar dat is niet ge­mak­ke­lijk. Ik begin dan aan Fi bay­ti­na ra­djoel van Ih­saan Abd al-Qoe­does. (In ons huis is een man.) Dat is een stuk ge­mak­ke­lij­ker. Dat kan ik le­zen zon­der woor­den­boek te ge­brui­ken.

Uit eten

Om 20.00 uur ga ik naar Nadi al-oem­maal (De Ar­bei­ders­club): Hoe­moes (Hu­mus), Shiesh ta­woek (kip op een stok­je), sla en pa­tat en een bi­ra ber­da (een koud bier = wer­ke­lijk koud). Al­les sa­men kost 200 SL. Ik geef 25 SL. Fooi.
Hotel 20.50 uur.
Douche.
Het is smoortheet. Ik dacht dat ik zou stik­ken van de warm­te.
Een Engelse krant lezen zonder veel in­te­res­se. Times met een, door de Sy­ri­sche cen­suur, ge­kuis­te naakt­fo­to van een jonge vrouw.
Lezen in Fi baytina radjoel.
Naar bed tegen 23.30 uur.

Menu – 18/08: Begin – Einde.

Google Maps
Syrië – Damascus – Librairie Nobel – Al-Rabie-Hotel.

Wikipedia
Syrië – Damascus – Ihsaan Abd al-Qoedoes.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 18/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 18/08: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Augustus , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 17 augustus 1994. Bij boekhan­del Nobel koop ik een aan­tal boeken. Ik ben ge­ïn­te­res­seerd in het cur­ri­cu­lum Ge­schie­de­nis en Let­ter­kun­de aan de uni­ver­si­teit(en) in Sy­rië en be­zoek het ma­ga­zijn waar de­ze boe­ken op­ge­sla­gen zou­den moe­ten zijn. Ik boek voor vrij­dag een bus­reis naar Tar­toes, aan de Mid­del­land­se Zee­kust.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Woensdag, 17 augustus 1994

Dag 53 / 72: Damascus.
Opgestaan om 5.00 uur, maar direct daar­na weer te­rug naar bed tot 8.00 uur.
Douche.
Ontbijt op het terras en vertel­len met een Ame­ri­kaan.

Boekhandel

Rond 10.00 uur bij boekhandel Nobel. Hij heeft ge­luk­kig niet al­le, gis­te­ren be­stel­de, boe­ken, an­ders had ik die nu niet kun­nen be­ta­len.
“De tong van de Arabieren”: Lisaan al-Arab van Ibn Manzoer (2x = 4.000 SL.), een woor­den­boek in 15 ban­den voor Ka­ri­ma en een voor mij­zelf.
“Parels” (een woordenboek): Fara’id al-Doer­riyya van J.G. Hava S.J. voor Ka­ri­ma = cir­ca 725 SL.
“Ver­haal van een stad”: Sie­ra Ma­di­na van Abd al-Rah­maan Moe­nief = circa 300 SL.
Een boekje in het dia­lect van Da­mas­cus “Da­mas­ceen­se ver­halen”: Hi­ka­yaat Di­mash­qiy­ya = 200 SL.
Totaal: circa 9.225 (circa f. 370,00)
Totaal f. 369,00 = 9.225 SL.

Sexy in de bank

Ik ga geld afhalen op de bank. Nog al­tijd, net zo­als twee jaar ge­leden, ‘wer­ken’ daar te veel men­sen die niets doen. Een van de van de vrou­wen is su­per sexy met grote bor­sten en een zeer aan­trek­ke­lij­ke der­rière. Ze ziet dat ik be­lang­stel­ling voor haar heb en ze geeft een klei­ne show weg met haar kont: draai­en.
Ik haal 10.500 SL. af. 5x 50 US$.

Geschiedenisboeken

Naar het al-Rabie-hotel met een zware vracht boe­ken. Er is daar een sexy Ita­li­aan­se vrouw van wie de te­pels door haar wit­te bloes zicht­baar zijn.
In de boekhandel, de vorige keer, zes we­ken ge­le­den (5 juli jl.), zag ik boe­ken over Hit­ler en nu wil­de ik wel eens we­ten wel­ke ge­schie­de­nis­boe­ken stu­den­ten in Sy­rië moe­ten le­zen en wat ze van let­ter­kun­de moe­ten we­ten. Gis­te­ren vroeg ik er­naar, maar me­neer Nobel(?) kon die boe­ken niet le­ve­ren, maar had wel het adres waar ik ze kon ko­pen: Ma­gazijn voor boe­ken, Volks­cen­trum: Sibky Park. Als ik daar ben moet ik vra­gen naar de boe­ken voor het ba­che­lo­ri­aat (BA) van de Let­ter­kun­de en de ge­schie­de­nis­boe­ken.
Ik loop erheen. Drie letter­kun­de­boe­ken kos­ten 45 SL. (f. 1,80.) Ge­schie­de­nis­boe­ken zijn er niet.

Tamarinde

Ik loop weer naar het hotel terug, maar ver­dwaal en het duurt lang voor­dat ik weer in het ho­tel ben. On­der­weg dronk ik ta­ma­rin­de, maar was er niet van onder de in­druk.
Ik kocht ook, na lang zoe­ken: “In ons huis is een man”: Fi bay­ti­na ra­djoel van Ih­saan Abd al-Qoe­does. Een boek dat de vrien­din van Ruth in Beer­she­ba, Is­raël, me aan­ried: 110 SL. = f. 4,40.
Bij het Karnak Bus­be­drijf boek­te ik een reis naar Tar­toes op vrij­dag­och­tend voor 75 SL. = f. 4,00.
Voor 270 SL. kocht ik 15 ansicht­kaar­ten.

