Twintig jaar geleden: dagboekfragment 9 mei 1996 (donderdag).

Tarim (Tarim, abaya, nigaab).
Op 7.30 uur. Nog steeds moe.
Ik bel met Jan Just Witkam. Hij had de tweede fax nog niet ontvangen.
Ik ga naar de bibliotheek.
Abd al-Rahmaan A. komt met ie­mand (een aannemer) die de elek­triciteit zal aanleggen.(1)
Ik spreek met een groep Ne­der­land­se toeristen, waarbij een mooie (zo­als la­ter in het zwembad zal blijken) goudsmid.
De groep wil bijdragen in de kosten van de bibliotheek en stort samen het ge­wel­dige bedrag van f. 5,10. Er was zelfs iemand die zomaar, spon­taan f. 0,25 bijdroeg. De an­de­ren va­ri­eer­den tussen 50 en 100 rial. Dus bij­na nie­mand droeg bij!
Niettemin werd ik verliefd op de goud­smid. In 1995 deed ze de cur­sus Is­la­mi­tische Kunst bij TCIMO. (Talen en Culturen van het Is­la­mi­tisch Mid­den-Oos­ten.)
In het zwembad, in badpak, zag ze er sexy uit. Zij zal ongeveer van mijn leef­tijd zijn.
Boven, mijn kamer, wat aanklooien.
Nu 18.00 uur.
Vandaag licht bewolkt.

De geldzaken van het pro­ject be­han­de­len.
Koken.
Afwassen.
Van 21.00 tot 00.00 vertellen met Mu­ham­mad al-S. Hij wil graag naar het bui­ten­land. Naar Ne­der­land of veel geld verdienen. Dat willen ze al­le­maal, maar ik zou hem wel wil­len he­lpen als ik kon, maar ik kan niet.
Nu 00.30 uur.
Ik drink twee glazen Bacardi rum aan­ge­lengd met Tiem.
Ik ben zo dik geworden dat ik mijn broek bijna niet meer dicht krijg.

Een roedel wilde honden maakt de omgeving van het hotel onveilig.
In het zwembad, of in het nabije dorp, maken vrouwen muziek. Dan­sen ze? Ik hoor castagnetten.

Dit is het einde van de tekst in mijn dagboek.

Na het vertrek van Nico op 24 april jl. maakte ik dagelijks een verslag van de za­kelijke kant van het project. In dat verslag staat op sommige da­gen interessante informatie, die niet in mijn dagboek voorkomt. Hier volgt een deel uit die tekst.

Fragment uit het verslag van 9 mei. (Rashwa, Rubaat.)
Jan Just Witkam (de projectleider in Nederland, die aan de telefoon mijn vragen, die ik in een fax had gesteld, beantwoordt) gaat ermee akkoord dat een e­lek­tri­cien het e­lek­tri­ci­teits­net aan­legt. Ook gaat hij akkoord met de aan­schaf van een nieuwe computer. Hij vindt het geen goed idee om een ko­pi­eer­ma­chi­ne aan te schaf­fen, wegens de sto­rings­ge­voe­lig­heid van dat ap­pa­raat.
Later hoor ik van Abd al-Rahmaan dat een mogelijke aanbieder van een ko­pi­eer­ma­chi­ne ongeveer 3.500 dol­lar vraagt. Daar zou ik nooit mee ak­koord zijn gegaan. De prijs van het ap­pa­raat wordt niet door de markt bepaald, maar door … wat het twee jaar oude apparaat nu in de winkel zou kosten. (Is dat socialistische e­co­nomie?) Ik zou de eigenaar willen aan­ra­den zijn apparaat nog tien jaar te be­wa­ren. Mis­schien kan hij er dan 15.000 dollar voor krijgen!
Ook is Jan Just tegen het weggeven van boekenrekken aan het archief in Say’un. Ik denk dat we die rekken maar niet allemaal moeten opstellen, an­ders blijft er in de bibliotheek geen plaats meer over om nog een poot te ver­zet­ten.

[…]

De aannemer die het e­lek­tri­ci­teits­net zal aanleggen, Ahmad B. uit Say’un, berekent dat hij dat kan voor 40.000 rial. Daarnaast moet on­ge­veer 100.000 rial aan de e­lek­tri­ci­teits­maat­schap­pij betaald worden voor de aan­slui­ting op het net, met een eigen meter. Daarvoor zullen we een rekening krijgen.
Verder moet er nog 20.000 rial aan de medewerkers van die maat­schap­pij betaald worden, waar­voor we geen rekening krijgen. Volgens Ahmad chaariyy al-ganoen, letterlijk: buiten de wet. (Dat betekent dus steek­pen­nin­gen, of rashwa in het Arabisch.) Er geldt: geen steek­pen­nin­gen, geen elektriciteit. [Dat staat nergens genoteerd, maar dat her­in­ner ik me nog.] (1.000 rial is f. 13,00.)
Men vertelde mij dat met de ver­eni­ging van Noord-Je­men en Zuid-Je­men in 1990, de praktijk van om­ko­pen geïmporteerd werd uit Sana’a.

[…]

Hoewel de Nederlanders, die deze bibliotheek bezochten, een be­lache­lijk laag bedrag aan de bi­blio­theek schonken, waren zij de enigen die een bij­dra­ge hebben gegeven in de tijd dat ik er was. De bi­blio­theek werd door veel groepen be­zocht, maar nie­mand had er een cent voor over.

[…]

Een van de twee nieuwe me­de­wer­kers heeft alleen maar basisschool gehad. Toch heeft hij een enorme ken­nis op het gebied van we­ten­schap. Abd al-Rah­maan is ja­loers op die ken­nis. De jongeman vergaarde deze door religieuze studies buiten het officiële schoolprogramma om. Hij volgde een opleiding aan de Ru­baat, die geen diploma verstrekt.
Beide jongemannen wijden zich se­rieus aan het aan hen opgedragen werk.

Dit is het einde van het verslag van 9 mei.

(1) In eerste instantie was het de bedoeling dat ik de elektriciteit zou aan­leg­gen. Dat zou gekund hebben als Nico er nog bij was geweest, maar nu stond ik er alleen voor. Daarom huurden we een aannemer in die dat zou doen.

Dit is het einde van dag 54 (van 93 dagen totaal) van mijn verblijf in Jemen in 1996. Naar dag 1. (Naar alle gepubliceerde dagen.)

Top

Door op de twee eerste letters van een link te klikken, opent een nieuw tab­­blad waarin de geo­gra­fische locatie van de plaats in Google Maps wordt getoond.
Wanneer u op de derde en volgende letters klikt komt u in een nieuw tab­blad bij Wi­ki­pe­dia­pa­gi­na terecht met informatie over deze locatie.
Bij begrippen wordt alleen Wi­ki­pe­dia geopend.