
(Dag 1692) Cees en ik zijn samen op vakantie in Marokko. We verblijven in de hoofdstad van dat land: Rabat, waar we gisteren arriveerden. Vandaag dolen we door de stad en omgeving. – Cees heeft zijn primusbrander meegenomen en kookt een heerlijke vegetarische maaltijd op het strand van de Atlantische Oceaan.
Naar de index en het einde.
Donderdag, 16 september 1976.
Op tegen 8.20 uur. Hotel: ontbijt.
Ik schrijf mijn eerste brief aan Pa en Ma en een kortere aan Opa met beide verschillende gegevens, zodat ze elkaar wat te vertellen hebben.
We wandelen door de nieuwe stad en maken foto’s (dia’s) van moderne nieuwbouw.
We bezoeken de oude Romeinse stad Chellah, waar het in de schaduw erg koel is en heerlijk fris. Er is een prachtige tuin met sinaasappel-, granaatappel- en grapefruitbomen.
We wandelen door de Mellah en de Medina en we worden voor het eerst duidelijk geconfronteerd met de bittere armoede en de slechte gezondheidstoestand van veel Marokkanen.
Twintig procent mist wel het licht uit één oog. Oogziekten en ooggebreken zijn er ontzettend veel in heel Marokko. Lichaamsziekten, het kan haast niet anders: vliegen zijn er bij miljoenen en het vlees en de zoete koeken zitten ónder de vliegen.
Het papiergeld is vaak te vies om aan te pakken, vieze vodjes zijn het, behalve de grote biljetten van 50 en 100 dirham (Dh).
En bedelaars: ik voelde me bezwaard om met de fotoapparatuur rond te lopen en ik heb het toestel gauw weggestopt. Als ik een foto wilde maken, pakte ik het, maakte de foto en stopte het weer weg.
We lopen naar de Kasbah, ik met het fototoestel om de nek. Een jongen wilde ons rondleiden. Wij wilden niet. Waarom niet? Bang om een paar dirhams uit te geven? Ik weet het niet meer. Hij zei dat we eruit moesten en dat hij ons voor 5 Dh zou rondleiden. Hij werd wat agressief en wij zijn toen maar gegaan.
Langs de oceaan hebben we uitgerust. Groente kopen in de Medina. Cees kookt langs de zee een potje op zijn primus. In het donker opeten. Lekker vegetarisch.
In het hotel zoeken we uit wat we te veel hebben meegenomen en wat terug kan naar Nederland.
Terug naar de Medina, waar, zoals in heel Marokko, het stikt van de prachtige knapen en de ene is nog niet langs of er komen weer tien nieuwe aan en sommige erg sexy.
In mijn zakdagboekje schreef ik dat ik een mooie fel-ogende boy gezien heb. Ik kan hem nu niet meer voor de geest halen.
Bed tegen 01.30 uur.
Weer: smoorheet.
Index
Menu – Begin – Hoofdindex – Overzicht 1972-1990 – Marokko 1976 (overzicht).