Toeroed

Op het postkantoor vroeg ik in het Ara­bisch in­lich­tin­gen over het ver­stu­ren van pak­jes: Toe­roed De derde per­soon was zo vrien­de­lijk mij ge­dul­dig te woord te staan. Ik moet de boe­ken in een tas bren­gen en ze wor­den daar in­ge­pakt. In Tar­toes kan dat ook, maar mor­gen is het post­kan­toor ge­slo­ten: de ver­jaar­dag van de pro­feet en vrij­dag (de is­la­mi­ti­sche vrije dag) is het na­tuur­lijk ook ge­slo­ten.
Na 16.00 uur in het hotel ansichtkaar­ten schrij­ven tot 19.00 uur.
Brood eten op de kamer, cra­ckers (nog steeds uit Je­ru­za­lem) met kaas en to­ma­ten (waar­van er al en­ke­le rot zijn, gis­te­ren ge­kocht).
Terug naar boekhandel Nobel. Ik wil twee exem­pla­ren ex­tra heb­ben van Hi­ka­yaat Di­mash­qiy­ya. (Een voor Kim en een voor do­cent A.J.) Hij heeft ze niet, maar mor­gen wel.

La vache qui rit

Kiri smeerkaas kopen: 140 SL. (“La vache qui rit” = De koe die lacht = qui rit = kiri.)
Ik heb lichte krie­bels in de keel en kan soms moei­lijk praten. Ik fan­ta­seer over vrou­wen met een bre­de kont.
Lezen in Het dak van de he­mel van Paul Bowles en ver­tel­len met een Ame­ri­kaan, die in Boe­da­pest woont. Hij was in Qoe­nai­tra ge­weest.
Naar bed rond 00.15 uur.

Menu – 17/08: Begin – Einde.

Google Maps
Syrië – Damascus – Librairie Nobel – Al-Rabie-Hotel – Sibky Park – Qoenaitra.

Wikipedia
Syrië – Damascus – Ibn Manzoer – Abd al-Rahmaan Moenief – Ihsaan Abd al-Qoedoes – Tamarinde – La vache qui rit – Qoenaitra.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.
Facsimile (digitaal): Fara’id al-Doerriyya van J.G. Hava S.J.

Menu – 17/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 17/08: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Augustus , , , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 16 augustus 1994. Ik maak een reis­plan­ning met ook een be­zoek aan de Zwar­te Zee­kust in Tur­kije. Met een ta­xi reis ik naar Da­mas­cus. Het blijkt dat Jor­danië veel meer na­tuur­schoon heeft dan Sy­rië, al­thans, langs de weg waar­langs we noord­waarts rij­den. In Da­mas­cus bezoek ik me­teen Boek­han­del No­bel om er een aan­tal in­te­res­san­te boe­ken te ko­pen en an­de­re te be­stel­len en ik ga uit eten.

– – – –

1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
3.) De munteenheid in Jor­da­nië is de Jor­daan­se Di­nar (JD.) en de wis­sel­koers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)
4.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Dinsdag, 16 augustus 1994

Dag 52 / 72: Amman – Damascus.
Gisterenavond maakte ik een reis­plan­ning.
16 tot en met 20 augustus: Damascus.
21 en 22 augustus: Tartoes.
23 augustus: Al-Ladhaqiyya.
24 en 25 augustus: Antakya.
26 en 27 augustus: Trabzon.
28 augustus tot en met 1 september: Samson.
2 tot en met 4 september: Istanboel.
5 september: vertrek naar Nederland.

Geil

In het hotel in Amman kan ik slecht in slaap komen. Ik ben geil en fan­ta­seer over vrou­wen.
Ik had geen last van hoes­ten, maar ik had het rond 03.00 uur wel koud.
Opstaan circa 6.00 uur.
Douche.
Ontbijt met crackers uit Jeruzalem en kaas.

Naar Damascus

Om 7.00 uur met een taxi naar Abdali en daar huur ik een ta­xi die me voor 5,5 JD. tot op Ba­ra­ma­ki in Da­mas­cus zal bren­gen. Tot de grens zijn er naast mij nog de chauf­feur en een Jor­da­niër, die ook naar Sy­rië gaat.
Onderweg naar de grens is het landschap mooi, groen met veel bo­men. Het lijkt een aan­ge­naam land.
Grensbelasting is 4 JD. (De chauf­feur vroeg 5, maar gaf een blik­je co­la.)
De grensformaliteiten duren circa drie kwar­tier, dat wil zeg­gen: voor Jor­da­niërs. Ik was bin­nen en­ke­le mi­nu­ten klaar.
Wel werd het stempel, dat ik gis­te­ren ge­kre­gen had, ge­con­tro­leerd. Zon­der zou ik mis­schien moei­lijk­he­den heb­ben ge­had.

Arrestante

De Syrische grens gaat ook snel. We krij­gen nu twee agen­ten aan boord, waar­van één in bur­ger. Ze heb­ben een ar­res­tan­te: H. A. M. Y. Ge­huwd. Ge­bo­ren in 1971. Op de pas­poort­fo­to’s is ze on­ge­slui­erd. Nu is ze wel ge­slu­ierd. Ze slaapt op de ach­ter­bank.
Syrië ziet er ten opzichte van Jor­da­nië vlak en rom­me­lig uit.
Deze grens passeerde ik op dinsdag 5 juli, nu zes we­ken ge­le­den, in de an­de­re rich­ting.

Al Rabie-hotel

Om 10.45 uur ben ik op Baramaki in Da­mas­cus. Ik loop naar het ar-Rabie ho­tel. On­der­weg ruil ik al mijn Jor­daans geld voor Sy­ri­sche pon­den: 84,500 JD. = 4.791,15 SL.
Ik huur dezelfde kamer als zes weken ge­le­den en be­taal 150 SL. per nacht.
Ik neem een douche. Daar­na is het 12.00 uur.

Boekhandel

Boekhandel Nobel. (Zie ook: 5 juli jl.) Ik koop daar:
Deutsch – Ara­bisches Wör­ter­buch van Götz Schregle voor 1.000 SL. (= f. 40,00) twee keer. (Voor Karima en mij.)
A gram­mar of the Ara­bic language van W. Wright*1 voor 600 SL. = f. 24,00
al-Ayaam li-Taha Hoesayn (“De Da­gen” van Ta­ha Hoe­sein) voor Ka­rima: 250 SL. = f. 10,00. Alles bij elkaar voor 2.850 SL.
Ik bestel onder andere Lisaan al-Arab (De tong van de Ara­bie­ren = de Ara­bi­sche taal) (15-de­lig woor­den­boek) 2x voor 4.000 SL., elk f. 160,00.

