Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.

---

Vandaag is het 6 juli 1994. Kim, Iris en ik zijn sinds gisteren­avond in Amman, de hoofd­stad van Jor­da­nië. We pro­be­ren goed­koop thee te drin­ken, wat mis­lukt. Kun­nen daar­na het Ne­der­lands Con­su­laat niet vin­den. Ik eet te veel zoet­wa­ren en word er ziek van. We be­klim­men een heu­vel en ko­men in een ka­tho­lie­ke buurt, waar men­sen Duit­se na­men heb­ben. Een Be­doeïen no­digt ons uit om mor­gen sa­men te gaan eten.

– – – –

1.) De na­men Iris en Kim zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik, stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrou­wen (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Jor­da­nië is de Jor­daan­se Di­nar (JD.) en de wis­sel­koers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)

---

Woensdag, 6 juli 1994

Dag 11 / 72: Amman.
Ik slaap buiten, op het platte dak van het hotel. Te­gen de och­tend daalt de tem­pe­ra­tuur, maar blijft toch aan­ge­naam.
Kim, Iris en ik spre­ken af om een tocht door de woes­tijn te ma­ken, naar Qasr / Qusair Amra^*1. (Ik heb niet veel zin en ik hoop dat het niet door­gaat.) (En het zal ook niet door­gaan!)

Nederlands Consulaat

Om 9.00 uur staan we buiten het hotel en ko­pen le­vens­mid­de­len. Zij ko­pen fruit en ik deel mee in de kos­ten, maar heb nau­we­lijks kans om er­van te eten. Ik wil wel wat be­wa­ren, maar als ik een paar vruch­ten heb ge­had, heb ik vol­gens hen mijn deel ge­had. Dat zeg­gen ze niet, maar ze eten gewoon door tot­dat alles op is.
In een zaak voor halwiyaat (= zoe­tig­he­den) pro­be­ren we thee te krij­gen zon­der halwa = zoet/lek­kers te be­stel­len. De man be­looft, maar brengt geen thee. We voe­len ons be­schaamd/ver­le­gen, maar eten toch stie­kem ons ei­gen brood op. Na twin­tig mi­nu­ten op thee wach­ten, zon­der re­sul­taat, gaan we weg. We we­ten niet meer in wel­ke rich­ting we naar het Ne­der­lands Con­su­laat moe­ten gaan. Al­leen Iris weet de weg nog een beet­je te vin­den en na ver­schil­len­de men­sen ge­vraagd te heb­ben, ko­men we pre­cies op tijd (10.00 uur) bij het Con­su­laat van Ho­no­rair Con­sul Char­ley Sheikh­ali. Toen we nog in moei­lijk­he­den ver­keer­den om het juis­te adres te vin­den kwam Iris op het idee om een post­kan­toor bin­nen te wip­pen om er post­ze­gels te ko­pen! Ge­luk­kig riep Kim haar tot de orde. Te laat ko­men is haar spe­cia­li­teit. On­be­zon­nen din­gen doen, daar is iris goed in.
Van de Consul krijgen we met hulp van Schou­ten (Char­gé d’Af­faires van de Am­bas­sa­de te Da­mas­cus) een naam op het Mi­ni­ste­rie van Bin­nen­land­se Za­ken, waar we moe­ten zijn voor de per­mis­sie om de West­bank te mo­gen be­zoe­ken.

Ministerie van Binnenlandse Zaken

Met een taxi voor 0,750 JD. rij­den we een heel eind bui­ten het cen­trum naar Wi­za­rat al-Da­khi­liy­ya = het Mi­ni­ste­rie van Bin­nen­land­se Za­ken (BiZa). Mor­gen om 13.00 uur moe­ten we on­ze toe­stem­ming ko­men op­ha­len. “Ge­luk­kig!”, denk ik. De rit door de woes­tijn naar Qu­sair Amra gaat dus niet door. Ik zeg na­tuur­lijk niets over mijn ge­voelens.
Voor het legeszegel op het for­mu­lier moe­ten we 10 qurush = 100 fils be­talen.

