Bredestraat

20 april 1974

ioannes de limbourg April , , ,

Burijnen

Twee bu­rij­nen (bo­ven) en er­on­der het schraap­staal (rechts, drie­hoe­kig) met links het po­lijst­ij­zer bei­de in een in­stru­ment.
Het schraap­staal be­staat uit drie scher­pe kan­ten. Met zo’n scher­pe kant wordt de braam, die door de wer­king van de bu­rijn ont­staat in de (rood) ko­pe­ren plaat, weg­ge­schraapt. Het po­lijst­ij­zer doet dan wat de naam aan­geeft, na­me­lijk, door met de­ze zij­de, rond en vlak, over de braam te wrij­ven po­lijst die de door het schra­pen even­tu­eel ont­sta­ne nieuwe braamp­jes.
Het hand­vat van de bu­rij­nen is aan de on­der­zij­de vlak. Dat is de zij­de die op de ko­pe­ren plaat komt te lig­gen, waar­na de bu­rijn met de hand door het ko­per naar vo­ren wordt ge­dre­ven. Zo ont­staat een groef, met aan weers­zij­den bra­men. De bo­ven­ste bu­rijn ligt op de zij­de, zodat de vorm er­van goed te zien is. De on­der­ste bu­rijn is ruit­vor­mig en de bei­de on­der­zij­des, die nu niet zicht­baar zijn, zijn even groot als de wel zicht­ba­re.

Dagboek 1974

(Dag 812) Ik woon moe­der­ziel al­leen op een ka­mer in een sta­tig he­ren­huis aan de Bre­de­straat, in het cen­trum van Maas­tricht. Het pand is van mijn oud-tand­arts T.J. Bot­ke. – Ik ben be­zig een ‘ro­man’ te schrij­ven waar­in ho­mo­sek­sua­li­teit een pro­mi­nen­te rol zal spe­len, maar gis­te­ren­avond had ik een one-night-stand met een man en dat was een ont­goo­che­ling en er was spra­ke van een an­ti­cli­max. Dat laat mij twij­fe­len aan mij­zelf. – (Voor be­zoe­kers via the-face.com: als de in­ter­ne links niet wer­ken (mo­biel­tje) klikt u hier voor het ori­gi­ne­le adres van dit be­richt ira­da.com.)

Menu – Foto – Index en het einde.

Zaterdag, 20 april 1974.
Inkopen bij V&D.
Gedoucht.
Na gisteren­avond weet ik niet of mijn ro­man nog ooit af­ge­maakt wordt. Ik zat in een soort du­bio over hoe­ver ik gaan kon op seks­ge­bied, maar nu dat flik­ker­ach­ti­ge me niet ligt*(1)… ik weet nu niet meer wat er van komt.
Bij Arti Kunst­handel een schraap­staal, te­vens po­lijst­ij­zer, ge­kocht: f. 15,50 en twee bu­rijnen*(2) be­steld.
In het stadspark ge­le­gen.
Grote pils f. 2,50 bij de Prins van Oran­je in de Gro­te Staat.
’s Avonds naar de Schouw­burg, f. 5,00.
Om 20.00 uur. Solution in het voor­pro­gram­ma. Ka­zi­mierz Lux daar­na.
So­lu­tion: mu­ziek zo mooi, daar be­staan geen woor­den voor. Van al­le mu­ziek die ik ooit ge­hoord heb, was dit dui­zen­den ke­ren mooier. (Ka­zi­mierz Lux viel te­gen. Te een­to­nig stem­ge­luid.)
Het [concert] begon toen de (mooie) drum­mer, die baad­de in rood licht, een rof­fel op de bek­kens gaf. Dat was zo mooi, dat ik spon­taan aan de dui­vel dacht. Het klonk mys­te­ri­eus. Met dui­vel be­doel ik niet iets af­schrik­wek­kends, maar net als met het En­gel­se “Witch queen” een su­per­la­tief boven het su­per­la­tief van on­be­schrijf­lijk mooi en mys­te­rieus. Dat gold ook voor twee meis­jes (vrien­din­nen) in de zaal aan­we­zig.
Om 23.45 uur was het con­cert jam­mer ge­noeg af­ge­lo­pen.
Thuis met een fles Grolsch (don­ker bier) en twee LP’s van Cara­van*(3) tot cir­ca 02.00 uur op­ge­ble­ven.
Weer: half bewolkt, re­de­lijk.

*(1)
Homoseksualiteit. (De­ze tekst is mis­schien een stuk­je psy­cho­lo­gie van de kou­de grond.) Van­af mijn jon­ge ja­ren was ik tel­kens ver­liefd op meis­jes, maar af en toe vond ik jon­gens ook leuk om te zien. In de ja­ren zestig en ze­ven­tig, toen ik dus nog een jon­kie was, er­voer ik dat al­le­maal als zeer ver­war­rend.
In die tijd had­den ‘al­le’ jon­ge­man­nen lang haar, waar­door ve­len er nog­al lief uit­za­gen en ieder­een droeg strak­ke broe­ken, waar­in wei­nig ver­huld bleef van de meer of min­der ron­de li­chaams­vor­men, die ook man­nen (kun­nen) be­zit­ten. Bo­ven­dien vond ik de om­gang met vrou­wen / meis­jes moei­lijk en met man­nen / jon­gens ge­mak­ke­lijk. Ook dat leid­de tot ver­war­ring en daar­om ge­loofde ik dat ik ho­mo was.
Hoe­wel ik van­af 1977 een vas­te vriend had, ben ik voor de homo­sek­sua­li­teit sec nooit ‘vol­le­dig ge­gaan’. Be­paal­de as­pec­ten er­van spra­ken me niet aan, zo­als seks om de seks. Ik wil­de een ro­man­ti­sche lief­de en was niet op zoek naar een lou­ter sek­su­eel avon­tuur, iets dat bij veel ho­mo’s (toen en nu) op de voor­grond staat.
Eind ja­ren tach­tig tre­den er steeds meer haar­scheur­tjes op in mijn ho­mo­sek­su­eel ge­voel en vind ik vrou­wen steeds in­te­res­san­ter wor­den. Uit­ein­de­lijk ver­dwijnt de man he­le­maal uit mijn beeld.

