Ka­ra­ko­ram High­way

1993 – 2018: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Pa­ki­stan – Kash­mir – Chi­na

Dag­boek 1993

(Dag 7865) Ik ar­ri­veer­de vrij­dag jl. in Ra­wal­pin­di in Noord-Pa­ki­stan na een reis over de Ka­ra­ko­ram High­way van­af het be­gin­punt in Kash­gar in Chi­na tot het eind­punt, niet ver van Ra­wal­pin­di. Mijn re­tour­vlucht naar Ne­der­land is pas op 8 sep­tem­ber*, maar ik wil eer­der ver­trek­ken. Gis­te­ren ar­ri­veer­de ik in Ka­ra­chi, daar waar ik het land bin­nen­kwam op 12 ju­li jl. met de Roe­meen­se lucht­vaart­maat­schap­pij Ta­rom.
1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te plaat­sen een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) De munt­een­heid in Pa­ki­stan is de Roe­pie: (PKR.) (f. 1,00 (gul­den) = 14 Roe­pie, dus 100 Roe­pie = f. 7,00.)
3.) Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1993 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.

Menu – Index en het einde.

Woensdag, 11 augustus 1993.
Dag 32. Karachi.
Om 00.45 uur hoor ik dat er in het Ta­rom-vlieg­tuig geen plaats is. Uit Bei­jing kwa­men ze­ven per­so­nen meer mee dan ge­pland was. Ik hoor het ge­la­ten aan en kan het niet ge­lo­ven. Ik wacht ge­dul­dig af. Ik ge­loof nog steeds dat ik kans heb om mee te gaan. An­de­ren, die ook niet mee mo­gen, ma­ken zich druk­ker.
Een Engelse die met een ver­traag­de vlucht uit Pe­sha­war kwam, krijgt een ho­tel aan­ge­bo­den.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Hotelkamer

Een slecht Neder­lands spre­ken­de Pa­ki­staan RD. uit La­hore, die in B. woont, is er met zijn broer en een vriend (een Af­ghaan) en ik ver­tel wat met hen. De twee Pa­ki­sta­ni moch­ten ook niet mee.
De Af­ghaan biedt me zijn al be­taal­de ho­tel­ka­mer in Ka­ra­chi aan. Ik, idi­oot, wil die ka­mer aan hem te­rug­be­ta­len. Hij wei­gert dat ge­luk­kig, want de ka­mer, zo blijkt la­ter, is niet ge­re­ser­veerd.
Voor 60 Roepie gaan we ge­drie­ën naar de stad. Bij het ho­tel (ho­tel Ho­li­day) moet ik 30 Roe­pie voor de taxi be­ta­len (plus 5 Roe­pie fooi): een koop­je.
RD. on­der­han­delt voor mij bij het ho­tel, maar zo­als ge­zegd, de ka­mer is niet vrij en ook geen an­de­re een­per­soons­ka­mer. Ik wil een van de twee twee­per­soons­ka­mers ne­men, maar vol­gens RD. is 195 Roe­pie veel te duur. Zo laat ik me in nach­te­lijk Ka­ra­chi weer de straat op stu­ren.
Hij en zijn broer gaan met de taxi ver­der naar het sta­tion, om met de trein naar La­hore te gaan. Hij heeft wil­de plan­nen en wil via Urum­qi in Chi­na en Mos­kou, met de trein naar Am­ster­dam, na­dat ik hem over zo’n reis van een Euro­pe­aan had ver­teld.
Hij gaf me zijn ad­res in La­hore. Ik let er­op dat ik hem niet mijn ad­res op pa­pier geef, wel mon­de­ling, maar zijn Ne­der­lands is te slecht om het te be­grij­pen.
Zijn broer wil­de we­ten hoe­veel ik, als tech­ni­cus bij de PTT, ver­dien. Ik doe daar nog­al moei­lijk over en wei­ger het te ver­tel­len, steeds naar smoe­zen zoe­ken om er­om­heen te kun­nen draai­en.
RD. stelt een an­de­re vraag en ik grijp die aan om van on­der­werp te wis­se­len. Ik ben niet in mijn bes­te doen, de­ze nacht.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Holiday hotel

