1992 – 2017: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Orient Express

Mijn eer­ste reis naar het Mid­den-Oos­ten

Dagboek 1992

(Dag 7497) Ik ben in Da­mas­cus, de hoofd­stad van Sy­rië. – Ik lo­geer in Foen­doeq al-Rabie’ (Het Len­te­ho­tel). – Ik ga naar het po­li­tie­bu­reau om mijn vi­sum te la­ten ver­len­gen. – Van­af van­daag ver­huur ik één van mijn drie bed­den aan de Belg ER. – De munt­een­heid in Sy­rië is het Sy­rische Pond: (£.). De koers is: £. 1.00 = f. 0,05. (Een stui­ver.)

Menu – Index en het einde.

Zaterdag, 8 augustus 1992.
Dimashq. (Damascus.)
Op 8.00 uur.
Douche.
Naar de bank: twee Tra­vel­ler­cheques wis­se­len: £. 4.200. Nu gaat het be­dui­dend snel­ler dan af­ge­lo­pen dins­dag.
Naar het Post­kan­toor: kaar­ten ver­zen­den. £. 324. (f. 13.10 voor ze­ven­tien kaar­ten.)
Naar het Po­li­tie­bu­reau om me te mel­den en het vi­sum te la­ten ver­len­gen. Ik heb een vi­sum voor drie maan­den, maar na bin­nen­komst in het land moet ik het po­li­tie­bu­reau bin­nen veer­tien da­gen be­zoe­ken en het vi­sum la­ten ver­len­gen. Lan­ger dan drie maan­den mag ik niet in het land blij­ven.
Over de bureau­cra­tie kan ik kort zijn: die is enorm.
Eerst zit ik in het ver­keer­de ge­bouw, bij Sa­hat al-Shoe­ha­da’ (Mar­te­la­ren­plein, ook wel: Sa­hat al-Mar­djah.) Voor­dat ik weet dat ik op al-Ba­raam­ki-plein moet zijn, zijn we al een kwar­tier ver­der. En bij de po­li­tie op al-Ba­raam­ki wordt ik per ver­die­ping om­hoog ge­we­zen, ter­wijl ik op de twee­de moet zijn. (Waar­om niet in één keer?) Vier for­mu­lie­ren waar­van drie de­zelf­de (kos­ten £. 15) met drie pas­fo­to’s. (Niet­jes door mijn ge­zicht?)
Weer een ver­die­ping ho­ger voor een krab­bel, weer om­laag.
Paspoort ach­ter­la­ten, zon­der ook maar één be­wijs op weg.
Bij Kar­nak [Na­tio­na­le bus­maat­schap­pij] kan ik zon­der pas­poort niet boe­ken voor Hama.
De jongen die me het kan­toor wees is sjou­wer en ver­langt geld voor zijn werk. Hij wil £. 25. Ik wil £. 5 ge­ven, maar pak per on­ge­luk 2x £. 5.
Falafil £. 7. Wa­ter £. 15.
Ik zal mijn kamer enkele da­gen met ER. de­len, voor­dat ik naar Hama ga.
Tweeënhalf uur in bed sla­pen: ik was moe!
Met MG. [Française], ER., DS., FS. en H. dis­cus­sië­ren over de Euro­pe­se de­mo­cra­tieën en ont­wik­ke­lings­pro­ble­ma­tiek. In­te­res­sant voor H. (den­ken we), die zelf niet veel, of bij­na niets zegt. We ver­tel­len ook over re­li­gie.
Om 20.30 uur gaan we duur eten. H. eet niet mee. Wor­den we in de ga­ten ge­hou­den?* We den­ken van wel.
Prijs £. 930 voor vijf per­so­nen. Ik be­taal £. 190. (f. 7,70) Duur!, maar wel goed eten. (Ach­ter de Sha­ri’ 29 Ayaar, [29 mei-straat] de oost­zij­de ervan.)
In het hotel nog met Ber­lij­ners (Oost-Duit­sers!) ver­tel­len. Een van hen heeft wel wat, iets dat me aan­trekt.
ER. slaapt sinds van­daag op mijn kamer.
Over £. 5.115.
Bed 01.30 uur.

Voor een sum­mie­re uit­leg over het Ara­bisch: klik hier.

Meer informatie.

In de tekst ge­noemd.

Index

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex.
Over­zicht 1972-1990.
Chrono­lo­gisch over­zicht Orient Ex­press 1992.