16.27 uur

*

8 juli 2022

Meerssen
(Landstreek: Zuid-Limburg.)
Fotonr.: 181016 16h27.

Proosdijpark.

Alle zwanen zijn wit, of toch niet…?

Menu – 08/07-22: Begin – Einde.

APAD: A picture a day

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

Vestingstad Leiden
(Landstreek: Rijnland.)
Fotonr.: 201220 16h27.

Nieuwe Rijn 94B / Vestestraat.

Wahrlich
Für Anna Achmatova

Wem es ein Wort nie verschlagen hat,
und ich sage es euch,
wer bloß sich zu helfen weiß
und mit den Worten –

dem ist nicht zu helfen.
Über den kurzen Weg nicht
und nicht über den langen.

Einen einzigen Satz haltbar zu machen,
auszuhalten in dem Bimbam von Worten.

Es schreibt diesen Satz keiner,
der nicht unterschreibt.

Ingeborg Bachmann (1926 – 1973)

Waarlijk
Voor Anna Achmatova

Wie nooit met stomheid geslagen was,
en ik zeg jullie,
wie slechts zichzelf weet te helpen,
en met woorden –

die is niet te helpen.
Niet over de korte weg
en niet over de lange.

Eén enkele zin houdbaar te maken,
het uit te houden in de bimbam van woorden.

Niemand tekent voor deze zin,
die niet ondertekent.

Vertaald door P. Beers i.s.m. I. Quadflieg.

Waar gaat dit gedicht over?

In het gedicht gaat het om de moei­lijk­heid een ge­dicht te schrij­ven. Bach­mann laat dit al in de eer­ste re­gel mer­ken: ‘Wem es ein Wort nie ver­schla­gen hat’ gaat te­rug op de uit­druk­king ‘je­man­dem ver­schlägt es die Spra­che’, met stom­heid ge­sla­gen zijn. Hier is Sprache ech­ter door Wort ver­van­gen, wat raakt aan een veel gro­ter pro­bleem: zon­der woor­den kan er niets ge­zegd wor­den. Hier­mee re­fe­reer­de Bach­mann waar­schijn­lijk aan de si­tu­a­tie van An­na Ach­ma­to­va, die in Rus­land meer dan twin­tig jaar een pu­bli­ca­tie­ver­bod had.

De taal van de dichter

Het probleem van de dichter geeft ze voor­al weer in de re­gel “aus­zu­hal­ten in dem Bim­bam von Wor­ten”, waar­in de bim­bam, het lui­den van de klok­ken, al­les over­stemt. De klok­ken zijn de ba­na­le al­le­daag­se taal, waar de dich­ter bo­ven­uit moet ko­men met ei­gen, poë­tisch taal­ge­bruik. Ech­te taal be­te­kent: zorg­vul­dig je woor­den kie­zen, en daar­voor staan. Dat was de taak van de dich­ter – en eigen­lijk na­tuur­lijk van ieder­een.

Bijbels en alledaags taalgebruik in één gedicht

In dit gedicht worden twee taal­stij­len met el­kaar ge­mixt. In de ti­tel wordt Bij­bel­se taal ge­bruikt, die zich met de twee­de re­gel tot een Bij­bels ci­taat laat ver­bin­den: “Wahr­lich, ich sa­ge es euch” (Jo­han­nes 6:47, Waar­lijk, ik ver­ze­ker u). Daar­te­gen­over staat het ba­na­le taal­ge­bruik, waar­in cli­chés ge­bruikt wor­den, zo­als “je­man­dem ver­schlägt es die Spra­che” (ie­mand kan geen woord uit­bren­gen), “sich zu hel­fen oder nicht zu hel­fen wis­sen” (zich [geen] raad we­ten), “über kurz oder lang” (vroeg of laat), “den lan­gen Weg neh­men, wo’s der kur­ze auch ge­tan hät­te” (moei­lijk doen waar het mak­ke­lijk kan) en “das un­ter­schreib ich dir” (dat be­aam ik). De­ze twee stij­len zijn met el­kaar ver­vloch­ten, waar­door ze niet uit el­kaar te ha­len zijn.

Bron van deze tekst:
muurgedichten.nl/nl/muurgedicht/wahrlich

Menu – 08/07-22: Begin.

* De foto’s zijn gemaakt om 16.27 uur, op verschillende datums.

Naar de chrono­lo­gi­sche volg­or­de van de pu­bli­ca­ties in
juli 2022.