Ka­ra­ko­ram High­way

1993 – 2018: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Pa­ki­stan – Kash­mir – Chi­na

Dag­boek 1993

(Dag 7852) Ik ben on­der­weg in Pa­ki­stan. Ik reis met Da­vid, een En­gel­se on­der­wij­zer, over de Ka­ra­ko­ram High­way naar het zui­den. Gis­te­ren kwa­men we in Sust / Sost aan, dat ligt in Kash­mir.
1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te plaat­sen een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) De munt­een­heid in Pa­ki­stan is de Roe­pie: (PKR.) (f. 1,00 (gul­den) = 14 Roe­pie, dus 100 Roe­pie = f. 7,00.)
3.) Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1993 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.

Menu – Index en het einde.

Donderdag, 29 juli 1993.
Dag 19. Sust.
Wakker circa 5.30 uur.
Op rond 6.50 uur. Ik heb be­heers­ba­re diar­ree en een ver­koud­heid.
Als ont­bijt eet ik por­rid­ge: ha­ver­mout­pap, maar dat is te wei­nig. (Brood eten is te veel.)
Ik ga in het dorp twee fles­sen (drie li­ter) wa­ter ha­len (50 Roe­pie) en eet nog twee pa­ra­tha’s*(1) met jam in het ho­tel, maar die lig­gen me de ko­men­de uren nog zwaar op de maag.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Slechte conditie

Samen met David be­klim ik een berg op weg naar de Sust Na­la, maar dit is zwaar, want mijn con­di­tie is veel slech­ter dan ik ge­dacht had, voor­al berg­af­waarts ben ik snel bui­ten adem.
Na de Sust Na­la blijf ik ach­ter. Da­vid heeft nog wil­de plan­nen, maar heeft geen wa­ter bij zich. Ik wel en ook nog aman­dels. (Uit Kash­gar, van zon­dag jl.)

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Enorme stilte

Er heerst een enorme stil­te. Ik hoor al­leen wa­ter rui­sen en even een trac­tor­mo­tor. Af en toe een stem of een vo­gel. Ik pro­beer de om­ge­ving te te­ke­nen, maar geef dat snel op. Ik lees een tijd­je in al-Mar­’a wa-l-qit­ta: (Ara­bisch) De vrouw en de kat, maar ik zit on­ge­mak­ke­lijk en heb niet veel zin. Bo­ven­dien is het hier net de maan: in de scha­duw is het fris, in de zon te warm.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Busstation

In het hotel nemen Da­vid en ik een lunch: rijst met groen­te. (Van gis­te­ren­avond / van­avond.)
We lo­pen naar het bus­sta­tion, maar het is niet ze­ker of er mor­gen bus­ver­voer is naar Pa­su, waar we heen wil­len.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Brabantse

We gaan sla­pen van 16.00 tot 19.00 uur en eten dan een lek­ker di­ner. (Het­zelf­de als gis­te­ren­avond en ver­le­den week woens­dag: dus al­tijd het­zelf­de.)
Gezellig natafelen met een Bra­bant­se, die in Ut­recht woont. Zij en haar vriend zijn zes da­gen in Pa­ki­stan en zes da­gen ziek om­dat ze al­les eten en drin­ken wat ze voor­ge­zet krij­gen en nog zijn ze (al­thans, hij) ei­gen­wijs, wat de hy­gië­ne be­treft en ze slik­ken maar af en toe ma­la­ria­pil­len. Maar niet­te­min: zij is heel leuk in de om­gang en ge­zel­lig.
Er zijn hier meer knap­pe jon­ge vrou­wen. Een aar­dig uit­zien­de En­gels­man en een té knap­pe Span­jaard.
(Met een siës­ta-slaap gaan de da­gen in deze Pa­ki­staan­se ge­van­ge­nis.*(2) snel voor­bij.)
Bed 22.00 uur.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Meer infor­matie.

Menu – Be­gin – Einde.

Index

Me­nu – Be­gin.
Pa­ki­stan-Chi­na: Chro­no­lo­gi­sche weer­ga­ve.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.