Het dak van de hemel

Op het bed liggen in het hotel en nik­sen.
Boodschappen: 2 kg. to­ma­ten voor 15 SL. = f. 0,60 en 1 kg. per­zi­ken 20 SL. = f. 0,80.
Kamer: liggen lezen in “Het dak van de He­mel” van Paul Bowles. Iris was ra­zend en­thou­si­ast. Ik vind het maar zo zo en al­leen maar dat ge­deel­te mooi, waar­in een blan­ke vrouw, als ge­lief­de van een mooie zwar­te man op­ge­slo­ten in een ka­mer zit.

Shies tawoek

Tegen 19.30 uur brengt de zoon van de hotel­ei­ge­naar mij des­ge­vraagd naar de Nadi al-oem­maal (de Ar­bei­ders­club) om er te eten, sa­la­de, pa­tat en shiesh ta­woek kip (zon­der bot) op een stok­je. Een lauw / half koud bier / pils. 175 SL. = f. 7,00.

Ratten

Door een drukke straat lopen, men­sen kij­ken.
Hotel 20.45 uur.
In de keuken zitten grote ratten.

Menu – 16/08: Begin – Einde.

Voetnoten

A Grammar of The Arabic Language by William Wright, in te zien (ook te down­loaden), als PDF, op de web­site van Internet Archive.

Retour noot 1.

Google Maps
Jordanië – Amman – Abdali Busstation – Syrië – Damascus.

Wikipedia
Jordanië – Amman – Syrië – Damascus – Götz Schregle (Arabist) – Taha Hoesein.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 16/08: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 16/08: Begin.

Orient Express: Amman

ioannes de limbourg Juli , , , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 5 juli 1994. Iris, Kim en ik rei­zen de­ze mid­dag in de dienst­auto met chauf­feur (en air­co) van de Char­gé d’Af­faires van de Ne­der­land­se Am­bas­sa­de te Da­mas­cus, de heer Schou­ten, naar Am­man, de hoofd­stad van Jor­da­nië. In Am­man zal ik de ko­men­de nach­ten op het (plat­te) dak van een ho­tel sla­pen. Bui­ten, dus.

– – – –

1.) De na­men Iris en Kim zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrouw­en (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)
6.) De munteenheid in Jor­da­nië is de Jor­daan­se Di­nar (JD.) en de wis­sel­koers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)

Dinsdag, 5 juli 1994

Dag 10 / 72: Damascus – Amman.
Opstaan 9.00 uur.
Hotel al-Rabie kost 3x 250 SL. + 3x 150 SL. = 1.200 SL. (Voor ons drieën.)
Buiten, op de binnenplaats, wacht ik op Kim en Iris. Iris heeft om 9.30 uur een af­spraak op de uni­ver­si­teit. Zij komt daar om 9.50 uur ach­ter als ze met de heer Schou­ten belt. Zij had ook een af­spraak om om 8.30 te bel­len. Paniek.
Om 11.00 uur is ze terug. De af­spraak was met de voor­zit­ter van de raad van be­stuur van de Uni­ver­si­teit van Da­mas­cus. Een be­lang­rijk per­soon dus. Zij gaat van­af sep­tem­ber één jaar in Damas­cus stu­deren.

Boekhandel

Na een hoop gedoe zijn we om 12.00 uur zo ver dat we de stad in kun­nen gaan. We gaan naar boek­han­del Nobel en daar koop ik en­ke­le boe­ken van al-Tayyib Salih en de gram­ma­ti­ca van Wright*1 voor res­pec­tie­ve­lijk 450 en 600 SL. = f. 18,00 en f. 24,00.
In het hotel halen we nu de ba­ga­ge op en (na on­der­weg eerst kof­fie en thee drin­ken) nog een keer naar boek­han­del Nobel om er een al-Maw­rid Ara­bisch – En­gels woor­den­boek van Ruhi al-Ba’al­baki te ko­pen voor Karima. (Zij zal hem wel moe­ten be­ta­len.)

Naar Amman

Met een taxi om circa 14.30 uur naar de Am­bas­sa­de.
De heer Scholten had be­loofd om ons naar Am­man te bren­gen. Hij moet er ook zijn, maar pas mor­gen­och­tend.
We rijden in een Buick met chauf­feur (en air­co) naar Am­man. Onderweg krijgen we wat informatie over de po­li­tie­ke toe­stand in Ne­der­land. De rit duurt 2,5 uur plus een half uur grens­for­ma­li­tei­ten. Schou­ten hoeft niet uit te stap­pen. Dat re­gelt zijn chauf­feur.
De chauffeur rijdt te hard en krijgt in Jor­da­nië een be­keu­ring.
In de auto is het tus­sen de 15° en 19°C. Bui­ten is het 33°C.!
Aan de grens wis­sel ik mijn laat­ste 275 SL. voor 3,500 JD. JD. = Jordan Dinars. 1 JD. = f. 2,76. Fl. 100,00 = 36,200 JD. Ik wis­sel ook f. 500,00 (con­tant) voor 18,100 JD.
Rond 17.30 uur zijn we in Amman. Hus­sein, de chauf­feur, brengt Schou­ten eerst naar een duur ho­tel en dan ons naar het stads­cen­trum: wast al-balad.
Hij toont ons het con­su­laat, waar we mor­gen­och­tend om 10.00 uur moe­ten zijn.

Hotel

Op zoek naar een hotel. De Iris en Kim kun­nen in één ka­mer slapen, ik bij an­de­ren. Ik wei­ger, maar als we na ve­le trap­pen klim­men (want de mees­te ho­tels zit­ten bo­ven win­kels, op de twee­de of nog ho­ge­re ver­die­ping) niets kun­nen vin­den ga ik ak­koord met het eer­ste: Fun­duq Rami. (Ho­tel Rami.) Ik mag, des­ge­wenst, op al-Sath (het dak) sla­pen. Mijn ba­ga­ge en waar­de­vol­le spul­len zet ik bij Kim en Iris op de ka­mer, want ik werd ge­waar­schuwd voor (gauw-)die­ven.

