Karakoram Highway
1993 – 2018: vijfentwintig jaar geleden
Pakistan – Kashmir – China
Dagboek 1993
(Dag 7847) Samen met Kenau*, Bullebak* (Bull) en Adelheid* kwam ik gisteren in Kashgar, regio Xinjiang / Sinkiang in China aan, over de Karakoram Highway. We logeren in het Qinibagh-hotel. Vandaag bezoeken we een mausoleum en slenteren door de stad.
1.) Ik reis zonder camera, daarom plaats ik bij alle interessante plaatsen een link naar de foto’s in Google Maps.
2.) De munteenheid in China is de Yuan / Renminbi (Rmb), maar toeristen moeten Foreign Exchange Certificates (FEC) kopen. De wisselkoers is f. 1,00 = 3 FEC. 1 FEC = f. 0,33.
3.) Voor bezoekers die via the-face.com op deze website komen: als de interne links niet werken (mobiele telefoon) klikt u voor het originele adres van dit bericht op: irada.com.
4.) * De namen Kenau, Bullebak (Bull) en Adelheid zijn om privacyredenen gefingeerd. Dit reisverslag komt uit mijn dagboek 1993 en is mijn interpretatie van de werkelijkheid.
Zaterdag, 24 juli 1993.
Dag 14. Kashgar.
Ik slaap lange tijd goed, maar allemaal maken ze me verschillende keren wakker, want ik snurk. Begrijpelijk, voor hen is mijn snurken storend, voor mij is het ‘fataal’, steeds weer wakker te worden gemaakt. Ik sta doodmoe op en denk erover een kamer voor mij alleen te huren, maar de Chinezen verhuren geen kamers, maar bedden. Een eenpersoonskamer is er niet. Een tweepersoonskamer kost 50 FEC per bed en een vierpersoonskamer kost 20 FEC per bed. Een zestienpersoonskamer kost 10 (of 15?) FEC per bed.
Menu – Begin – Index en het einde.
Mausoleum
We huren fietsen en gaan naar het Abakh Hoja Mausoleum. Het is een mooi en rustig gelegen gebouw.
Adelheid loopt er huilend rond. Bull’s botte opmerkingen kwetsen haar zeer. (Ik weet niet wat hij zei.) Ik probeer haar te troosten. Zij vreest de dagen dat zij met Kenau en Bull alleen zal zijn.
We blijven circa tweeënhalf uur bij dit mausoleum. Dit is de eerste rustige dag, een zonder verplichtingen. Een dag waarop we niet op een bepaald tijdstip ergens moeten zijn, in onze vakantie.
Ik zou het mausoleum willen schetsen, maar heb het schetsboek niet bij me. Dit is de eerste en laatste keer dat me dit gebeurde.
Menu – Begin – Index en het einde.
Kashgar
We gaan naar het busstation en wandelen, struinen door de stad, op zoek naar geldwisselaars, ze zijn niet te vinden. De anderen, Adelheid, Kenau en Bull moeten geld hebben voor de bus op dinsdag, als ze naar Koja [Kuqa] gaan. Ik ga terug naar mijn kamer en probeer te slapen, dat lukt niet.
Menu – Begin – Index en het einde.
Vrouwen
De stad in: soep en brood eten.
De Chinezen eten met open mond, ook de vrouwen.
De jonge meisjes zijn soms super sexy in strakke broeken of korte rokken.
Ik vind Kashgar wel gezellig, maar de eetstalletjes langs de straat zijn bijna allemaal vies, onhygiënisch.
Ik denk aan A., [in Nederland] was ze er maar bij. Ze wil graag naar China, vertelde ze, maar dit China zal ze wel niet bedoelen.
Hotel: circa 21.40 uur.
Over: 88 Yuan / Rmb. [f. 23,00 = 100 Yuan / Rmb.]
Weer: benauwd. (’s Avonds). ’s Morgens: beetje regen en fris.
Menu – Begin – Index en het einde.
Meer informatie.
Index
Menu – Begin.
Pakistan-China: Chronologische weergave.
De auteur dezes kan niet garanderen dat alle links naar externe websites (dus die van derde partijen) altijd zullen blijven bestaan. Foto’s in Google Maps, bijvoorbeeld, kunnen verdwijnen wanneer de eigenaar ze weghaalt. Ook aan andere links kan een einde komen, of kunnen in ongebruik raken.
Wanneer u een niet werkende link constateert kunt u dat melden in het reactieveld. Bij voorbaat dank.