Orient Express II
Naar Jeruzalem v.v. (1994)
25 jaar geleden: 1994 – 2019.
Vandaag is het 30 augustus 1994. Deze nacht zit ik in de bus en ben onderweg van Sinop aan de Zwarte Zee naar Istanboel. Overdag koop ik de Turkse uitgave van Penthouse (een tijdschrift met alleen foto’s van naakte vrouwen) om mijn in weken opgebouwde geilheid te bestrijden, want Turkse vrouwen, op straat, zijn zeer aantrekkelijk, maar niet zo gemakkelijk te benaderen.
– – – –
1.) Ik reis zonder camera, daarom plaats ik bij alle interessante oorden een link naar de foto’s in Google Maps.
2.) Dit reisverslag komt uit mijn dagboek 1994 en is mijn interpretatie van de werkelijkheid.
3.) De munteenheid in Turkije is de Turkse Lire / Pond (TL.) en de wisselkoers is: 1.000 TL. = f. 0,06. 100.000 TL. is dus f. 6,00. (€ 4,23 in 2018.)
Dinsdag, 30 augustus 1994
Dag 66 / 72: Istanboel.
Ik praat met een Fransman, in de bus, die met zijn vriend in Istanboel woont. Die ander werkt op het Frans Consulaat, aldaar. Hij is een Arabist die zal promoveren aan de Polytechnic.
Ik kon in de bus lang slapen, maar hoorde mijn eigen gesnurk.
Istanboel
Tegen 7.10 stappen we (de Fransen en ik, op aanraden van de Fransen) in Harem uit en nemen voor 12.500 TL. de veerboot naar Eminönü.
Hotel Ema, waar Iris, Kim en ik meer dan twee maanden geleden logeerden, kost 500.000 TL. voor een eenpersoonskamer. (Betaalden we zoveel, de eerste keer?) Ik ga naar hotel Anadolu, waar ik twee jaar geleden ook was. Het wijf is nog meer een wijf geworden en het zoontje nog brutaler. Ik krijg een eenpersoonskamer op de tweede verdieping (dezelfde als twee jaar geleden!) voor 200.000 TL. Warme douche: te heet om onder te staan, koeler is gewoon koud.
Op stap
Ik neem een ontbijt op straat: kahvaltı en reken op het dubbele van Sinop (dat was 80.000 TL.), maar ik hoef maar 50.000 TL. te betalen, met gratis koffie. Ik geef 10.000 fooi.
Naar het Bureau voor Toeristeninformatie, om daar het adres van Alitalia te vragen.
Ik schrijf een ansichtkaart naar Pa en Ma en naar Karima. Onderweg naar het postkantoor zie ik oude Penthouses uitgestald liggen. Ik word meteen enorm geil. Ik stuur de twee kaartjes per luchtpost. Ik loop naar Taksim en naar Alitalia, een hele lange weg, maar Alitalia kan mijn vlucht niet vervroegen. Ik kan niet eerder dan op 5 september naar huis.
Onderweg heb ik last van diarree. In de Istiqlaal Caddesi ga ik bij McDonalds naar het toilet. Ik koop daarna een medium Coke. (Hoewel ik niet van plan was die op te drinken, daarom begrijp ik even later niet waarom ik geen small Coke kocht.)
Penthouse
Ik kocht een Penthouse van april 1993. Een van de omstanders maakt lacherige opmerkingen tegen de verkoper. (Over mij en mijn aankoop?)
Boekhandels zoeken.
Het Nederlands Instituut is gesloten. Het is een feestdag, vandaag.
Onderweg lopen een paar meisjes op de Galata-brug, waarnaar iedereen kijkt: zij dragen heel korte broekjes en dito truitjes. Ze doen alsof ze niets in de gaten hebben.
Hotel: de Penthouse zorgt voor een seksuele explosie. Binnen een kwartier moet ik twee keer aftrekken. Naakte vrouwen, dat is wat ik al tien weken wilde zien. De vrouwen hier op straat zijn vele malen mooier, maar die lopen niet naakt. (Maar naar de hoeren in Trabzon wilde ik niet!)
Boeken
Bed: soezen.
Ik ga naar de bank om geld uit de muur ‘te trekken’, om het woordenboek Arabisch-Engels van Lane te kopen. (Twee banden). AB. kocht het twee jaar geleden in Istanboel. Ik weet zelfs een boekhandel te vinden die die boeken verkoopt, maar alleen in acht banden, want, zo zegt de verkoopster, dat is veel beter, want wat in die acht delen staat krijgen ze nooit in die twee delen verwerkt. De prijs is 250 US$. Té duur, voor mij.
Op de terugweg zie ik een boek: Islamic Science: an illustrated study van Seyyed Hossein Nasr voor 500.000 TL. (f. 30,00. Dat laat ik niet liggen.) De verkoper wil weten welk geloof ik heb.
“Does it matter?” vraag ik. Hij begrijpt me niet.
Vervelende mensen
Later, als ik in het park Sultan Ahmet het boek zit te lezen, word ik door verschillende mensen aangesproken en steeds weer moet ik vragen: “Does it matter?”, want dat willen ze graag weten: je godsdienst.
Lezen betekent kennelijk ‘vervelen’*1 en is dus een vrijbrief om je aan te spreken.
Het begint met een dronken zwerver.
Dan later een jongen die zijn vriend en vriendin erbij haalt, die haar Duits wil oefenen.
Iedereen vindt de Arabieren vies, want die eten met hun blote handen.
Dan een interessante kerel die Nederlands spreekt, een beetje en er twee jaar illegaal werkte. Op de achtergrond hoor ik Turken in het Engels onder elkaar spreken over het weigeren je geloof te onthullen.
De Nederlandse Turk neemt me mee naar zijn vrienden: tapijtwinkel. (Zijn vrienden beginnen ook al over het geloof te zeuren.) Eerder had hij geprobeerd voor mij een goedkoop en toch goed hotel te vinden, maar dat was niet mogelijk gebleken.
Vervelende auteur
Bed 21.30 uur. Seyyid Hossein Nasr schrijft helder, maar moest eigenlijk zijn eigen mening achterwege laten. Die is namelijk: islam is perfect, de rest is niks. Zoiets betoogt hij en dat stoort.
Voetnoten
1.) In Istanboel in het park nabij Sultan Ahmet viel het mij op dat, als je lusteloos voor je uit zit te staren, (je dus eigenlijk zit te vervelen), dat iedereen je dan met rust laat, maar op het moment dat je een boek pakt en gaat lezen, denken de Turken (waarschijnlijk) dat je je zit te vervelen en dat is dan voor hen een reden om je aan te spreken. Dat merkte ik, na deze eerste keer, daarna vaker.
Google Maps
Turkije – Istanboel – Harem – Eminönü – Taksimplein.
Websites
De waarde van de gulden in euro’s.
Orient Express I en II
Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).
Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).
Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com
Voor bezoekers die via the-face.com op deze website komen: als de interne links (menu, begin, einde) niet werken (mobiele telefoon / smartphone) klikt u voor het originele adres van dit bericht op: irada.com.
Links naar externe websites
De auteur dezes kan niet garanderen dat alle links naar externe websites (dus die van derde partijen) altijd zullen blijven bestaan. Foto’s in Google Maps, bijvoorbeeld, kunnen verdwijnen wanneer de eigenaar ze weghaalt. Ook aan andere links kan een einde komen, of kunnen in ongebruik raken.
Wanneer u een niet werkende link constateert kunt u dat melden in het reactieveld. Bij voorbaat dank.