In de stad

In de stad gaan Kim en ik rijst en kip eten. In een goor res­tau­rant, maar het eten is goed. Iris drinkt al­leen maar wa­ter.
In een park (het is er mooi, druk en warm) eten we ijs, Iris na­tuur­lijk ook! Fruit en zoet, daar leeft ze op.
Voor totaal 1,5 JD. fooi be­zoeken we het Ro­mein­se am­fi­the­ater en klim­men tot de top er­van. Wat is het vre­se­lijk steil! Maar bo­ven is het uit­zicht prach­tig: we kun­nen een groot deel van Am­man zien.
Hotel rond 22.30 uur. Mezelf af­spoe­len.
Slapen op het dak blijkt een genot, lek­ker koel. Een wel­daad.

Menu – 05/07: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) De schrijver al-Tayyib Salih (1929-2009) was een Soe­da­ne­se schrij­ver, die een paar zeer goe­de ro­mans heeft ge­schre­ven.
2.) A Grammar of The Arabic Language by William Wright, in te zien (ook te down­loaden), als PDF, op de web­site van Internet Archive.

Retour noot 1.

Menu – 05/07: Begin – Einde.

Google Maps
Damascus – al-Rabie-Hotel – Amman.

Wikipedia
Damascus – Amman – Al-Tayyib Salih.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 05/07: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 05/07: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Juli , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 4 juli 1994. We (Iris, Kim en ik) trekken van­daag er­op­uit met een pro­fes­sor van de Uni­ver­si­teit van Da­mas­cus. We gaan naar haar fa­cul­teit, eten sa­men in een duur res­tau­rant en be­zoe­ken haar fa­mi­lie in een ‘ten­ten­kamp’: een apo­the­ker en een tand­arts. Bij een apo­the­ker ho­ren we hoe een abor­tus snel kan wor­den ge­pleegd, de tand­arts kijkt naar voet­bal op de Tv ter­wijl hij een pa­tiënt be­han­delt. In het huis van de zus­ter van de pro­fes­sor spre­ken we met haar mooie nicht, die in ver­wach­ting is.

– – – –

1.) De na­men Iris en Kim zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrouw­en (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Maandag, 4 juli 1994

Dag 9 / 72: Damascus.
Ik slaap ’s nachts slecht van­we­ge de ve­le kop­pen thee en de ster­ke kof­fie die ik dronk. Boven­dien ben ik on­ge­rust over mo­ge­lij­ke con­se­quen­ties na­dat Iris in het bij­zijn van Sy­riërs ons reis­doel, Je­ru­za­lem, heeft ge­noemd. Pas na zelf­be­vre­di­ging kan ik goed sla­pen. Dat is na 02.30 uur.
Opstaan: 7.00 uur. Douchen.
Winkel: brood en mineraal­water. Kaas kan ik ner­gens vin­den.
Tegen 8.30 uur gaan we de stad in. De boek­han­dels zijn ge­slo­ten.
Naar de ijswinkel nabij het Shaam Ho­tel. (Foen­doeq Shaam = Ho­tel Shaam = Ho­tel Sy­rië.) Ik drink kof­fie en eet een piz­zaa­tje.
We hebben sinds het begin van de­ze reis een ‘pot’ en we dra­gen ieder 150 SL. bij.

Universiteit van Damascus

Rond 10.00 uur staan we voor de deur van de Am­bas­sa­de, waar Iris een af­spraak heeft met pro­fes­sor KQ. van de Uni­ver­si­teit van Da­mas­cus, die ze een week voor we ver­trok­ken in Am­ster­dam op een Ot­to­maans Con­gres ont­moet­te, waar Iris hielp in de be­die­ning.
Zij, de professor, neemt ons mee naar de uni­ver­si­teit, waar ik nau­we­lijks kan ver­staan wat er ge­zegd wordt. Zij, de pro­fes­sor, spreekt frank en vrij met ons over ons reis­doel, maar noemt de Kha­li­diy­ya-bi­blio­theek een Pa­les­tijn­se bi­blio­theek. (Wat cor­rect is.) Nie­mand fronst de wenk­brau­wen.
Als ze zich tot ons richt kan ik het Ara­bisch wel ver­staan, naar als ze on­der­ling pra­ten kan ik het niet vol­gen. Terug­spre­ken kan ik niet, twee jaar ge­le­den wel, maar ik word nu psy­cho­lo­gisch ge­remd door Kim en Iris, die wel uit hun woor­den kun­nen ko­men. Ik voel me soms wan­ho­pig, maar niet vol­ko­men, want ik weet ze­ker en ik ben er­van over­tuigd dat ik dat Amiyya / Lah­na = dia­lect kan le­ren als ik daar maar lang ge­noeg blijf.
Na een poosje gaan we in de uni­ver­si­teit naar een an­de­re af­de­ling. Daar, waar men de mo­der­ne ge­schie­de­nis her­schrijft. De di­rec­teur spreekt En­gels met ons, want hij wil niet dat de stu­dent, die er bij zit, ons kan ver­staan. Even la­ter gaan we naar de re­dac­tie van het tijd­schrift van de her­schre­ven Ara­bi­sche ge­schie­de­nis. Een ge­schie­de­nis zon­der ko­lo­ni­a­le in­vloed.

Restaurant

We eten daarna, op haar kosten, in de soek bij res­tau­rant Abu al-Izz, vlak bij de Omaj­ja­den­mos­kee, met uit­zicht op die mos­kee (en om 14.00 uur live­mu­ziek), vlak­bij de bi­blio­theek. (Die we gis­te­ren ook be­zoch­ten en waar de broer van Salah al-Din (Sa­la­din) be­gra­ven is.)
Op de tweede verdieping krij­gen we een over­da­di­ge maal­tijd aan­ge­bo­den, voor­al de yog­hurt / kar­ne­melk is heer­lijk.
De pro­fes­sor betaalt cir­ca 1.000 SL. Het was een heer­lij­ke maal­tijd.
Met het vorderen van de tijd kwa­men er steeds meer men­sen en meis­jes met hoofd­doe­ken.

