Orient Express II
Naar Jeruzalem v.v. (1994)
25 jaar geleden: 1994 – 2019.
Vandaag is het 6 juli 1994. Kim, Iris en ik zijn sinds gisterenavond in Amman, de hoofdstad van Jordanië. We proberen goedkoop thee te drinken, wat mislukt. Kunnen daarna het Nederlands Consulaat niet vinden. Ik eet te veel zoetwaren en word er ziek van. We beklimmen een heuvel en komen in een katholieke buurt, waar mensen Duitse namen hebben. Een Bedoeïen nodigt ons uit om morgen samen te gaan eten.
– – – –
1.) De namen Iris en Kim zijn om privacyredenen gefingeerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, studeren Arabische Taal en Letterkunde aan de Universiteit Leiden. Beide jonge vrouwen (ik noem hen in dit verslag soms ‘de meisjes’) zijn vooraan in de twintig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laatbloeier!
3.) Ik reis zonder camera, daarom plaats ik bij alle interessante oorden een link naar de foto’s in Google Maps.
4.) Dit reisverslag komt uit mijn dagboek 1994 en is mijn interpretatie van de werkelijkheid.
5.) De munteenheid in Jordanië is de Jordaanse Dinar (JD.) en de wisselkoers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)
Woensdag, 6 juli 1994
Dag 11 / 72: Amman.
Ik slaap buiten, op het platte dak van het hotel. Tegen de ochtend daalt de temperatuur, maar blijft toch aangenaam.
Kim, Iris en ik spreken af om een tocht door de woestijn te maken, naar Qasr / Qusair Amra*1. (Ik heb niet veel zin en ik hoop dat het niet doorgaat.) (En het zal ook niet doorgaan!)
Nederlands Consulaat
Om 9.00 uur staan we buiten het hotel en kopen levensmiddelen. Zij kopen fruit en ik deel mee in de kosten, maar heb nauwelijks kans om ervan te eten. Ik wil wel wat bewaren, maar als ik een paar vruchten heb gehad, heb ik volgens hen mijn deel gehad. Dat zeggen ze niet, maar ze eten gewoon door totdat alles op is.
In een zaak voor halwiyaat (= zoetigheden) proberen we thee te krijgen zonder halwa = zoet/lekkers te bestellen. De man belooft, maar brengt geen thee. We voelen ons beschaamd/verlegen, maar eten toch stiekem ons eigen brood op. Na twintig minuten op thee wachten, zonder resultaat, gaan we weg. We weten niet meer in welke richting we naar het Nederlands Consulaat moeten gaan. Alleen Iris weet de weg nog een beetje te vinden en na verschillende mensen gevraagd te hebben, komen we precies op tijd (10.00 uur) bij het Consulaat van Honorair Consul Charley Sheikhali. Toen we nog in moeilijkheden verkeerden om het juiste adres te vinden kwam Iris op het idee om een postkantoor binnen te wippen om er postzegels te kopen! Gelukkig riep Kim haar tot de orde. Te laat komen is haar specialiteit. Onbezonnen dingen doen, daar is iris goed in.
Van de Consul krijgen we met hulp van Schouten (Chargé d’Affaires van de Ambassade te Damascus) een naam op het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar we moeten zijn voor de permissie om de Westbank te mogen bezoeken.
Ministerie van Binnenlandse Zaken
Met een taxi voor 0,750 JD. rijden we een heel eind buiten het centrum naar Wizarat al-Dakhiliyya = het Ministerie van Binnenlandse Zaken (BiZa). Morgen om 13.00 uur moeten we onze toestemming komen ophalen. “Gelukkig!”, denk ik. De rit door de woestijn naar Qusair Amra gaat dus niet door. Ik zeg natuurlijk niets over mijn gevoelens.
Voor het legeszegel op het formulier moeten we 10 qurush = 100 fils betalen.
Licht ziek
In hotel Marriott Hotel drinken we thee (Kim en ik) en met een taxi gaan we naar een postkantoor in de stad om postzegels (taba’at) te kopen. Schaduw zoeken in een park. Kim en ik gaan in een café onder een afdakje zitten, een beetje warm, want geen wind, maar rustig. We gebruiken een minimum aan consumpties.
