Dagboek 1976

(Dag 1691) Van­daag ne­men Cees en ik de bus van Tan­ger naar de hoofd­stad van Ma­rok­ko, Ra­bat. – Di­rect na­dat we op het eind­sta­tion in Ra­bat uit de bus zijn ge­stapt pro­beert ie­mand mijn por­te­feuil­le te rol­len, ter­wijl ik op mijn ba­ga­ge sta te wach­ten.

Naar de index en het einde.

Woensdag, 15 september 1976.
Op 7.00 uur.
We nut­ti­gen het ont­bijt in het ho­tel en ik haal 250 Dir­ham (Dh) van de Gi­ro op het post­kan­toor. Het geeft geen pro­ble­men.
We wor­den aan­ge­spro­ken door een sym­pa­thie­ke, aar­di­ge en mooie jon­gen die in een blau­we broek en wit truit­je loopt. Hij spreekt goed En­gels. Praat he­le­maal niet over hasj en wil ons al­leen maar naar de am­bachts­lie­den pra­ten. (Waar hij waar­schijn­lijk com­mis­sie krijgt.) Hij doet dit op een vrien­de­lij­ke, niet hin­der­lij­ke ma­nier en als we zeg­gen dat we Tan­ger ver­la­ten, vraagt hij wan­neer we te­rug­komen.
In ho­tel Mas­si­lia be­ta­len we de re­ke­ning. Voor ka­mer 217 is dat 37 Dh, in­clu­sief ont­bijt. (De Ma­rok­kaan­se munt­een­heid: Dir­ham, één Dir­ham is f. 0,60.)
We wil­len naar de bus lo­pen en ko­men die vrien­de­lij­ke boy weer te­gen. Hij wijst ons een an­de­re weg naar de bus­sen. Hij denkt even dat we hem niet se­rieus ne­men, raakt even ge­prik­keld en even la­ter ne­men we af­scheid en wij vol­gen de door hem aan­ge­we­zen weg.
Bij de bus­hal­te van de CTM LN (Com­pag­nie de Trans­ports au Ma­roc, Li­gnes Na­tio­na­les) ko­pen we twee kaar­tjes naar Ra­bat. Voor het zo­ver is zijn we on­der­weg nog een paar keer las­tig ge­val­len door hasj­ver­ko­pers en door men­sen die voor gids wil­len spe­len. Te­gen be­ta­ling, uiter­aard.
De bus kost 20,25 Dh, dat is f. 12,15 per per­soon voor 278 km bus­sen.
We ver­trek­ken te­gen 11.15 uur en via een mooi land­schap en met een steeds vol­ler wor­den­de bus ko­men we te­gen 15.00 uur in Ra­bat aan. (Dia’s ma­ken.)
We stap­pen uit en wach­ten op on­ze ba­ga­ge. Ik voel, ja ik voel mijn por­te­feuil­le om­hoog gaan. Ik grijp en hij steekt er al half uit. Ik durf niet om te kij­ken. Pas na een poos­je doe ik dat en zie een paar men­sen naar me kij­ken.
We lo­pen met on­ze ba­ga­ge naar bui­ten uit het bus­sta­tion.
Ik doe mijn por­te­feuil­le in een spe­ciaal hier­voor ge­maak­te zak. Naar Cees’ idee aan de riem van mijn broek en draag hem voor­taan op mijn buik. [Bin­nen in de broek.]
Het enige waar­de­vol­le ar­ti­kel dat ver­lo­ren had kun­nen gaan was mijn por­te­feuil­le. Het ge­beur­de maak­te zo wei­nig in­druk op me dat ik het in het zak­dag­boek­je ver­gat te ver­mel­den en het pas een paar da­gen la­ter tus­sen de re­gels in­schreef, toen ik er aan moest den­ken.
We gaan in een ho­tel, 2 ster­ren A. ‘Ter­mi­nus’. Geen douche. Een slecht ho­tel.
We gaan in de Me­di­na wan­de­len en ook hier ver­dwa­len we bij­na in de smal­le straat­jes. Er is vrij­wel geen hasj­ver­koop.
We drin­ken thee in de Me­di­na. Ko­pen koek en brood.
Tegen 22.30 uur naar bed.
Weer: erg mooi, erg warm.

Index

Menu – Begin – Hoofdindex – Overzicht 1972-1990 – Marokko 1976 (overzicht).