Apotheek

Daarna brengen we enige tijd door bij de pro­fes­sor thuis, tot circa 15.30 uur. We drin­ken kof­fie en ver­tel­len. Ze woont al­leen. Ze ver­telt aan één stuk door, non-stop. (Wat een lij­dens­weg voor Iris zal dat zijn ge­weest. Nu moest ze ‘zwij­gen’, an­ders spreekt zij aan één stuk door.)
Samen gaan we naar de Mu­khay­ma = ten­ten­kamp. Het ‘ten­ten­kamp’ be­staat in­mid­dels uit be­ton­nen flats. In de Mu­khay­ma wonen de (na­za­ten van de) Pa­les­tij­nen die uit Is­raël vlucht­ten, in 1948.
Zij gaat bij een neef op be­zoek die een Say­da­liy­ya = apo­theek, heeft. Het is een dra­ma om die te vin­den. Ie­de­re straat heeft mins­tens twee apo­the­ken! Als we er zijn krij­gen we fris te drin­ken.
Er komen twee vrouwen gie­che­lend bin­nen. We krij­gen uit­leg wat ze wil­len. Een van hen is in ver­wach­ting, voor de vier­de keer. Drie keer eer­der kwam ze voor een abor­tus­spuit, nu komt ze voor een spuit om de baby te be­hou­den. Ze krijgt die spuit. (Ge­ge­ven door een man. Ach­ter een scherm, dat wel.)

Tandarts

Dan gaan we naar haar tand­arts. Die heeft een pa­tiënt. Hij heeft de Tv aan staan met voet­bal erop.
“Kom maar binnen.”, zegt hij, maar wij wach­ten tot­dat hij klaar is en gaan dan naar binnen.
In de Verenigde Sta­ten wordt voor de We­reld­cup ge­speeld, dus ieder­een kijkt. (Ne­der­land te­gen Ier­land.)
Zijn di­plo­ma’s han­gen aan de muur. Hij stu­deer­de in Joe­go­sla­vië.
Buiten doen kinderen ver­ve­lend te­gen ons en de pro­fes­sor. De pro­fes­sor klaagt. Pa­les­tijn­se kin­de­ren: geen goed voor­beeld voor bui­ten­lan­ders. Ze moe­ten be­ter op­ge­voed wor­den. (Zij is ook een Pa­les­tijn­se.) “Ze zijn van nie­mand. Neem ze maar mee.”, is ken­ne­lijk het ant­woord.

Familiebezoek

We gaan naar haar zuster, we tref­fen daar ook dier doch­ter, die in ver­wach­ting is. Zij ziet er­uit als een ech­te Ara­bi­sche. Ze heeft al twee kin­de­ren, twee zo­nen. Ik vind haar erg aan­trek­ke­lijk.
Iris, Kim en ik kijken naar de gha­lib [uit­spraak: ra­lib] = win­naar Ne­der­land, die op 2-0 staat, maar in de laat­ste mi­nuut een goal te­gen krijgt.
Ik vraag belangstellend naar de ach­ter­grond van de zus­ter van de pro­fes­sor, aan de zus zelf, maar de pro­fes­sor komt tus­sen­bei­de: “Dat ver­tel­de ik je toch al.” Ik was dat al ver­ge­ten, bo­ven­dien vind ik dat je iemand dat be­ter per­soon­lijk naar zo­iets kunt vra­gen.
Die zus is erg vrien­de­lijk, ze gaf ons ijs. Zij woont in een mooi, com­for­ta­bel huis en heeft een aan­trek­ke­lij­ke doch­ter.

Naar het hotel

De professor brengt ons terug naar het cen­trum en wijst ons on­der­weg het on­der­ko­men van de pre­si­dent, die dus niet in dat vre­se­lijke ‘kas­teel’, daar op die ka­le berg, woont. (Wel werkt.)
We zullen enkele tijd­schrif­ten mee naar Is­raël ne­men voor ie­mand in Tel Aviv, an­ders moet ze die via Lon­den ver­stu­ren.
Hotel tegen 21.30 uur. Dag­boek bij­wer­ken.
Volgens de professor was het min­der warm dan gis­te­ren. Ik merk­te geen ver­schil: het was smoor­heet.

Menu – 04/07: Begin – Einde.

Google Maps
Damascus – al-Rabie-Hotel.

Wikipedia
Damascus – Presidentieel paleis (Engels).

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 04/07: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 04/07: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Juli , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 3 juli 1994. We (Kim, Iris en ik) gaan naar de Ne­der­land­se Am­bas­sa­de in Da­mas­cus, de hoofd­stad van Syrië. We be­zoe­ken een aan­tal mo­mu­men­ten en daar­bij ont­moet ik een ‘oude be­ken­de’. Ik koop de­len van de is­la­mi­ti­sche li­tur­gie. ’s Avonds luis­te­ren we in een zeer be­kend kof­fie­huis in het cen­trum van de stad naar eeuwen­oude ver­ha­len over een le­gen­da­ri­sche ko­ning en drin­ken er Turk­se kof­fie bij.

– – – –

1.) De na­men Iris en Kim zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrouw­en (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Zondag, 3 juli 1994

Dag 8 / 72: Damascus.
Ik word al om 6.00 uur wak­ker van het luid­ruch­tig schra­pen van de ke­len van de over­bu­ren. Ik soes daar­na een tijd­je ver­der en sta rond 8 uur op.
Douche: eerst warm en daarna koud.
Circa 9.30 de stad in. Ik koop voor een Tra­vel­ler­che­que van 50 US$ 2.100 SL. Dat is de­zelf­de koers als twee jaar ge­le­den. (Dat kan eigen­lijk niet, toch?)
Iris koopt haar geld er­gens an­ders en krijgt even­veel.
We kopen bij een win­kel bak­la­va en di­ver­se an­de­re zoe­te din­gen, al­les rij­ke­lijk gevuld met pis­tache­no­ten en rozen­water. We eten dat op. (Ik maar een beet­je, want ik kan niet te­gen al dat mier­zoe­te voed­sel), met een kop thee bij een res­tau­rant. Ik had ook al een fa­la­fel van 10 SL. gekocht.

