Tarīm vanaf een heuvel gezien. Dit is een samenstel van zeven foto’s.
Het Tarīm-project 1997
1997 – 2017: twintig jaar geleden
Tarīm: Hadramaut, Jemen
Dagboek 1997
(Dag 9427) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Jemen) in de plaats Tarīm. Ik logeer daar in het Gaṣr al-Goebba-hotel (Koepelpaleis-hotel) en werk in de Maktabat al-Aḥgāf li-l-maḵṭūṭāt: al-Aḥgāf-bibliotheek voor handschriften (manuscripten). – Mijn verslag, op mijn laptop geschreven, bevat meer (achtergrond)informatie dan mijn dagboekverslag. – De munteenheid in Jemen is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (anderhalve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)
Menu – Foto – Index en het einde – Transcriptie.
Woensdag, 10 december 1997.
Tariem: 22/26.
Op 6.30 uur.
Ik schaaf aan de brief naar huis en werk aan de database.
Bibliotheek van circa 10.00 tot 13.00 uur. Ḥusayn al-Ḥ. is pas na 11.30 uur beschikbaar om te werken aan de opzet van de database.
Na werktijd lopen Tawfīq en ik door het dorp, zien enkele vrouwelijke schoonheden en beklimmen (Tawfīq veel hoger dan ik) een steile berghelling, die uitzicht geeft over Tarīm.
Hotel.
Zwembad.
Lunchen.
Dorp in.
Thee drinken en onder andere kletsen met de interessante en ook wel knappe Abd al-Karīm, onder andere over hun [de mensen hier] opvatting over toeristes.
Om 20.00 uur eten in het restaurant. Nog met Tawfīq kletsen tot 22.00 uur.
Maximale temperatuur: 39,4°C. [Maximale] luchtvochtigheid: 69%.
Minimale temperatuur: 16,5°C. [Minimale] luchtvochtigheid: 21%.
Nu 22.34 [sic] uur: 19,9°C. / 37%.
Menu – Foto – Begin – Index en het einde – Transcriptie.
Brief
Ik schreef, op mijn laptopcomputer, een tien bladzijden (A4) lange brief voor mijn relaties in Nederland. Die bevat interessante achtergrondinformatie, die eigenlijk te veel was om ook nog eens extra in mijn dagboek neer te pennen. Ik citeer hier uit die brief.
Menu – Foto – Begin – Index en het einde – Transcriptie.
Werk, maar geen salaris
Een andere inwoner van Tarīm, Abd al-Karīm, studeerde Engels aan de universiteit van Ṣanaᶜā’ [de hoofdstad van Jemen]. Daar gaf hij ook cursussen Engels, soms wel aan honderd(!) leerlingen tegelijk. Nu werkt hij als leraar Engels in een school in een buitenwijk van Tarīm. Hij ontvangt daar geen salaris. Hij mag zich gelukkig prijzen dat hij werk vond. Als hij maar lang genoeg bij die school blijft werken komt er een moment dat een van de oudere leraren met pensioen gaat, waarna Abd al-Karīm misschien kan worden aangenomen en dan een salaris zal gaan ontvangen. Vol dankbaarheid sprak hij over de hem geboden kans. Menige leraar vindt geen werk, zo zei hij, ook geen onbetaald werk.
Menu – Foto – Begin – Index en het einde – Transcriptie.
Geheime missies
Hij lichtte ons in over de opvatting van de Tarīmī’s over buitenlandse toeristen. Veel bewoners vragen zich af wat al die buitenlanders hier komen doen. Die beschikken over veel geld en komen toch naar die armoedige omgeving en arme mensen kijken. Er zijn hier mensen die ervan overtuigd zijn dat al die vreemdelingen op een geheime missie zijn*. Dat idee werd onlangs ‘bewezen’ toen in Jordanië twee toeristen in werkelijkheid leden van de Israëlische geheime dienst bleken te zijn en daar een (mislukte) poging ondernamen om een tegenstander van Israël te vermoorden. (Was dat niet in oktober ’97?) Dit voorval had een enorme impact in Tarīm.
Menu – Foto – Begin – Index en het einde – Transcriptie.
Afschuw
Abd al-Karīm wees er speciaal op dat vrouwen die hier alleen komen met afschuw worden bekeken en als minderwaardig worden beschouwd. Een vrouw hoort niet zonder haar echtgenoot te reizen. Een vrouw die wel alleen reist wordt hier gezien als behorend tot het laagste soort.
Ook Abd al-Karīm beschouwt onze moraal als verdorven. Hij kan en wil niet geloven dat de gemiddelde toerist zich thuis vaak heel anders gedraagt dan op vakantie. Bovendien zien de mensen hier op de televisie in films en documentaires (zij kunnen hier vijftig kanalen ontvangen) duidelijk dat onze westerse maatschappij bezig is in te storten.
Ik zie natuurlijk ook dat veel westerse vrouwelijke toeristen zich kleden in overeenstemming met de temperatuur hier en zich gedragen in overeenstemming met hun gewoontes thuis en niet instemmen met de hier heersende godsdienstige opvatting over kleding en gedrag. Dit stoort de lokale bevolking enorm en zij bekijkt dat alles met toenemende afschuw.
Zo werd de Bibliotheek, die boven de Grote Moskee ligt, door het moskeebestuur gedwongen om op eigen kosten een andere ingang te maken, omdat schaamteloos geklede bezoeksters van de Bibliotheek voortdurend de ergernis opriepen van de mannelijke moskeegangers. De ingang van de moskee en de ingang van de Bibliotheek lagen namelijk samen aan het begin van dezelfde trap.
Menu – Foto – Begin – Index en het einde – Transcriptie.
Noten
Menu – Foto – Begin – Einde – Transcriptie.
Index
Menu – Foto – Begin – Hoofdindex.
Transcriptie van de klinkers in Arabische woorden.
A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.
Klik hier voor het overzicht van de transcriptie in Arabische woorden.
Menu – Foto – Begin – Hoofdindex.
Jemen 1997
Jemen 1997 (beknopt overzicht).
Jemen 1997: de dagen in chronologische volgorde.
Jemen 1997: alle foto’s.
Jemen 1996
Jemen 1996 (beknopt overzicht).
Jemen 1996: de dagen in chronologische volgorde.
Jemen 1996: alle foto’s.