Orient Express: Jeruzalem

Orient Express II

Naar Jeruzalem v.v. (1994)

25 jaar geleden: 1994 – 2019.


Vandaag is het 8 juli 1994. We (Iris, Kim en ik) reizen zonder complicaties vanuit Am­man, de hoofd­stad van Jor­da­nië naar Is­raël, met na­me naar Je­ru­za­lem, door de Wes­te­lij­ke Jor­daan­oe­ver (West­bank) en via de Al­len­by­brug over de ‘sloot’ die de Jor­daan heet. Je­ru­za­lem is voor mij een ge­wel­di­ge er­va­ring. ’s Avonds ont­staat er tus­sen ons drieën een si­tu­atie die over en­ke­le da­gen tot een ern­stig con­flict zal lei­den.

– – – –

1.) De na­men Iris, Kim en Henna zijn om pri­va­cy­re­de­nen ge­fin­geerd.
2.) Wij alle drie, zowel Iris, Kim en ik (ook Hen­na), stu­de­ren Ara­bi­sche Taal en Let­ter­kun­de aan de Uni­ver­si­teit Leiden. Bei­de jonge vrou­wen (ik noem hen in dit ver­slag soms ‘de meisjes’) zijn voor­aan in de twin­tig. Ik ben 43 jaar oud. Ik ben een laat­bloeier!
3.) Ik reis zon­der ca­me­ra, daar­om plaats ik bij al­le in­te­res­san­te oor­den een link naar de fo­to’s in Goog­le Maps.
4.) Dit reis­ver­slag komt uit mijn dag­boek 1994 en is mijn in­ter­pre­ta­tie van de wer­ke­lijk­heid.
5.) De munteenheid in Jor­da­nië is de Jor­daan­se Di­nar (JD.) en de wis­sel­koers is: 1 JD. = f. 2,76. (€ 1,94 in 2018.)
6.) De munteenheid in Israël is de Sjekel (S.) en de wis­sel­koers is: 1 S. = f. 0,60. (€ 0,42 in 2018.)


Vrijdag, 8 juli 1994

Dag 13 / 72: Amman – Jeruzalem.
Ik slaap slecht, buiten, op het dak van het Rami Ho­tel te Am­man. Ke­rels klet­sen luid tot cir­ca 03.00 uur. Daar­na komt de lan­ge ge­beds­op­roep. (Zie gis­te­ren­och­tend.) Om­dat ik om 05.00 uur op wil staan, heeft sla­pen geen zin meer. Ik douchen.

Allenby Bridge

Om 06.10 uur zitten we in een taxi die ons naar het Abd Ali-bus­sta­tion brengt. (Kost 0,5 JD.)
Weer even later zitten we in een ser­vice-bus, voor 1 JD. per per­soon, die ons naar al-Djisr (de brug) zal bren­gen.
Circa 7.15 uur staan we in een lan­ge file voor de Al­len­by Bridge / King Hus­sayn Bridge. Een uur la­ter zit­ten we in het wacht­lo­kaal van de Jor­daan­se (grens-?) po­li­tie.
We blijven in dit lokaal, met airco, zit­ten. Tegen 10.30 uur worden we naar de grens ge­bracht. De Jor­daan is maar een smal ri­vier­tje, las ik in de reis­gids, maar dat het maar zo’n sloot zou zijn (nau­we­lijks twee me­ter breed) had ik toch niet ver­wacht. Het viel al­le­maal erg tegen.
De busrit kostte 1,5 JD.

