Jemen, 27 mei 1996

Minaretten.
Twee minaretten en dus twee moskeeën op zo een korte afstand in Bawr (Boor), dit piepklei­ne dorp, dat in betere tijden de hoofdstad van de Hadramaut was. De minaret op de voor­grond is een traditioneel Jemenitische, de mi­naret op de achtergrond is er een met Malei­sische invloed. Alle bouwwerken op deze foto zijn van ‘modder’ gemaakt. (Mudbrick.)

Athaaf al-Nadiem AR en NL

Twintig jaar geleden: dagboekfragment 27 mei 1996 (maandag).

Naar het einde of de index.

Tariem.
Vandaag over drie weken ga ik naar huis.
Op 7.00 uur.
Op weg naar de bibliotheek zegt een jongetje dat mij ziet, tegen zijn vriendje, die mij niet ziet: Adoew (een vijand) en het knaapje springt opzij.
Tegen 8.00 in de bibliotheek. Er is geen spanning tot 11.45 uur, als de azaan begint. Voor het gebed is elek­triciteit nodig: luidsprekers en koe­ling. (Ven­tilatoren.)
Ik print nog snel wat en ga rond 13.30 uur met Abd al-Rahmaan A. naar het hotel. Hij daarna gaat naar huis.
Ik doe de administratie en maak shakshoeka: een gebakken gerecht van ui, tomaat en geklopte eieren.
Na de middag zwemmen.
FoxPro database
Tekenen.
Avondeten: brood, yoghurt en ba­naan.
De administratie verfijnen.
Nu 21.00 uur.
Even tekenen.
Muhammad al-S. kauwde gisteren gaat (qat). Daar blijf je lang wakker van. Hij is nu dus erg moe.
Bed 23.00 uur.

Dit is het einde van de tekst in mijn dagboek.

Na het vertrek van Nico op 24 april jl. maakte ik dagelijks een verslag van de zakelijke kant van het project. In dat verslag staat op sommige dagen inte­ressante informatie, die niet in mijn dagboek voorkomt. Hier volgt een deel uit die tekst.

Fragment uit het verslag van 27 mei.
De hiërarchie binnen de organi­saties in Jemen, die zich met Cultuur bezig houden.
Minister van Cultuur en Toerisme.
De directeur van de Algemene Or­ga­nisatie van Archeologie, Hand­schrif­ten en Musea.
De vicedirecteur van deze organi­sa­tie.
De administratieve directeur.
De algemene directeuren, (daar zijn er 28(!) van), onder andere Ahmad al-Gh., die goed Frans spreekt.
Laatstgenoemde heeft twee assis­tenten, beide met de titel Algemeen vice­directeur.
Een van die assistenten is AM, de directeur van het Museum voor Handschriften in Sana’a, die Nico en ik ontmoetten op 25 maart jl. en Abd al-Rahmaan A, de directeur van de al-Ahgaaf-bibliotheek te Tariem.
Het museum dat in het Gasr al-Thawra in Say’un gevestigd is valt ook onder deze organisatie en Abd al-Rahmaan is daar ook de ‘baas’, daarom zal hij twee dagen in de week in Say’un werken en vier dagen in Tariem. Hij zoekt vervangende woongelegenheid in Tariem, maar dat is erg duur. Dat kost circa 7.000 tot 9.000 rial per maand. (1.000 rial is f. 13,00)

[…]

Vandaag werd weer een nieuwe kracht in de bibliotheek aangesteld: Mu­hammad Alawi Sh. Hij is moe­handis (ingenieur). Hij zegt ook boek­binder te zijn, maar heeft nog nooit een boek gebonden. Zo komen we van de regen in de drup.
Ik vroeg hem waar hij boekbinden geleerd heeft en hij antwoordt: “Hier.” Hij was toen net een half uur binnen.
“Welke opleiding?”
“Ervaring,” zei hij en vond dat belangrijker dan opleiding.
Ik heb geen hoge pet van hem op. Hij zal zich moeten bewijzen voor­dat ik wegga. Misschien ben ik bevooroordeeld. Deze is in zekere zin luidruchtig, de andere drie zijn meer ingetogen.
Die drie zijn:
Hoessein al-H., boekdrukker en in­formatiedeskundige, die in Kiev stu­deerde. De Jemenitische regering beschouwt zijn diploma als een BA, om­dat hij maar vijf jaar studeerde en daarvan één voor taalverwerving. In de Oekraïne geldt zijn diploma als een MA.
Hoessein HB., met een mooie tul­band en baardje, maar daarom nog geen extremist.
Ali ZB., met bril. Hij werkte een maand in Mekka met een computer.