Ambassades

Daarna gaan Kim en ik naar de Jor­daan­se Am­bas­sa­de om in­for­ma­tie over de West­bank te ha­len. Iris gaat naar de Neder­land­se Am­bas­sa­de. De Jor­daan­se is ge­slo­ten en we ko­men er niet in, zegt de poort­wacht. We zijn vóór Iris op de Ne­der­land­se Am­bas­sa­de, want zij had het ver­keer­de adres en ik wist waar die was, want ik was er twee jaar ge­le­den ook al.
Na circa een half uur wach­ten wor­den we ont­van­gen door de Chargé d’Af­fai­res (vice-am­bas­sa­deur), de heer Schou­ten. (Pas aan het eind van mijn va­kan­tie, in Is­tan­boel, hoor ik dat hij de hoog­ste baas is, omdat de Am­bas­sa­deur ont­sla­gen is: die zou gek zijn ge­weest.)
Hij schenkt ons twee uur van zijn tijd om ons al­ler­lei in­for­ma­tie te ver­strek­ken over po­li­tiek etc. Iris gaat na­me­lijk een jaar in Da­mas­cus stu­de­ren en daar­om heeft zij die con­tac­ten met zul­ke in­te­res­san­te men­sen. (Nodig.)

Disneyland

Een Syrische medewerkster van de Am­bas­sa­de schrikt (en ik ook) als Iris aan de te­le­foon de naam van ons reis­doel laat val­len: Je­ru­za­lem. Ik vrees het erg­ste en denk dat we nog pro­ble­men zul­len krijg­en.
Misschien ben ik para­noïde, twee jaar ge­le­den spra­ken we over Dis­ney­land*1, nu staat de naam Is­raël in de krant. Mis­schien is het nu iets min­der erns­tig al­le­maal?
De Kim en Iris zijn en­thou­si­ast over het be­reik­te re­sul­taat en vin­den mij maar een zwart­kij­ker. (Ik schrijf in mijn dag­boek: “Ik hoop dat ze ge­lijk heb­ben, maar vrees van niet.” Maar ze had­den wel ge­lijk.)

Hamidiyya-soek

We gaan de stad in en eten ijs in de Hamidiyya-soek. Daar­na be­zoe­ken we het mau­so­le­um van Salah al-Din (Saladin), dat kon ik twee jaar niet vin­den en ver­vol­gens gaan we naar de Omaj­ja­den­mos­kee / de Grote Moskee, waar ik aan­ge­spro­ken wordt door een jon­ge­man die gods­dienst­we­ten­schap­pen stu­deert*2 en die verleden keer met ons, onder anderen MG. en die Belg uit Lissabon (die met mij een paar dagen de hotelkamer deelde) uit eten ging. “In de Nadi al-‘Ummaal” (De arbeidersclub). Dat zeg ik, maar hij ont­kent: “Nee, want daar heb­ben ze al­cohol.” Ja, nu weet ik het weer, er­gens op een ver­die­ping: we wa­ren met een he­le groep. Die Oos­ten­rijk­se broers ook? [Zie 7 augustus 1992.]

Soera Yoesoef

In de soek, koop ik voor 50 SL. een klei­ne ko­ran. Eer­der kocht ik twee cas­set­te­band­jes. Een met Soera Yoesoef [ko­ran­hoofd­stuk Yoe­soef (Jozef)] en een met Da’a­waat: ge­be­den] voor 50 SL. elk, ge­re­ci­teerd door Mu­ham­mad al-Bar­rak*3.
We bezoeken het Azm-paleis. (Dat deed ik ook in 1992.)

al-Malik Zahir al-Baibars

We gaan naar het ter­ras­ca­fé al-Naw­fara*4 ach­ter de Omaj­ja­den­mos­kee en drin­ken er thee. ’s Avonds leest een ver­tel­ler ver­ha­len voor in het Amiyya. (Amiyya: het lo­ka­le dia­lect.) Hij heeft een man­tel aan, draagt een tar­bush (fez) en slaat af en toe met een zwaard op een ta­fel. Hij zit op een stoel die op een ta­fel staat. Zijn ver­haal­trant is vrij een­to­nig. Af en toe gaat de toon om­hoog, een beet­je schreeu­we­rig en hij sluit dat af met een slag van het zwaard op de ta­fel. On­der zijn toe­hoor­ders zijn twee blon­di­nes, en­ke­le Fran­se stu­den­ten van het Frans In­sti­tuut en wij. Veel ver­sta (ver­staan wij) er niet van, maar na af­loop ma­ken we in het Ara­bisch (voor­na­me­lijk Kim en Iris) een praat­je met de ver­tel­ler en zijn zoon (die een beet­je En­gels spreekt) over die teks­ten, die eigen­dom zijn van het ca­fé. Het zijn hand­schrif­ten die in het Amiyya ge­schre­ven zijn. Het verhaal heet: Qis­sa al-Ma­lik Za­hir al-Bai­bars: (Het ver­haal van ko­ning Za­hir al-Bai­bars.)
De cafébaas had eer­der voor alle gas­ten ster­ke Turk­se kof­fie ge­schon­ken.
Ik leerde een nieuwe uit­druk­king: Shloe­nak = Shoe law­nak: Hoe is je kleur? (Hoe gaat het met je?)

Rubberpudding?

Via een uitgestor­ven soek gaan we te­rug naar de nieuwe stad. On­der­weg eten we een rijst­pud­ding, die naar rub­ber smaakt. (Ik at nooit rub­ber.) Ik laat die na een poos­je staan. Een en ander was om mijn hon­ge­ri­ge maag te vul­len. Ik dronk bij­na al­leen maar en at wei­nig. Ik ben ook be­gon­nen om het lo­ka­le wa­ter te drin­ken, beet­je bij beet­je.
In de stad stroomt al­tijd koud water. Kim en Iris drin­ken over­al en al­tijd uit de kraan.