De grens der grenzen

De grenscontrole door de mooie en sexy Is­raëli­sche (vrou­we­lij­ke) mi­li­tai­ren, met los­ge­knoop­te over­hem­den, is uit­ge­breid, maar niet zo in­ten­sief als ik ver­wacht­te. De dames zijn vrien­de­lijk. Ze wil­len al­leen mijn elek­tri­sche ap­pa­ra­ten zien: zak­lamp en wek­ker.
Op de vraag hoe lang we blijven twij­fe­len de Kim en Iris en noe­men vier we­ken. Ik: “Vijf of zes.” Des­ge­vraagd geef ik zon­der enige twij­fel (de meis­jes staan te re­ke­nen) een be­drag op van dui­zend gul­den. Ik krijg een ver­blijfs­ver­gun­ning voor 3 maan­den, zij slechts voor één maand.
We denken goedkoper uit te zijn als we met de lo­ka­le bus naar Je­ru­za­lem gaan (goed­ko­per dan een taxi), maar vol­gens Iris, ach­ter­af, zijn we duur­der uit.
We laden onze spullen in de bus en staan als sar­dient­jes in een blik. Mijn rug­zak­je leg ik op aan­wij­zin­gen van een vrouw in het ba­ga­ge­rek. Even la­ter kun­nen we in een an­de­re bus stap­pen, maar ik ver­geet mijn rug­zak­je mee te ne­men. Dat gaat nu met de eer­ste bus mee die snel­ler aan de grens­con­tro­le ge­hol­pen wordt dan ik ver­wacht­te. Eerst staat hij een tijd­je voor ons en ik twij­fel of ik mijn rug­zak er­uit zal ha­len. Ik doe het niet. Op het sta­tion in Je­ri­cho staat die bus er ge­luk­kig nog. On­ze ba­ga­ge ligt op de stoep, maar mijn tas­je ligt nog in het rek. Even la­ter rijdt die bus te­rug naar de brug.
On­der­weg blijft onze bus lang staan, voor de con­tro­le door Is­raëli­sche mi­li­tai­ren. Die wil­den on­ze pas­poor­ten zien.
Ik was niet bang voor dief­stal van mijn rug­zak­je, maar wel om het kwijt te ra­ken door een eer­der ver­trek­ken­de bus.
Op het busstation nemen we de bus naar Je­ru­za­lem.

Jerurzalem

Onderweg, als de bus door Jericho rijdt, slaap ik vast, want ik sliep af­ge­lo­pen nacht niet. Zo zag ik de hoofd­stad van Pa­les­ti­na dus niet.
Rond 13.00 uur zijn we in Jeruzalem. Wat een er­va­ring! We re­den door een dor land­schap er­heen.
We zoe­ken een slaap­plaats. Iris wil recht­streeks naar me­vrouw Kha­li­di gaan, maar Kim vindt dat je haar dan voor een blok zet. Iris in­sis­teert eerst, maar geeft la­ter toe.
In de Khan az-Zeit kun­nen we in hos­tel Ha­shimi voor 10 S. per nacht op het dak sla­pen. Toi­let en douche zijn in een ka­mer, waar ook men­sen sla­pen. Een en ander is nog­al pri­mi­tief. We be­slui­ten des­al­niet­te­min de ge­le­gen­heid te nemen.

Slaapplaatsen

We gaan naar mevrouw Khalidi en maken (hernieuwde, voor Kim en Iris, want zij waren ver­le­den jaar ook al hier) ken­nis en krij­gen voor drie nach­ten een slaap­plaats in een ap­par­te­ment van haar aan­ge­bo­den.
Als we onze ba­ga­ge gaan ha­len, krijgt Iris het aan de stok met een ver­ko­per van films, als zij wil af­din­gen. (We dach­ten dat de Sje­kel veel duur­der was dan hij wer­ke­lijk was, na­me­lijk f. 0,60)
De ruzie zou ons he­le ver­blijf in Je­ru­za­lem voort­du­ren. Hij ge­draagt zich agres­sief, maar al­leen ver­baal.
Bij een verkoper van stadsplattegron­den in­for­meer ik naar de prijs van een kaart van Je­ru­za­lem. Ik zeg dat ik geen geld bij me heb, maar slechts wil we­ten hoe duur die zijn. Hij wordt ook agres­sief als ik de plat­te­grond niet koop.
In het hos­tel hoeven we niet te be­ta­len.
We gaan in West-Jeruzalem geld halen en ik trek 300 Sjekel uit de muur. (f. 180,99)
Het filmrolletje kost­te 15 S. en dus f. 9,00 en niet cir­ca f. 15,00 zo­als we dach­ten.

