Twintig jaar geleden: dagboekfragment 28 mei 1996 (dinsdag).

Naar het einde of de index.

Tariem.
Op 7.00 uur.
Ik ga niet naar de bibliotheek. Hier, in het hotel, is elektriciteit en het dus mogelijk te werken voor de bi­bliotheek, hoewel, op het moment dat de com­puter veel energie nodig heeft, de elektriciteit uitvalt.
Nu 14.00 uur.
Ik ga zwemmen en blijf meer dan twee uur in het water. Ik ben hele­maal al­leen. Morgen komt een groep toeristen.
In het zwembad zwem ik, zoals ge­woonlijk, niet veel. Ik zit vaak on­der wa­ter, met alleen mijn neus boven de waterlijn of ik loop rond en red insecten die in het water liggen, door ze met mijn vinger ze uit het bad te schieten. Dat laatste is mijn hoofdbezigheid sinds ik hier ben.
Salim, van de receptie, zit nu zonder telefoon na de brand van zaterdag jl. en heeft niets meer te doen. Hij komt me een paar keer bezighou­den. Onder andere vervelen over Aids en overspel en het straffen voor overspel (zina) op vrijdag na de Salaat al-zoehoer (het middagge­bed) voor de moskee met de almania, want daar komt die knuppel van­daan: uit (Oost-) Duitsland. Drie maan­den geleden nog werden en­kele mannen afgeranseld bij de deur van het politiebureau, op het plein voor de moskee.
Onze seksuele vrijheid is voor Ara­bieren een frustratie, dus Aids is een straf van God. De profeet had het al aangekondigd. (Helaas vergat die de belan­grijke details te noemen.)
Op mijn terras kook ik een spinazie­schotel uit een pakje, uit Nederland. Niet vies, maar ook niet echt lekker.
Verder werk ik tot circa 00.30 aan de de catalogus (fihrist) van de biblio­theek, evenals vanochtend, om hem presentabel te maken voor het com­puter­scherm.
Bed rond 00.45 uur.

Dit is het einde van de tekst in mijn dagboek.

Na het vertrek van Nico op 24 april jl. maakte ik dagelijks een verslag van de zakelijke kant van het project. In dat verslag staat op sommige dagen inte­ressante informatie, die niet in mijn dagboek voorkomt. Hier volgt een deel uit die tekst.

Fragment uit het verslag van 28 mei.
Salim, (de receptionist van het hotel en leraar Engels) heeft vandaag niet veel te doen, omdat ik, zoals zo vaak de laatste tijd, de enige gast in het hotel ben. Er komen door de brand in de telefooncentrale ook geen tele­foontjes binnen.
Van hem hoor ik vandaag voor de zoveelste keer dat Aids een straf van God is, tegen overspel, voornamelijk in het Westen. (De westerse seksuele vrij­heid is een enorme frustratie, hier. Als er dan een ziekte komt, kan men zeggen: “Zie je wel, het is toch niet goed, al die vrijheid.”) Men heeft jaren­lang met afgunst naar het Wes­ten gekeken en misschien gehoopt daar ook nog eens van te profiteren.

Volgens Salim wisselen mannen en vrouwen in het Westen van partner zoals mensen van oude kleren wisselen. Overspel en zelfs seks op straat, dat is het algemeen heersend beeld dat ze hier over het Westen hebben.

Hij vertelde ook dat voor de eenwording van Noord en Zuid-Je­men, in het Zuiden jongens en meis­jes in dezelfde klas van de school zaten. Een andere moder­niteit, hier in het zuiden is, dat scholieren (jongens) verplicht zijn een broek te dragen. De docent is vrij in zijn kledingkeuze.

Dit is het einde van het verslag van 28 mei.

Index: Almania, fihrist, Profeet, salaat, zina.

Index van locaties: Tariem.

Dit is het einde van dag 73 (van 93 dagen totaal) van mijn verblijf in Jemen in 1996. Naar dag 1. (Naar alle gepubliceerde dagen.)

Top

De uitspraak van enkele letters en klanken in Arabische woorden.
In alle gevallen wordt de ‘u‘ als een Nederlandse ‘oe’ uitgesproken.
De ‘g‘ zoals die in deze tekst voorkomt is in het Modern Standaard Arabisch de ‘q‘ (qaaf: ﻕ) en wordt in het Arabisch van Jemen en in het bijzonder het Arabisch van de Hadra­maut als de Engelse ‘g’, zoals in ‘good, goal, garlic’, uitge­sproken.
De ‘ch’ klinkt zoals in het Nederlands de ‘ch’ in ‘chaos’ wordt uitgesproken.