Menu – 03/07: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) Disneyland. In 1992 sprak iedere wes­ter­ling die ik ont­moet­te over Dis­ney­land als ze Is­raël be­doel­den. Het was, zo zei men, niet on­ge­vaar­lijk om open en bloot over dat land te spre­ken. Syrië was (en is?) een land vol ge­hei­me dien­sten (7! ge­hei­me dien­sten) die el­kaar en el­ke bur­ger en toe­rist in de ga­ten moes­ten hou­den. Je zat nooit er­gens al­leen op een ter­ras. Er was al­tijd wel iemand in de buurt die mee­luis­ter­de als er ge­spro­ken werd. (Zie ook noot 2).

Retour noot 1.

2.) De student Gods­dienst­we­ten­schap­pen. Wat ik hier­bo­ven, bij noot 1 schreef, na­me­lijk dat ge­hei­me dien­sten ie­der­een al­tijd in de ga­ten hou­den, gold ook voor al die stu­den­ten, die je als toe­rist tel­kens weer ont­moet­te, die be­wust op je toe­stap­ten. Die leid­den je rond en hoor­den je uit, hielden je in de ga­ten en no­teer­den wel­licht ook wat je zei. Een stu­dent die con­tact zocht met toe­ris­ten was bij­na per de­fi­ni­tie iemand van een van de ge­hei­me dien­sten. Syrië was (en is) im­mers een dic­ta­tuur en daar gold (geldt) geen vrij­heid van me­nings­ui­ting.

Retour noot 2.

3.) Luister op YouTube veer­tig mi­nu­ten naar Muhammad al-Barak / Barrak, die (met een iel kin­der­stem­me­tje) de ge­he­le soe­rat Yoesoef (soe­ra 12) re­ci­teert vol­gens de re­gels der kunst, want dat is het re­ci­te­ren: een kunst.
Ik vond het indertijd een in­te­res­san­te luis­ter­oe­fe­ning, om­dat het ver­haal van Yoe­soef (Jo­zef) in de ko­ran een dui­de­lij­ke tekst is, recht door zee, zon­der on­dui­de­lij­ke pas­sa­ges die veel an­de­re soe­ra’s (hoofd­stuk­ken) van dat boek ken­mer­ken. Het gaat bij de­ze Jozef om de zoon van (de bij­bel­se) Ja­cob en Ra­chel, die door zijn broers ge­haat werd en als slaaf naar Egyp­te ver­kocht werd.

Retour noot 3.

4.) Kijk op YouTube naar een re­por­ta­ge van al-Ja­zee­ra over het beroemde Koffiehuis al-Nawfara: Maqha al-Nawfara, waar ook de ver­tel­ler in beeld komt (maar nu zon­der zwaard). Het ge­spro­ken woord is Ara­bisch, maar de beel­den spre­ken voor zich.

Retour noot 4.

Menu – 03/07: Begin – Einde.

Google Maps
Damascus – al-Rabie-Hotel – Hamidiya-soek – Omaj­ja­den­mos­kee – Mau­so­le­um Salah al-Din – Azm-paleis – Kof­fie­huis al-Naw­fara.

Wikipedia
Damascus – Azm-pa­leis – Bak­la­va – Cas­set­te­band – Fala­fel – Hamid­iya-soek (Engels) – Mau­so­leum Sa­lah al-Din (Engels) – Omaj­ja­den­mos­kee – Rozen­water – Salah al-Din – West­bank – Zahir Baibars.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 03/07: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 03/07: Begin.

Orient Express: Damascus

ioannes de limbourg Juli , , , ,

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

Vandaag is het 2 juli 1994. Deze ochtend ontdek ik de gene­ra­tiek­loof (ook sek­se­kloof?) tus­sen mijn bei­de reis­ge­no­ten, Kim en Iris ener­zijds en ik an­der­zijds en klaag / zeur daar een beet­je over. We be­zoe­ken het mo­zaïek­mu­seum in An­takya. La­ter in de och­tend rei­zen we met een bus naar Da­mas­cus, de hoofd­stad van Syrië waar we in het mij be­ken­de ho­tel al-Rabie ka­mers hu­ren. Ik ver­bleef daar ook in 1992, bij mijn eer­ste be­zoek aan Da­mas­cus.

– – – –

1.) De na­men Iris en Kim zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrouw­en (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Turkije is de Turkse Lire / Pond (TL.) en de wis­sel­koers is: 1.000 TL. = f. 0,06. 100.000 TL. is dus f. 6,00. (€ 4,23 in 2018.)
6.) De munteenheid in Syrië is de Syrische Lira / Pond (SL.) en de wis­sel­koers is: 1 SL. = f. 0,04. 25 SL. is dus f. 1,00. (€ 0,70 in 2018.)

Zaterdag, 2 juli 1994

Dag 7 / 72: Antakya – Damascus.
Opstaan: 7.00 uur.
Ik douche niet want ik voel me fris.
Iris en Kim staan pas rond 8.00 uur op. Ik ben een beet­je te­leur­ge­steld als ik hoor dat zij gis­te­ren nog met de ho­tel­baas op stap zijn ge­weest tot 01.30 uur, ter­wijl ik daar in bed lag te woe­len, naast een stin­kende WC. Ik pro­beer ze over­al bij te be­trek­ken, zij han­de­len al­leen maar den­kend aan hun bei­den zelf. Ze trek­ken toch al zo­veel met el­kaar op. Maar ja, zij ken­nen el­kaar al zo­veel lan­ger.