Een conflict

We eten ergens wat en later drin­ken we nog si­naas­ap­pel­sap. Daar, in die zaak, komt de aap uit de mouw. Kim en Iris vin­den een ge­za­men­lij­ke pot plot­se­ling over­bo­dig. Zij kun­nen waar­schijn­lijk goed­koop sla­pen en wil­len zelfs niet bij­dra­gen in mijn wel­licht duur­de­re over­nach­tings­kos­ten, laat staan: delen.
In Amman klaag­de ik over de ho­ge­re kos­ten van hen, maar ik moest so­li­da­ri­teit be­trach­ten, von­den ze. In Da­mas­cus sliep ik 25 SL. Duur­der dan hen, maar zij bei­den had­den wel douche en toi­let.
Voordat we bij mevrouw Khalidi ge­weest wa­ren, was er nog spra­ke van een ge­za­men­lij­ke pot, maar bij mevrouw Kha­li­di bleek dat er kans voor hen was op goed­ko­pe slaap­ruim­te in het Daar al-Tifl. (Het meis­jes­in­ter­naat.)
Zelfs Henna had in Nederland nog vóór ons ver­trek ge­zegd dat als zij goed­koop zou­den kun­nen sla­pen, het niet meer dan bil­lijk zou zijn als zij (de Kim en Iris) zou­den bij­dra­gen in mijn kos­ten.
Nu het de dames voordeliger uit­komt, la­ten ze mij val­len.
Alleen dan, herinner ik mij dat we ook geen kos­ten ge­deeld heb­ben in Gö­re­me. Daar sliep Iris twee nach­ten voor 50.000 TL. (f. 3,00) per nacht en Kim en ik voor 200.000 TL. (f. 12,00) Hier heb ik niets ge­hoord over be­ta­len uit de ge­za­men­lij­ke pot of iets der­ge­lijks.
Deze gebeurtenis, van­daag, zet­te voor mij de toon van de­ze reis.
Ik heb daarna koeltjes op hen ge­re­a­geerd. Op ge­ge­ven mo­ment, tij­dens dit ver­blijf in Je­ru­za­lem was de on­der­lin­ge ver­stand­hou­ding heel ge­span­nen.

De Klaagmuur

We gaan naar de Klaagmuur kijken. Eerst vond ik het maar angst­aan­ja­gend. Daarna vind ik het gênant om naar die bid­den­de men­sen te kij­ken. Zo sta je toch ook niet naar bid­den­de mos­lims te kij­ken? Mijn gêne gaat en ik blijf een tijd­je kij­ken, voor­al ook om­dat er sexy jon­ge vrou­wen rond­lo­pen.
Tegen 21.00 uur zijn we bij mevrouw Kha­li­di en te­gen 21.30 uur gaan we sla­pen. Zij sla­pen in een ka­mer en ik op een bank.
Eerst nog een Arabische krant le­zen en te­gen 23.00 uur ga ik sla­pen.


Menu – 08/07: BeginEinde.


Google Maps
AmmanAllenbybrugJerichoJeruzalem.


Wikipedia
AmmanWest­bankAllenbybrugJordaanJeruzalem.


Websites
De waarde van de gulden in euro’s.


Menu – 08/07: BeginEinde.


Orient Express I en II

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express I (1992).

Klik hier voor de chronologische volgorde van Orient Express II (1994).


Mobiele telefoon / Smartphone
the-face.com

Voor be­zoe­kers die via the-face.com op deze web­si­te ko­men: als de in­ter­ne links (me­nu, be­gin, ein­de) niet wer­ken (mo­bie­le te­le­foon / smart­phone) klikt u voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt op: ira­da.com.


Links naar externe websites

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.


Menu – 08/07: Begin.


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.