Dagboek 1976

(Dag 1689) Sa­men met mijn buur­man Cees ben ik op weg voor een va­kan­tie in Ma­rok­ko. – We zit­ten in de trein van­uit Pa­rijs naar Span­je. – De Spaan­se con­duc­teur doet moei­lijk over mijn cou­chet­te­bil­jet.

Naar de index en het einde.

Maandag, 13 september 1976.
Op tegen 7.30 uur. Goed ge­slapen, al­leen even kou­de voe­ten ge­had, maar met een ex­tra de­ken was dat geen pro­bleem.
Wassen en eten.
De Ma­rok­kaan en zijn vrouw eten niet. Dat heb­ben zij van­nacht al ge­daan. Het is Ra­ma­dan tus­sen zons­op­gang en zons­on­der­gang.*
In Hen­da­ya, waar we nu zijn, wordt de cou­chet­te­trein van on­der­stel ver­wis­seld. Span­je heeft bre­der spoor.
We ver­trek­ken te­gen 10.00 uur uit Irun.
Die dag trek­ken we door Spaans land­schap. Ik spreek slechts wei­nig Frans en spreek toch (zij het ge­brek­kig) veel met de Ma­rok­kaan over al­ge­me­ne za­ken, Ma­rok­ko en­zo­voorts. Taal­ge­bruik daar en meer van die din­gen. Vroe­ger, cir­ca 10 jaar, ge­le­den heeft hij En­gels ge­leerd en is veel ver­ge­ten.
’s Middags krijg ik een ver­kla­ring van de Ko­ran en ’s avonds in Mad­rid komt er een dron­ken con­duc­teur op de trein.
Het ver­krij­gen van een goe­de cou­chet­te in Pa­rijs was een ver­moei­en­de slag. Ik had het bed­num­mer van die van mij la­ten ver­an­de­ren tot een bed­num­mer in de cou­pé van Cees. De con­duc­teur gaf ons in Pa­rijs het­zelf­de bed­num­mer. Cees heeft mij hier­op ge­at­ten­deerd, maar ik was moe en heb het niet meer mee­ge­kre­gen.
De con­duc­teur [de Spaan­se] ver­klaar­de het brief­je on­gel­dig, ook om­dat er in Ne­der­land met de pen op deze door­druk was ver­an­derd. De da­tum en de be­stem­ming Pa­rijs-Al­ge­ci­ras was door­ge­streept en er was Ma­drid-Al­ge­ci­ras van ge­maakt door de NS.
De con­duc­teur sprak geen Frans: “We zijn in Span­je.” zei hij.
De Ma­rok­kaan pro­beer­de voor mij het een en an­der te re­ge­len. Hij deed goed zijn best en er kwam ook een Frans spre­ken­de Span­jaard bij.
Die cou­chet­te was en bleef on­gel­dig en ik kon een nieuwe ko­pen. Wat ik ook deed.
Ik kreeg geen bon en heb ook la­ter geen ge­kre­gen. Ik heb er één keer naar ge­ïn­for­meerd en la­ter dacht ik: “Laat die ar­me sloe­ber die dui­ten maar hou­den, hij kan ze be­ter ge­brui­ken dan ik.” Bo­ven­dien zou ik in Ne­der­land mijn geld te­rug­krij­gen.
Na deze ver­moei­en­de en slo­pen­de zaak heb ik met de Ma­rok­kaan nog eens over po­li­tiek ge­spro­ken.
Tegen 22.00 uur gin­gen we naar bed.
Weer: in de trein heer­ste een lek­ke­re tem­pe­ra­tuur en het was er droog.

Index

Menu – Begin – Hoofdindex – Overzicht 1972-1990 – Marokko 1976 (overzicht).