1992 – 2017: vijf­en­twin­tig jaar ge­le­den

Orient Express

Mijn eer­ste reis naar het Mid­den-Oos­ten

Dagboek 1992

(Dag 7475) Ik zit in de trein en ben op weg naar Istan­bul, waar ik in de loop van de och­tend ar­ri­veer. Daar neem ik mijn in­trek in een Ho­tel Ana­do­lu, dat mij door een vrien­din is aan­ge­ra­den. Dit ho­tel ligt zeer na­bij al­le voor­naam­ste be­ziens­waar­dig­he­den in die stad. – De munt­een­heid in Tur­kije is de Turk­se Lira: (TL.). De koers is TL. 1.000 = f. 0,25, een kwart­je dus, maar de in­fla­tie is enorm. De waar­de daalt per dag.

Menu – Index en het einde.

Vrijdag, 17 juli 1992.
Istanbul.
Van circa 23.00 tot 01.00 uur op de bank sla­pen [trein]. Een man ploft dan op de bank en ik moet recht­op sla­pen.
Rond 04.00 aan de Turk­se grens.
Aan de Bul­gaar­se grens is de man erg ze­nuw­ach­tig en beeft over zijn he­le li­chaam. Ik vrees dat hij een hart­aan­val zal krij­gen.
De politie is zeer au­to­ri­tair en maakt (ha­te­lij­ke?) op­mer­kin­gen over mijn ver­kreu­keld pas­poort.*(1) Ik be­denk dat het mis­schien ook wel een be­le­di­ging is zo’n pas­poort te moe­ten aan­pak­ken. De oude vrouw maakt er ook een op­mer­king over en ik be­sluit het van­af nu niet meer in mijn bin­nen­ste broek­zak te dra­gen, maar in een map­je dat op mijn borst hangt. (Dat blijft dus mijn he­le va­kan­tie zo.)
In Turkije wordt de nor­se ze­nuw­ach­ti­ge man vrien­de­lij­ker. Hij spreekt al­leen Bul­gaars. (En Turks.) Hij heeft twee na­tio­na­li­tei­ten. (Bul­gaars en Turks.)
Istanbul Sta­tion Sir­keci, circa 11.30 uur.
Postkantoor: 800.000 Turkse Lira. TL. 1.000 is f. 0,25. (On­ge­veer.) Dus al­le prij­zen door 4.000 de­len om de prijs in gul­dens te krij­gen.
Ik bel hotel Ana­dolu. (Bel­len is hier niet een­vou­dig … je moet je­tons heb­ben en dan le­vert het nog pro­ble­men op.) Het is het ho­tel waar vrien­din XX. een tijd­je ge­le­den sliep.
Een taxi wil me niet ver­voe­ren, want te dicht­bij. “Loop maar!”
Met heel veel lo­pen en heel veel vra­gen lukt het me het ho­tel te vin­den.
Eenpersoonskamer (al­leen een bed en een beet­je ruim­te) TL. 60.000 (f. 15,00) per nacht, per voor­uit­be­ta­ling te vol­doen.
Douche.
Stad in. Onder an­de­re een paar (gro­tere) gym­pies ge­kocht, want de ro­de zijn, met de sok­ken aan, veel te klein. Bij de schoenen ding ik TL. 12.000 af en be­taal TL. 38.000.
Een draagtasje (in Bu­da­pest zeul­de ik met een plas­tic zak) kost TL. 30.000. Af­din­gen niet mo­ge­lijk. (In bij­na geen en­ke­le zaak.)
Een pizza met vlees.*(2) (Ik lust hem niet, maar eet hem toch op.)
Cola.
Een Bermudashort (voor de douche, in het ho­tel, an­ders moet ik ge­heel ge­kleed naar de douche) kost TL. 15.000. Ik bied 10.000. Moet 12.000 be­ta­len. Heb maar 11.000 ge­past en krijg hem daar­voor mee.
Eten: twee por­ties [wat?]: te veel. (In de Tra­vel sur­vi­val kit staat nog zo na­druk­ke­lijk: be­stel por­tie voor por­tie, want gauw te veel): TL. 28.000. (Met cola.)
Sultan Ahmet (plein) (f. 2,00: 10 an­sich­ten van vrien­de­lijke ar­me sloe­ber.)
In de soek wil­len twee jon­gens me par­fum ver­kopen. Een fles 120.000. Gra­du­eel zak­ken ze tot TL. 10.000. Ik koop niet. Ze kij­ken me ver­baasd na.
Hotel rond 21.15 uur.
Later op Sul­tan Ah­met.
Over TL. 625.000. (Ik begon met TL. 802.000: 802.000 – 625.000 = TL. 177.000 uit­ge­geven. (f. 44,25.))
De koers blijkt la­ter: f. 1,00 = TL 4.170. TL. 1.000 = f. 0,239. (De­len door 4.000 is ge­mak­ke­lij­ker.)
Weer: warm.

Meer informatie.

Index

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex.
Over­zicht 1972-1990.
Chronologisch overzicht Orient Express 1992.