Dagboek bijwerken en vertellen. Thee drinken. De waterfles van Iris wordt geïnspecteerd, want de ober denkt dat die uit Israël komt.
We blijven tot circa 17.30 uur zitten, zonder veel te gebruiken. Kosten: 1,100 JD.
Ik deel mijn brood met Kim en we gaan de stad in, ‘zoet’ eten. Omdat ik niet genoeg gegeten heb, valt dat totaal verkeerd en ik word snel ziek, althans, ik voel me erg onprettig.
Jebel Amman
Daarna beklimmen we Jebel Amman (Berg Amman), een steile weg met duizenden traptreden, zo lijkt het wel, we komen in de privésfeer van de bevolking. We worden overal bekeken en gelden misschien als indringers. Ik kijk maar naar de grond als we vrouwen passeren. Deuren en poorten gaan open, als we langs lopen, mannen en vrouwen staren ons aan.
Het is een zware en vermoeiende tocht. Het valt Iris op dat er zoveel kerken staan en boven word ik aangesproken door een goudsmid die zegt katholiek te zijn en die me zijn zonen voorstelt, met Duitse namen. Heet één van hen Rommel*2? Of heb ik dat verkeerd verstaan?
Bedoeïen
Beneden gaan we weer in het park zitten.
Kim en ik gaan rustig zitten, want ook zij heeft problemen met haar maag. Iris wil praten (met Jordaniërs) en gaat onder een lamp zitten. Mensen kijken haar vreemd aan, maar lopen door. Het is hoogst verdacht voor hen, een vrouw alleen.
Wij daarentegen hebben tegen onze bedoeling / wens alsmaar aanspraak, eerst van een paar schoolkinderen, later van een bedoeïen en schoolkinderen. Zij, Iris, heeft alleen aanspraak van bedelkinderen en snoep-verkoop-kinderen.
Een brengt me spul, dat Iris betaalde, zegt hij. Dat is werkelijk onmogelijk voor te stellen: Iris betaalde! (Later blijkt het waar te zijn.)
De jongen duwde me gekookte bonen in de hand, maar ik gaf die terug, ze vielen op de grond en toen wilde hij weer geld hebben!
De bedoeïen spreekt Arabisch, Engels, Duits en Hebreeuws. Hij nodigt ons uit om morgenavond met hem in een restaurant te gaan eten.
Tegen 23.00 uur zijn we in het hotel.
Na douchen ga ik op weer op het dak slapen.
Voetnoten
1.) Qasr / Qusair Amra. Qasr betekent ‘kasteel’ / ‘burcht’ / ‘paleis’. Qusair is de verkleinvorm daarvan, dus ‘kasteeltje’ / ‘burchtje’ / ‘paleisje’.
2.) Rommel. Het gaat bij deze ‘Rommel’ niet om wanorde van spullen die ergens rondslingeren, maar om de Duitse Veldmaarschalk Erwin Rommel (1891-1944).
Google Maps
Amman – Jabal Amman – Qasr Amra (foto).
Wikipedia
Amman – Jabal Amman (Engels) – Qusair Amra – Westbank – Erwin Rommel.
Websites
De waarde van de gulden in euro’s.
Orient Express I en II
Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).
Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).
Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com
Voor bezoekers die via the-face.com op deze website komen: als de interne links (menu, begin, einde) niet werken (mobiele telefoon / smartphone) klikt u voor het originele adres van dit bericht op: irada.com.
Links naar externe websites
De auteur dezes kan niet garanderen dat alle links naar externe websites (dus die van derde partijen) altijd zullen blijven bestaan. Foto’s in Google Maps, bijvoorbeeld, kunnen verdwijnen wanneer de eigenaar ze weghaalt. Ook aan andere links kan een einde komen, of kunnen in ongebruik raken.
Wanneer u een niet werkende link constateert kunt u dat melden in het reactieveld. Bij voorbaat dank.