De drank bewaarde ik in mijn koffer met nummerslot. Uiteindelijk heb ik een hele liter aan een Nederlandse reisleidster gegeven en het overgrote deel door het toilet gespoeld, want ik ben geen drankorgel en kreeg dat dus nooit op. Aan het einde van het project in 1996 werd alles wat van de projectleiders was opgeslagen in het Kathiripaleis in Say’un, maar, zo werd mij duidelijk gemaakt, daar mocht beslist geen drank bij zijn.
Twintig jaar geleden: dagboekfragment 28 april 1996 (zondag).
Tarim (Tarim, Ied al-Adha, Kathiripaleis).
’s Nachts een uur lang jagen op vier muggen die in mijn klamboe zaten.
Wakker om 7.15 uur. Anderhalf uur tekenen.
Douche.
Afwassen.
Ontbijt.
Dagboek bijwerken.
Nu 10.45 uur.
–
Doodmoe ga ik een paar uur (of beter: anderhalf uur) slapen en dagdromen over de twee jongens die mijn interesse hebben: Muhammad al-S. en de krachtige, gespierde jongeman.
In tegenstelling met wat ik verwachtte kan ik BQ niet vergeten en ik hoop dat ze mij, als haar bewonderaar, op z’n minst zal missen.
Zwemmen in een halfvol bad (halfvol met water, niet met mensen!).
Na de middag FoxPro: na een week weer programmeren.
Ik zie af van het voorgenomen werk van het overtypen van de fihrist. (Fihrist is het Arabisch woord voor ‘catalogus’.) Ik kan het niet opbrengen om in deze hitte te beginnen aan zo’n saai werk, terwijl zij, voor wie het werk bedoeld is, vrijaf hebben.
’s Avonds nog even zwemmen. Aan de rand van het bad komen enkele mannen zitten. Is één van hen de anders halfnaakte en nu goed geklede gespierde jongeman? In ieder geval is er sprake van een mooie jongen, die zijn sarong zo ver optrekt dat er wat van zijn mooie bovenbenen te zien is.
Circa 18.00 begin ik te koken en rond 19.00 uur heb ik het eten op.
Tegen 19.30 wordt er wild op mijn deur geklopt en ik denk aan alles en iedereen, behalve aan ‘hem’ van de bibliotheek. Het is Aboe Ali die voor de deur staat. Hij stapt naar binnen en ik vraag wat het probleem is. Hij komt slechts op bezoek. Hij weet dat hij niet gewenst is.
Aboe Ali kwam de eerste avond van ons verblijf in Tarim om geld bedelen. De directeur van het hotel waarschuwde ons voor hem en hij zou hem voortaan de toegang ontzeggen.
Vanavond bij het Ied al-Adha (Slachtfeest) is er geen toezicht en daar maakt de man gebruik van.
Ik bied hem een zitplaats aan en hij begint op zijn schreeuwerige toon te vragen wat ik zoal at en deed tijdens de Ied. Ik antwoord dat ik niet uitging, want het is een feest voor de moslims.
Hij wil weten of Abd al-Rahmaan A. de nieuwe directeur wordt van de bibliotheek. Die informatie had hij uit al-Mukalla.
Ik zeg: As’ilahoe. Maa ‘arif. (Vraag hem. Ik weet het niet.)
Dan zeg ik: “Ik heb werk te doen. Is het mogelijk dat je weggaat?” In gewoon Nederlands: “Sodemieter op.”
Ik wacht op zijn reactie. Hij zegt nog wat en staat dan op. Aan de deur schudt hij mijn hand en verdwijnt.
Ik weet dat dit heel erg onbeschoft is, ook voor Nederlandse begrippen, maar is het ook niet heel erg onbeschoft om op bezoek te gaan bij mensen van wie je mag aannemen dat ze je niet willen ontvangen?
Even later ga ik naar Muhammad al-S. die mij op seksueel gebied toch niet aanstaat, bij nader inzien. Van de interactie Arabisch – Engels komt niet veel, omdat na twee dagen ononderbroken stroom, nu de elektriciteit weer uitvalt en zijn werk daarbij (het herstel) vereist is. Daarnaast wilde hij Nederlandse Koninginnedag vieren. (Hij zag het op de televisie.)
Boven (mijn kamer) om 22.30 uur.
Bed verschonen met lakens uit kamer 8. (Mijn vorige kamer.)
Dagboek bijwerken en Drambuie drinken, die ik sterk merk.
Nu 00.00 uur.
Dit is het einde van dag 43 (van 93 dagen totaal) van mijn verblijf in Jemen in 1996. Naar dag 1. (Naar alle gepubliceerde dagen.)
Door op de twee eerste letters van een link te klikken, wordt in een nieuw tabblad de geografische locatie van de plaats in Google Maps weergegeven. Wanneer u op de derde en volgende letters klikt wordt u in een nieuw tabblad verbonden met de Wikipediapagina over deze locatie. Bij begrippen wordt alleen Wikipedia geopend.
Les très riches heures du Luc & Berry 