Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

---

Vandaag is het 14 augustus 1994. Ik vertrek uit Je­ru­za­lem en ga met een taxi naar Je­ri­cho om daar mijn laat­ste sje­kels te wis­selen. De taxi­chauf­feur wil mij op­lich­ten, maar een Pa­le­stijns meis­je grijpt in. Met het open­baar ver­voer pas­seer ik de grens tussen Is­raël en Jor­da­nië. Daar leer ik twee Ne­der­land­se meis­jes ken­nen met wie ik ’s avonds nog in Am­man ga eten.

– – – –

1.) De naam Iris is om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
3.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
4.) De munteenheid in Israël is de Sjekel (S.) en de wis­sel­koers is: 1 S. = f. 0,60. (€ 0,42 in 2018.)
5.) De munteenheid in Jor­da­nië is de Jor­daan­se Di­nar (JD.) en de wis­sel­koers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)

---

Zondag, 14 augustus 1994

Dag 50 / 72: Jeruzalem – Amman.
Na het opstaan ben ik nog doodmoe. D. (een vrien­din van Iris) maak­te me ver­schil­len­de ke­ren wak­ker we­gens mijn ge­snurk.
Douche.
Eten.
Opruimen.
Briefje voor de Iris en (twee) vriendinnen schrijven.
Ik ga weg om 7.15 uur.

Oplichter en engel

Ik loop door de Khan al-Zait naar de Baab al-Amoed (Da­mas­cus­poort) en neem een taxi voor 10 S. naar Je­ri­cho. Ik had van Iris be­gre­pen dat zo’n rit 6 S. kost, dus voel­de ik me wel op­ge­licht, maar had al ge­ac­cep­teerd voor­dat ik er erg in had. Toen we bij de taxi kwa­men zei de chauf­feur tegen de an­de­re pas­sa­giers dat ik 10 S. zou be­ta­len.
Toen de taxi ein­de­lijk vol was en ver­trok, be­gon­nen de men­sen on­der­weg te be­ta­len. De jon­gen naast me gaf 10 S. en de chauf­feur vroeg: “li’l-wa­hid aw li’l-ith­neen?” (Voor één of voor twee?) “Voor twee.”, zei de jongen en kreeg niets terug. Dus de rit kost 5 S., ook voor hen die hal­ver­we­ge uit­stap­pen.
De chauf­feur keek mij, via de spie­gel, vrien­de­lijk aan. Ik had al­leen een brief­je van 20 S. Ik gaf het hem en hij gaf me 10 S. te­rug en zei te­gen de an­de­re pas­sa­giers dat ik 10 S. moest be­ta­len. Een meis­je, dat al in de ta­xi zat toen ik er aan­kwam, zei te­gen hem dat hij geen bui­ten­lan­ders mocht op­lich­ten en als hij dat wel deed, zou ze het me zeg­gen. (Ik kon het groot­ste deel van de­ze con­ver­sa­tie ver­staan.) Hij gaf me toen ook die an­de­re 5 S. te­rug. Zij deed als­of het de ge­woon­ste zaak van de we­reld was en toen ze in Je­ri­cho uit­stap­te kon ik haar niet eens be­dan­ken. Ze liep weg.

Palestijnse chaos

Rustig, gezellig Jericho.
Ik wisselde op de over-be­zet­te (veel te veel per­so­neel) bank mijn geld. Voor 418,40 S. kreeg ik 95 JD.
Ik was naar Je­ri­cho ge­re­den om geld te wis­se­len, want ik vrees­de dat dat aan de grens niet zou kun­nen. Dat was ook zo.
Daarna met de taxi naar het grens­sta­tion voor 2,5 S. (Hij vroeg 5 S.), maar na een paar hon­derd me­ter staan we in een lan­ge file. De chauf­feur en de me­de­pas­sa­giers pro­be­ren me dui­de­lijk te ma­ken dat ik moet lo­pen tot het bus­sta­tion. Het duurt even voor­dat ik weet wat ze be­doe­len.
Ik loop er heen. We­gens ex­tra druk­te is het hek ech­ter ge­slo­ten en het duurt weer even voor­dat ik in de ga­ten heb dat het wel weer open zal gaan.
Ik sta lang in de rij voor het bus­sta­tion, maar om­dat ik maar wei­nig ba­ga­ge heb mag ik langs al­les door­lo­pen.
Voor 1 JD. een buskaartje. Voor­dat de bus komt ver­tel ik met een jon­gen die in Bag­dad (gaat stu­de­ren?) stu­deert.
Als er een bus komt is het een ramp om bin­nen te ko­men. Vrou­wen en kin­de­ren mo­gen voor. Ie­der­een duwt, dringt, wringt en krijst. Als ik uit­ein­de­lijk in de bus ben, is er geen zit­plaats voor mij en moet ik er weer uit.
Nu komt de tweede bus en en­ke­len heb­ben zelfs twee zit­plaat­sen ter be­schik­king. Waarom dan die on­ge­or­den­de ben­de en die ego­ïs­ti­sche jacht op een zit­plaats? De twee­de bus half leeg! Ara­bie­ren!