Licht ziek

In hotel Marriott Hotel drinken we thee (Kim en ik) en met een taxi gaan we naar een post­kan­toor in de stad om post­ze­gels (ta­ba’at) te ko­pen. Scha­duw zoe­ken in een park. Kim en ik gaan in een café on­der een af­dak­je zit­ten, een beet­je warm, want geen wind, maar rus­tig. We ge­brui­ken een mi­ni­mum aan con­sump­ties.
Dagboek bijwerken en vertellen. Thee drin­ken. De wa­ter­fles van Iris wordt ge­ïn­spec­teerd, want de ober denkt dat die uit Is­raël komt.
We blijven tot circa 17.30 uur zit­ten, zon­der veel te ge­brui­ken. Kosten: 1,100 JD.
Ik deel mijn brood met Kim en we gaan de stad in, ‘zoet’ eten. Om­dat ik niet ge­noeg ge­ge­ten heb, valt dat to­taal ver­keerd en ik word snel ziek, al­thans, ik voel me erg on­pret­tig.

Jebel Amman

Daarna beklimmen we Jebel Amman (Berg Am­man), een stei­le weg met dui­zen­den trap­tre­den, zo lijkt het wel, we ko­men in de privé­sfeer van de be­vol­king. We wor­den over­al be­ke­ken en gel­den mis­schien als in­drin­gers. Ik kijk maar naar de grond als we vrou­wen pas­se­ren. Deu­ren en poor­ten gaan open, als we langs lo­pen, man­nen en vrou­wen sta­ren ons aan.
Het is een zware en ver­moei­ende tocht. Het valt Iris op dat er zo­veel ker­ken staan en bo­ven word ik aan­ge­spro­ken door een goud­smid die zegt ka­tho­liek te zijn en die me zijn zo­nen voor­stelt, met Duit­se na­men. Heet één van hen Rommel^*2? Of heb ik dat ver­keerd ver­staan?

Bedoeïen

Beneden gaan we weer in het park zit­ten.
Kim en ik gaan rustig zit­ten, want ook zij heeft pro­ble­men met haar maag. Iris wil pra­ten (met Jor­da­niërs) en gaat on­der een lamp zit­ten. Men­sen kij­ken haar vreemd aan, maar lo­pen door. Het is hoogst ver­dacht voor hen, een vrouw al­leen.
Wij daarentegen hebben te­gen on­ze be­doe­ling / wens als­maar aan­spraak, eerst van een paar school­kin­de­ren, la­ter van een be­doeïen en school­kin­de­ren. Zij, Iris, heeft al­leen aan­spraak van be­del­kin­de­ren en snoep-ver­koop-kin­de­ren.
Een brengt me spul, dat Iris be­taalde, zegt hij. Dat is wer­ke­lijk on­mo­ge­lijk voor te stel­len: Iris be­taal­de! (Later blijkt het waar te zijn.)
De jongen duwde me ge­kook­te bo­nen in de hand, maar ik gaf die te­rug, ze vie­len op de grond en toen wil­de hij weer geld heb­ben!
De bedoeïen spreekt Ara­bisch, En­gels, Duits en He­breeuws. Hij no­digt ons uit om mor­gen­avond met hem in een res­tau­rant te gaan eten.
Tegen 23.00 uur zijn we in het ho­tel.
Na douchen ga ik op weer op het dak sla­pen.

---

Menu – 06/07: Begin – Einde.

---

Voetnoten

1.) Qasr / Qusair Amra. Qasr be­te­kent ‘kas­teel’ / ‘burcht’ / ‘pa­leis’. Qusair is de ver­klein­vorm daar­van, dus ‘kas­teel­tje’ / ‘burch­tje’ / ‘pa­leis­je’.

Retour noot 1.

2.) Rommel. Het gaat bij deze ‘Rom­mel’ niet om wan­or­de van spul­len die er­gens rond­slin­ge­ren, maar om de Duit­se Veld­maar­schalk Er­win Rom­mel (1891-1944).

Retour noot 2.

---

Menu – 06/07: Begin – Einde.

---

Google Maps
Amman – Jabal Amman – Qasr Amra (foto).

---

Wikipedia
Amman – Jabal Amman (Engels) – Qusair Amra – West­bank – Erwin Rommel.

---

Websites
De waarde van de gulden in euro’s.

---

Menu – 06/07: Begin – Einde.

---

Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).

---

Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.

---

Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.

---

Menu – 06/07: Begin.

---