Ka­ra­ko­ram High­way

1993 – 2018: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Pa­ki­stan – Kash­mir – Chi­na

Dag­boek 1993

(Dag 7860) Ik ben on­der­weg in Pa­ki­stan. Ik reis met Da­vid, een En­gel­se on­der­wij­zer, over de Ka­ra­ko­ram High­way naar het zui­den. De­ze mid­dag en ko­men­de nacht zit­ten Da­vid en ik in een bus die ons uit Kash­mir weg­voert.
1.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te plaat­sen een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
2.) De munt­een­heid in Pa­ki­stan is de Roe­pie: (PKR.) (f. 1,00 (gul­den) = 14 Roe­pie, dus 100 Roe­pie = f. 7,00.)
3.) Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1993 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.

Menu – Index en het einde.

Vrijdag, 6 augustus 1993.
Dag 27. Gilgit – Rawalpindi.
Wakker vanaf circa 2.45 uur. Ik heb het koud van de ven­ti­la­tor. De tong plakt aan mijn ver­he­mel­te. Ik leg de slaap­zak over mij heen.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Wantrouwen

We halen rond 8.00 uur de bus­kaart­jes op en doen in de stad nog in­ko­pen: ap­pels, kom­kom­mer en to­ma­ten, maar we ver­ge­ten brood te ko­pen.
Ik ga in de dou­che­ruim­te met mijn kle­ren aan, want het is de laat­ste dag met Da­vid en zo goed ken ik hem nog niet, dat ik hem ook op on­ze laat­ste dag sa­men blin­de­lings ver­trouw, maar ik schaam me ook voor mijn wan­trou­wen. Toch neem ik het ze­ke­re voor het on­ze­ke­re. (In mijn kle­ren zit­ten al mijn pa­pie­ren en al mijn geld.)
Voor vertrek heb ik nog 1.082 Roe­pie.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Headmaster

David en ik wisselen adres­sen uit. Hij is Head­mas­ter van een Boar­ding school (Kost­school) in de Ver­enig­de Sta­ten. Zijn vrouw werkt in de ver­ple­ging. Zij is Ame­ri­kaan­se, hij En­gels­man.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Koffie

Van 11.00 tot 12.30 uur sla­pen. Da­vid wil nog naar een be­kend thee­huis in Gil­git De Hai­dey(?) Tea Shop, maar die is ge­slo­ten. (Om­dat het vrij­dag is?)
Hij gaat naar de kap­per en ik naar het JSR res­tau­rant en drink er kof­fie. Ik be­taal het ho­tel 200 Roe­pie. (We dach­ten aan 250 Roe­pie.)

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Het dak op

Circa 13.00 uur bij het bus­sta­tion en de bus ver­trekt om 14.00 uur.
We rijden flinke stuk­ken. De bij­rij­der kletst uren­lang met de chauf­feur. Op de­ze ge­vaar­lij­ke weg, waar af­lei­ding fa­taal kan zijn.
De bus stopt ge­re­geld. De eer­ste keer is dat in het mi­li­tai­re kamp Bun­ji. Daar komen en­ke­le pas­sa­giers er­bij, onder an­de­re een ou­de­re Duit­ser en twee jon­ge Ne­der­lan­ders. Zij moe­ten al­le drie op het dak zit­ten. (Zij kwa­men met een jeep uit Skar­du voor 2.000 Roe­pie. Een van de Ne­der­lan­ders is een stuk.)
Rond 23.00 uur stop­pen we in Da­su. Rond 01.00 uur in Be­sham. (Elke stop duurt on­ge­veer een half uur.) Daar­na soe­zen en han­gen in de­ze lu­xe bus. Soms is het koud.

Menu – Be­gin – Index en het einde.

Meer infor­matie.

Menu – Be­gin – Einde.

Index

Me­nu – Be­gin.
Pa­ki­stan-Chi­na: Chro­no­lo­gi­sche weer­ga­ve.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.