[…]

Vandaag probeerde we de boek­binderstafels op te zetten. Die kwamen met de container uit Nederland. De onderdelen schijnen niet bij elkaar te horen. Die passen van geen kant. Het is zwaar staal en het wordt nog een hele klus er wat van te maken.

[…]

Hoessein al-K. vertelt dat er vandaag een inspecteur van de telefoon­maatschappij uit al-Mukalla zou komen om de mensen hier te ondervragen naar de oorzaak van de brand in de nieuwe telefooncentrale, eergisteren.
Hij is een vriend (…?) van de dochter van Hoessein en zal daarom bij hem logeren.
Later vertelt die man dat hij niet de vriend van die dochter is, maar de echtgenoot.
Hoessein heeft maar twee kinderen. De oudste is een zoon, Ibrahiem, die in Algerije (niet Algiers) zeven jaar lang medicijnen studeerde en nu in Tariem als arts werkt. Die heeft drie kinderen, waarvan Ahmad, veertien jaar, de oudste is.

[…]

Abd al-Rahmaan vertelt dat, als we de volgende keer naar Tariem komen, we een huis kunnen huren in het centrum. Dat zal ongeveer 10.000 rial per maand kosten, wat 3,5 keer goedkoper is dan het Gasr al-goebba-hotel. (Een nadeel zou kun­nen zijn dat er geen zwembad direct voorhanden is en dat we minder landgenoten ontmoeten. (Is dag een nadeel?) Het (grote) voordeel is dat we vlak bij het werk zitten en meer kans hebben om mensen (mannen) uit de stad te leren kennen en ook kunnen uitnodigen.)

Het ontmoeten van landgenoten heb ik niet altijd als een overdeeld ge­noegen ervaren. Zeker in het zwembad gedragen ze zich als apen. Altijd moeten ze het grootste woord hebben, maken het meeste lawaai en eisen alle ruimte en aandacht.
Vrouwelijke Duitse toeristen zijn soms ook vervelend. Die zijn haast altijd van mening dat het zwembad van hen is, voor vrouwen alleen. Als je gaat zwemmen roepen ze je toe, met een lichte ondertoon van paniek, dat dit het bad voor vrouwen is en dat mannen het zwem­genoegen maar in het andere bad moeten zoeken. Er is altijd enige overtuigingskracht nodig om hen erop te wijzen dat ze het bij het verkeerde eind hebben.

[…]

Abd al-Rahmaan is ook begonnen met het noteren van de afschriftdata van de handschriften. De catalogus komt in zicht, aan de horizon.

Dit is het einde van het verslag van 27 mei.

Index: adoew, azaan, BA, gaat (qat)MA, minaret, moehandis, mudbrickshakshoeka, zonsteen.

Index van plaatsnamenBawr, Gasr al-goebba-hotel, Gasr al-Thawra, Hadra­maut, Tariem.

Dit is het einde van dag 72 (van 93 dagen totaal) van mijn verblijf in Jemen in 1996. Naar dag 1. (Naar alle gepubliceerde dagen.)

Top

De uitspraak van enkele letters en klanken in Arabische woorden.
In alle gevallen wordt de ‘u‘ als een Nederlandse ‘oe’ uitgesproken.
De ‘g‘ zoals die in deze tekst voorkomt is in het Modern Standaard Arabisch de ‘q‘ (qaaf: ﻕ) en wordt in het Arabisch van Jemen en in het bijzonder het Arabisch van de Hadra­maut als de Engelse ‘g’, zoals in ‘good, goal, garlic’, uitge­sproken.
De ‘ch’ klinkt zoals in het Nederlands de ‘ch’ in ‘chaos’ wordt uitgesproken.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.