Anyway, alle hotels waren vol, dus kwam ik weer bij het Ho­li­day ho­tel, waar ik om 02.30 uur in bed plof.
Op de muur zit een naak­te sa­la­man­der (zo ro­se als een pas­ge­bo­ren big­ge­tje), die snel de Tl-ar­ma­tuur in vlucht als ik op hem toe loop.
Ik sta om 8.00 uur op.
Douche.
Ik neem het ho­tel­ont­bijt: 41 Roe­pie. Het stelt niets voor. Het he­te wa­ter voor de kof­fie is bruin van de thee-aan­slag in het kop­je.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Time

Ik koop Time voor 40 Roe­pie. Ik wil­de ei­gen­lijk niets ko­pen, maar in­for­meer­de toch naar de bui­ten­land­se bla­den in die win­kel en zij we­zen mij de Sa­oe­di­sche en de En­gel­se week­bla­den aan. Ik had een on­ge­ken­de aan­val van ge­voel van ver­plich­ting het blad te moe­ten ko­pen.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Tarom-kantoor

Het Ta­rom-kan­toor is ge­slo­ten. Ik wist wel dat ze op woens­dag ge­slo­ten zijn. Dat had een meis­je mij za­ter­dag al aan de te­le­foon ver­teld, maar van­nacht zei de Ta­rom of­fi­cial: “Komt u mor­gen­och­tend maar naar het kan­toor.” (Met mor­gen be­doel­de hij na­tuur­lijk don­der­dag, want hij zei het na mid­der­nacht.)
Ik wil graag naar huis, maar als ik tot 8 sep­tem­ber moet blij­ven, kan ik veel li­te­ra­tuur le­zen, iets wat thuis nooit lukt. Wat zou ik an­ders 28 da­gen moe­ten doen in Ka­ra­chi?

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Goedkoper hotel?

Ik ga op zoek naar een goed­ko­per ho­tel. Twee an­de­re ho­tels zijn bei­de vol en de straat van het Poo­nam ho­tel waar Ke­nau en ik de eer­ste nacht in Pa­ki­stan ver­ble­ven, kan ik niet vin­den. Ik be­sluit voor­lo­pig hier te blij­ven, in ho­tel Ho­li­day.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Boekhandel

Ik bezoek een grote boek­han­del en als ik bui­ten kom, be­slis ik dat ik geen boek­han­del meer mag be­zoe­ken. Ik kocht drie boe­ken. Vroeg ‘dis­count for fo­reig­ners’ en kreeg kor­ting.
Islamic Calligraphy van Ya­sin Ha­mid Sa­fa­di, van 420 voor 357 Roe­pie.
Classical Islamic Phi­lo­so­phy van Taw­fiq Ibra­him, van 250 voor 212 Roe­pie.
What’s in a Muslim na­me, van 15 voor 12 Roe­pie.
Totaal: van 685 voor 581 Roe­pie.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Delicaat fruit

Boodschappen: bruin brood, 4 Roe­pie.
Smeerkaas: 24 Roe­pie.
Twee perziken: 11 Roe­pie. Ik zocht twee mooie uit. De ver­ko­per liet ze van een me­ter hoog zo in de weeg­schaal val­len. Dat bedoelde ik nou, gis­te­ren: de men­sen zijn zo slor­dig, koop je de­li­caat fruit, of rij­pe to­ma­ten, dan gooi­en ze die zo in de weeg­schaal of la­ten het met ge­weld in een zak val­len. Zoek je goed fruit uit en is het ge­wicht te wei­nig of wil­len ze je snel hel­pen, dan pak­ken ze ook half rot fruit. Ei­gen­lijk had ik die twee per­zi­ken moeten wei­ge­ren, maar ik dacht er niet aan en die ou­we zou het waar­schijn­lijk ook niet be­gre­pen heb­ben.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Bordeel

Hotel: brood eten.
Time le­zen over seks in een sjiek bor­deel in Hol­ly­wood.
Ik word er geil van en denk aan jon­gens­li­cha­men. Ik te­ken twee blad­zij­den met se­xy jon­gens en meis­jes, maar durf geen por­no­gra­fi­sche te­ke­nin­gen te ma­ken. Stel dat de grens­po­li­tie mijn spul­len con­tro­leert.
Ik lees La­dy Chat­ter­ley’s lo­ver van D.H. Law­ren­ce en ga te­gen 22.00 naar bed.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Noten

Te­rug.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Meer infor­matie.

Menu – Be­gin – Einde.

Index

Me­nu – Be­gin.
Pa­ki­stan-Chi­na: Chro­no­lo­gi­sche weer­ga­ve.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.