Mozaïekmuseum

We gaan naar het mozaïekmuseum. Ik was daar twee jaar ge­le­den ook met SK., toen zei het me niets. Nu krijgt Kim uit­leg van Iris over de be­te­ke­nis van de voor­stel­lin­gen. Als ik nu op­let waar­toe ze in staat wa­ren, raakt het me. Plot­se­ling zie ik een mo­zaïek waar­van me op­valt dat de cir­kel die er­op af­ge­beeld staat niet rond is. ‘Waar­om kon­den ze geen ron­de cir­kel ma­ken?’, vroeg ik me af en toen ging ik te­rug naar het be­gin van de ten­toon­stel­ling en ont­dek­te dat er mo­zaïeken uit ver­schil­len­de tij­den zijn, van de twee­de tot en met de vijf­de eeuw. Die van de twee­de en vier­de eeuw zijn re­de­lijk kunst­zin­nig, die van de vijf­de eeuw zijn grof en ruw en on­nauw­keu­rig. Het hoog­te­punt van die kunst lag dui­de­lijk in de der­de eeuw, toen wer­den de mooi­ste, de meest ge­de­tail­leer­de, hel­de­re, schit­te­ren­de mo­zaïeken ge­maakt. Op ge­ge­ven mo­ment kon ik zelfs zeer re­de­lijk be­pa­len uit wel­ke eeuw de mo­zaïeken wa­ren. Het museum van An­takya is de der­de op rang­lijst. Num­mer één is Tunis, nummer twee weet ik niet meer.
Na een poosje drin­ken Kim en ik thee. Iris kan geen 10.000 TL. (f. 0,60) mis­sen voor een con­sump­tie, al­leen fruit en zoet wil ze eten, ver­der niets. Het is haar le­ven, haar ge­zond­heid.

Busreis

Om 11.00 uur zitten we in de bus. Onze plaat­sen 1, 2 en 3 zijn weg en we zit­ten ach­ter in de bus. Even la­ter ko­men we aan de praat met een vrouw uit Homs, die in Is­tan­boel in­ko­pen doet. (Kle­ren.) (Zoals zij uit Joe­go­sla­vië*1 kle­ren kocht in Is­tan­boel, twee jaar ge­le­den.)
We spreken Arabisch. Het is ech­ter voor­al Iris die het woord doet. Zij (en Kim) za­ten vijf­en­hal­ve maand in Cairo en leer­den daar goed Ara­bisch, bo­ven­dien wa­ren ze ver­le­den jaar twee maan­den in Je­ru­za­lem.
De reis ver­loopt voor­spoe­dig, maar aan de grens wil de vrouw uit Homs een ge­deel­te van haar ba­ga­ge on­der on­ze ver­ant­woor­de­lijk­heid de grens over smok­ke­len, we wei­ge­ren ech­ter per­ti­nent. We wil­len geen pro­ble­men. (Zij krijgt ech­ter ook geen pro­ble­men, voor zo­ver wij dat kun­nen be­pa­len.)

Damascus

Het oponthoud aan de grens is tweeënhalf uur, maar de ba­ga­ge wordt niet ge­con­tro­leerd. Pas in Homs is de eer­ste stop en in de win­kel van het bus­be­drijf uit An­takya zal ik 286.000 TL. voor 325 Sy­ri­sche pon­den (Sy­ri­sche Lira: SL.) wis­se­len: f. 17,16 voor f. 13,00. Een slech­te ruil, dus. Niet­te­min heb ik nu geld voor een gro­te ver­fris­sen­de kop thee. Iris en Kim wil­len niets.
We zijn cir­ca 19.30 uur in Da­mas­cus en ik breng hen naar ho­tel al-Rabie, waar ik twee jaar ge­le­den ook was. De Iris en Kim zijn en­thou­siast. Ik neem een een­per­soons­ka­mer voor 150 SL. Ik wist niet dat ze die ook had­den. De meis­jes krij­gen een ka­mer met twee bed­den en een douche en toi­let.
Een bed kost voor hen 125 SL. en voor mij 150 SL. (Twee keer zo­veel als twee jaar ge­le­den, toen SL. 75 per bed.)
Ik probeer Arabisch te spreken, maar kom niet uit mijn woor­den.
In de bus leer­de ik shoe bidak: wat wil je?
De zoon van de eigenaar her­kent me nog van twee jaar ge­le­den. Hij is nog steeds erg vrien­de­lijk. De jongen die toen op het dak werk­te en die ik knap vond, is er ook, iets dik­ker en met snor. Hij kijkt me iedere keer vreemd aan.
Na een douche gaan we de stad in, ik be­steed wat geld aan drieën en houd 180 SL. over.
Ik lig rond mid­der­nacht moe in bed.

Persoonsverheerlijking

Opvallend is de persoonsver­heer­lij­king van de op 13 fe­bru­a­ri 1994 bij een au­to-on­ge­luk om het le­ven ge­ko­men Basil al-Assad. Voor­heen was hij nooit in het nieuws, nu ver­dringt hij zijn va­der en heeft hij ti­tels: al-Fa­ris, al-Mu­han­dis, al-Sha­hid, al-Mu’­min: de rui­ter, de in­ge­ni­eur, de mar­te­laar, de ge­lo­vige.
De stad hangt vol met foto’s van hem, maar hij is nooit sa­men met zijn va­der op die foto’s te zien. Een te­ken aan de wand?
Volgens di­plo­maat S. (zie 3/7) worden nu nog din­gen ver­traagd ‘we­gens het tra­gi­sche on­ge­val’. Vroe­ger was hij nooit in het nieuws. Nu is het nieuws en zijn per­soons­ver­heer­lij­king gro­tesk.

Menu – 02/07: Begin – Einde.

Voetnoten

1.) Klik hier voor de per­soon, mevrouw AD., die ik in 1992 in de trein ont­moet­te, in het toen nog be­staande Joe­go­sla­vië, die op weg was naar Is­tan­boel, om daar voor haar win­kel­tje in Som­bor, Voj­vo­di­na, kle­ren te gaan ko­pen.

Retour noot 1.

Menu – 02/07: Begin – Einde.

Google Maps
Hatay / Antakya – Damascus – al-Rabie-Hotel.

Wikipedia
Basil al-Assad.

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

Menu – 02/07: Begin – Einde.

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

Menu – 02/07: Begin.