Grens Israël-Jordanië

De bus vertrekt vrijwel direct, maar blijft even ver­der twee uur in de zon staan wach­ten voor­dat we de Is­ra­ëli­sche grens over mo­gen. Ge­luk­kig zit ik aan de scha­duw­zij­de en heb geen asier berd (koud vruch­ten­sap) no­dig, dat kin­de­ren ver­ko­pen. Ik lees “Dak van de he­mel” van Paul Bow­les.
Taxi’s kruipen steeds voor, maar uit­ein­de­lijk mo­gen we door. Als we aan de beurt zijn mo­gen we zo door­rij­den, maar een con­tro­le­post ver­der wor­den on­ze pas­poor­ten ge­con­tro­leerd. (Dit al­les is nu, 5 no­vem­ber 1994, als ik mijn dag­boek­no­ti­ties uit­werk, his­to­rie, want eind ok­to­ber slo­ten Is­raël en Jor­da­nië een de­fi­ni­tief vre­des­ver­drag.)
Bij de grens mag ik niet met de Pales­tij­nen over­ste­ken en moet ik apart. Ik maak ken­nis met twee Ne­der­land­se meis­jes, met wie ik de rest van de dag zal op­trek­ken. We moe­ten een he­le tijd (2 uur) op een bus wach­ten.

Financiën

Uitgangsbelasting uit Israël is 69 Sjekel. (Ik wist het.)
Gisterenavond had ik nog 496,35 S. Van­daag kost­ten twee taxi’s sa­men 7,5 S. Bij de bank in Jericho wis­sel­de ik 418,40 S. voor 95 Jor­daan­se Di­nar. Over: 70,45 S.
Grensbelasting: 69 S. Rest: 1,45 S. Van­avond geef ik de ho­tel­baas in Am­man 1,45 S.

Amman

Bus: 1,5 JD. aan de grens, waar zon­der pro­blemen mijn per­mis­sie van de West-Bank wordt af­ge­stem­peld, hoe­wel ik lan­ger dan vier we­ken bui­ten Jor­da­nië was. (De tekst stond in het Ara­bisch, dus on­lees­baar voor de mees­ten.)
De permissie was al zes dagen verlopen.
Taxi naar Abdali in Amman: 2 JD., maar de taxi van Abdali naar het cen­trum is een pro­bleem. De man wil ons een ho­tel aan­sme­ren. Als we dat niet wil­len, rijdt hij te­rug naar Abdali. Dan wil hij zon­der me­ter rij­den, dan wil hij 2 JD. Uit­ein­de­lijk spre­ken we 1,5 JD. af, maar dat ben ik ver­ge­ten als we in het cen­trum zijn, maar het valt me op tijd weer in en ik be­taal die 1,5 JD.
We gaan naar het Rami Ho­tel (waar ik op 5 juli jl. ook was) en ik huur een twee­per­soons­kamer voor 5 JD.
De meisjes heten Laurien en Daniëlle en met hen ga ik de stad in. Park: fris drin­ken (man­go­sap) en hu­mus eten. La­ter eten we een hal­ve kip in een res­tau­rant plus groen­te, voor cir­ca 1,5 JD. per per­soon.

Na zeven weken weer eens privacy

Hotel: 20.30 uur. Met de hotel­ei­ge­naar en gas­ten, die me nog ken­nen, spre­ken.
Douche.
Een lekkende balpen: broek, bed en la­ken­zak, al­les zit on­der de blau­we inkt.
Bed circa 22.10 uur.
Ik ben geil en teken naakte vrou­wen om bij af te trek­ken.

---

Menu – 14/08: Begin – Einde.

---

Google Maps
Israël – Jeruzalem – Damas­cuspoort – Jericho – Grens – Jor­danië – Amman – Abdali.

---

Wikipedia
Israël – Jeruzalem – Damas­cuspoort – Jericho – Grens – Jor­danië – Amman.

---

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

---

Menu – 14/08: Begin – Einde.

---

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

---

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

---

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

---

Menu – 14/08: Begin.

---