Twintig jaar geleden: dagboekfragment 30 april 1996 (dinsdag).

Tarim (Tarim, al-fusha, koran, Imru’ al-Qais, hadith).
Wakker rond 6.30 uur.
Een beetje tekenen.
Ik denk aan de mooie sterke jongeman.
De hele ochtend en de hele middag werken aan het maken van brieven voor het thuisfront (MM [sic] in het Engels), met uitzondering van 12.30 tot 13.30 uur: zwemmen.
Zowel tussen de middag als ’s avonds warm eten. Al dit opgewarmde ge­droogde blik- en zakjesvoedsel. Ik verlang weer naar macaroni met ui en tomatenpuree, dat wat we drie weken aten. Dat had tenminste body. Nu heb ik steeds een leeg gevoel. Hoewel ik grote hoeveelheden eet.
Rond 21.30 ga ik naar beneden en breng een groot deel van de avond door met Muhammad al-S. Ik ben zo dom te veronderstellen dat al-Fusha(1) een kunsttaal is, die nooit echt werd gesproken.
Ik krijg een verhaaltje opgediend, het verhaaltje waarover ik geleerd heb, maar nooit in het echt gehoord heb.
In de tijd van Muhammad, de profeet, sprak iedereen al-Fusha, maar die kennis ging verloren door de invloed van al-a’djaam. (Dit betekent ‘de vreemdelingen’, ‘de niet-Arabieren’. Het enkelvoud is al-‘adjami.) De koran bevat een Arabisch dat het mooist is en het zuiverst. Het is de taal van God en wie wat ook pro­beer­de, nooit werd de taal van de koran geëvenaard door een andere.
Dit verhaal is er goed ingewreven. Voor een jongen als Muhammad, die toch poëzie kent, zelfs Imru’ al-Qais, moet het toch opvallen dat er misschien wel poëzie is die de koran evenaart, of misschien zelfs overtreft.
Hij spreekt over hadith (meervoud: ahaadieth) met vage betekenissen, zoals: ‘Je huis komt steeds dichterbij’ en ‘Het ijzer spreekt’ om aan te geven dat de profeet al wist dat het vliegen (vliegtuig) de huizen dichterbij zou brengen, of dat er te­le­foon zou komen. (Waarom zei de profeet niet: “… en de naam ervan is dit of dat”?)
Muhammad spreekt gedreven. Ik kan niet alles verstaan (ik vrees zelfs dat dit tot een breuk zal leiden), maar ik begrijp veel omdat ik de ach­ter­grond­kennis heb.
Om 23.30 ga ik naar mijn kamer.
Nu 00.00 uur.

(1) Al-Fusha is het zuivere Klassiek Arabisch van de koran, maar het Modern Standaard Arabisch (MSA) wordt ook al-Fusha genoemd.

Dit is het einde van dag 45 (van 93 dagen totaal) van mijn verblijf in Jemen in 1996. Naar dag 1. (Naar alle gepubliceerde dagen.)

Top

Door op de twee eerste letters van een link te klikken, wordt in een nieuw tabblad de geografische locatie van de plaats in Google Maps weergegeven. Wanneer u op de derde en volgende letters klikt wordt u in een nieuw tab­blad verbonden met de Wikipediapagina over deze locatie. Bij begrippen wordt alleen Wikipedia geopend.