La vie est jolie
Ik ben in Limburg geboren.
Mijn moeder was een Limburgse en mijn vader een Fries.
Ik bezocht Frankrijk verschillende keren,
maar Jean Duc de Berry was toen al jaren dood.
Over mijn geboortehuis en woonsituatie in mijn vroegste jeugd en kinderjaren, zie de website van Martijn Haman*: Noodwoning in Rothem, waar te lezen is hoe mijn ouders kort na de Tweede Wereldoorlog een spoorwegrijtuig als noodwoning betrokken en waar ik (Hans) in 1951 en mijn broer Jan (1952-2015) geboren werden.
Curriculum vitae:
1966-1990: PTT-Telecom (nu KPN) Technisch Specialist.
1990-1995: Universiteit Leiden. Talen en Culturen van het Islamitisch Midden-Oosten.
1995-2000: Zelfstandig ondernemer.
2000-2010: Universiteitsbibliotheek Leiden.
2010-heden: Zelfstandig ondernemer.
–
Sociaal:
1977-1985: samenwonen met relatie I.
1985-1993: samenwonen met relatie II.
1998-2007: gehuwd met relatie III.
Ceci, c’est tout que je veux raconter de moi.
Hier doe ik verslag van wederwaardigheden uit mijn leven op grond van notities uit mijn dagboek dat ik sinds 30 januari 1972 schrijf.
Hoe lang de mens ook leeft, hij ontmoet nooit een groter bedrieger dan zijn eigen geheugen.
Zaken waarvan ik absoluut zeker was dat die op een bepaalde manier hadden plaatsgevonden blijken heel anders te zijn verlopen dan ik me herinnerde. Andere dingen met een grote impact zijn volledig uit mijn geheugen verdwenen.
Ik schrijf een dagboek vanaf 1972 en ben in 2010 begonnen met het overtypen van de tekst. Ik verwacht daarmee niet voor 2020 klaar te zijn. Ik ervaar het als een genot om mijn leven te herbeleven, het is plezierig om oude bekenden ‘weer te ontmoeten’.
Natuurlijk is een dagboek ook maar een interpretatie van de werkelijkheid, want die wordt door iedereen anders ervaren, maar een dagboek helpt wel bij zelfonderzoek.
Links over dagboeken en het geheugen.
Het Nederlands Dagboekarchief.
Wikipedia: Geheugen.
Julia Shaw over het beïnvloeden van het geheugen: Memory Hackers Nova.
Voetnoot.
Martijn Haman: stalen rijtuigen.