Ka­ra­ko­ram High­way

1993 – 2018: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Pa­ki­stan – Kash­mir – Chi­na

Dag­boek 1993

(Dag 7863) Ik arriveerde eer­gis­te­ren in Ra­wal­pin­di in Noord-Pa­ki­stan na een reis over de Ka­ra­ko­ram High­way van­af het be­gin­punt in Kash­gar in Chi­na tot het eind­punt, niet ver van Ra­wal­pin­di. Mijn re­tour­vlucht naar Ne­der­land is pas op 8 sep­tem­ber*(1), maar ik wil eer­der ver­trek­ken.
1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te plaat­sen een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) De munt­een­heid in Pa­ki­stan is de Roe­pie: (PKR.) (f. 1,00 (gul­den) = 14 Roe­pie, dus 100 Roe­pie = f. 7,00.)
3.) Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.
4.) De na­men Ke­nau en Adel­heid zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd. Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1993 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.

Menu – Index en het einde.

Maandag, 9 augustus 1993.
Dag 30. Rawalpindi.
30 dagen onderweg. Ik ben aan de twee­de helft van mijn oor­spron­ke­lij­ke va­kan­tie be­gon­nen.
De ventilator draait op vol­le toe­ren, maar het is in de ka­mer toch smoor­heet. Het wordt pas be­ter als ik het klei­ne raamp­je naar bui­ten open krijg.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Palace Inn hotel

Wakker vanaf 6.30 uur. Ik reken al­ler­lei fi­nan­cië­le sce­na­rio’s door. Ik ver­hoog mijn bud­get van 310 Roe­pie naar 450 per dag.
Ik besluit om in elk ge­val te­rug te gaan naar Sad­dar Ba­zaar.
Ik neem een lek­ke­re kou­de dou­che en een ont­bijt.
Met de taxi naar Adam­jee Road in Sad­dar.
Ik ga naar het du­re Pa­ra­di­se Inn ho­tel. Een een­per­soons­ka­mer (met twee bed­den!) kost 323 Roe­pie, met bal­kon en bad­ka­mer. Ik neem de­ze du­re ka­mer, om­dat ik er­van uit­ga dat ik spoe­dig weg kan uit Pa­ki­stan.
Om 11.15 uur: een heer­lijk kou­de dou­che. Room ser­vi­ce: li­me-Se­ven-up. (Ook koud en heer­lijk.)

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Literatuur

In de stad drink ik veel koud vocht en koop drie boe­ken voor 250 Roe­pie.
William Golding: Lord of the flies. 25 Roe­pie.
D.H. Lawrence: Lady Chatter­leys lo­ver. 100 Roe­pie.
Joseph Conrad: Lord Jim. 125 Roe­pie.
Ik be­gin te le­zen in Wil­liam Gol­dings Lord of the flies*(2) en zal dat boek­je le­zen tot 22.00 uur (met on­der­bre­kin­gen voor bood­schap­pen en eten). Dan heb ik het uit. Ik vind het een mooi boek, maar kan me niet voor­stel­len dat pu­bers van cir­ca twaalf jaar tot zo­iets in staat zijn. Any­way, het boek is een aan­ra­der.
Ik lees literatuur. Zo is dit on­ge­wil­de ver­blijf in Pa­ki­stan nog er­gens goed voor.
In de stad kocht ik to­ma­ten, ched­dar­kaas en at dit op mijn ka­mer op met brood van gis­te­ren.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Hoop

Ik bel de KLM in Is­lam­abad, maar ik sta nog steeds op de wai­ting list. Ik hoop nog steeds, maar vrees dat het niet door gaat. (An­ders zal ik op woens­dag rond 12.00 uur in Am­ster­dam zijn.) Ik blijf ho­pen.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Aardbeving

Rond 17.40 uur schudt mijn bed heen en weer en ik denk dat de bu­ren be­hoor­lijk aan het neu­ken zijn. Ik voel aan de muur, maar dat is een ste­vig geval. Ik kijk on­der het bed. Zit daar ie­mand? Ik ga naast het bed staan, maar ik voel niets, dus toch geen aard­be­ving. Ik ga weer op bed lig­gen. Het bed be­gint weer te schud­den en de deu­ren ram­me­len nu ook. In on­der­broek open ik de deur. Er staat nie­mand, wel lo­pen al­ler­lei men­sen in de hal. Snel schiet ik in mijn broek, grijp mijn T-shirt en loop, dit al aan­trek­kend, op slip­pers de gang in en ga via de trap drie ver­die­pin­gen om­laag. (Ik maak geen ge­bruik van de lift, want de elek­tri­ci­teit valt zo vaak uit.)
Buiten staan men­sen en zeg­gen: “Earth move.” Ik tril zelf ook een beet­je, maar na vijf of tien mi­nu­ten ga ik maar weer naar bin­nen, want wat moet ik op straat?
Morgen moet ik in The News maar eens le­zen of het een ern­sti­ge be­ving was en dan even­tu­eel Pa en Ma bel­len.
Als Adelheid en Kenau vol­gens sche­ma rei­zen, zit­ten zij nu in Ho­tan (Chi­na). Ik hoop dat ze niets van de­ze aard­be­ving mer­ken.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Fried rice

Van 19.00 uur tot 20.00 uur zit ik in het res­tau­rant en eet een ste­vi­ge ve­ge­ta­ri­sche fried rice voor 30 Roe­pie met twee li­me-Se­ven-up (heer­lijk koel). Dit kost 55 Roe­pie. Ik geef 10 Roe­pie fooi. (Ook voor de Room Ser­vi­ce, want toen gaf ik geen fooi.)
Bed rond 22.30 uur.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Meer infor­matie.

Menu – Be­gin – Einde.

Index

Me­nu – Be­gin.
Pa­ki­stan-Chi­na: Chro­no­lo­gi­sche weer­ga­ve.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.