Te­rug.

*(2)
Burijn & schraap­staal. Met een burijn kan een gra­vu­re worden ge­maakt. Door met de burijn in een vlak­ke ko­pe­ren plaat te snij­den ontstaan er groeven in die plaat. Op die manier ‘tekent’ men in het koper. Die groe­ven wor­den daar­na met inkt ge­vuld en het ge­heel wordt on­der gro­te druk op pa­pier ge­perst, waar­bij het pa­pier op een vlak vil­ten kus­sen rust. Dit pa­pier wordt dan in die groe­ven ge­perst en komt daar­bij in con­tact met de inkt. Zo komt de ge­gra­veer­de te­ke­ning, in spie­gel­beeld, op het pa­pier te­recht.
Wikipedia: gra­vu­re.
Wikipedia: bu­rijn.

Te­rug.

*(3)
Muziek.
Solution was een sym­fo­ni­sche band uit Gro­nin­gen, die heeft be­staan van 1970 tot 1983. De band scoor­de en­ke­le be­schei­den hits met de num­mers Em­pty Fa­ces (1977), It’s on­ly just be­gun (1980) en Run away (1982).
Wikipedia: Solution.
YouTube: Em­pty Fa­ces.
—
Kazimierz Lux is een Ne­der­lands zan­ger van Pool­se af­komst.
Wikipedia: Kazimierz Lux.
YouTube: I still miss some­one (1973).
—
Caravan is een Brit­se band uit Can­ter­bu­ry. De mu­ziek van de band wordt ge­re­kend tot de ca­te­go­rie pro­gres­sie­ve rock.
Wikipedia: Caravan.
YouTube: In The Land Of Grey And Pink (Full Al­bum).

Te­rug.

Index

Index van ter­men:
Index van per­so­nen:
Index van lo­ca­ties:

Me­nu – Foto – Be­gin – Hoofd­in­dex – Over­zicht 1972-1990.

7 april 1974

ioannes de limbourg April , , ,

Dagboek 1974

(Dag 799) Ik woon moe­der­ziel al­leen op een ka­mer in een sta­tig he­ren­huis aan de Bre­de­straat, in het cen­trum van Maas­tricht. Het pand is van mijn oud-tand­arts T.J. Bot­ke.

Menu – Index en het einde.

Zondag, 7 april 1974.
’s Morgens: terrasje op het Vrijt­hof. ’s Mid­dags een uur­tje in het Stads­park. Van 14.00 tot 15.00 bij Opa. [In Meers­sen.]
Om 16.00 uur een boek ge­kocht: Want de aar­de is on­ze moe­der van T.C. Mac­lu­han*, f. 15,00. Over de In­dia­nen van Noord-Ame­ri­ka.
In het park tot 18.15 uur, waar o.a. prach­ti­ge jon­gens zijn. Ge­no­ten van de na­tuur. Heer­lijk was het in het park.
Van 18.15 tot 19.00 uur de over­buur­man van het O.L.V. Plein 29 ge­hol­pen, die het ka­pot­te straat­dek­sel van zijn kel­der wil­de be­scher­men. Hij wil­de een pils­je ge­ven. Dat heb ik af­ge­sla­gen. [O.L.V. plein: On­ze Lie­ve Vrou­we­plein.]
Gegeten.
Dagboek bijwer­ken van gis­te­ren en van­daag van 20.30 tot nu 21.15 uur.
Ook zonder die mooie jon­gens zou ik even­veel van dit mooie park heb­ben ge­no­ten.
Weer: zomers, circa 20°C.

*
Want de aarde is on­ze moe­der: Want de aarde is onze moeder : in­dia­nen van Noord-Ame­ri­ka. Teri C Mac­Lu­han; Ed­ward S Cur­tis. (World­Cat.)

Te­rug.

Index

Index van ter­men:
Index van per­so­nen:
Index van lo­ca­ties:

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex – Over­zicht 1972-1990.

7 november 1974

ioannes de limbourg November , , ,

Dagboek 1974

(Dag 1013) Ik werk bij PTT-Te­le­com in Maas­tricht, bij de af­de­ling Stapn (Stan­daard­aan­sluit­pun­ten) en ben in de Maas­tricht­se nieuw­bouw­wijk Daal­hof aan het werk. De werk­zaam­he­den wor­den uit­ge­voerd door een daar­in ge­spe­ci­a­li­seer­de aan­ne­mer en mijn col­le­ga JC. en ik zijn daar­bij (con­tro­le­rend) toe­zicht na­mens de PTT. De ‘uit­voer­der’ is de chef van de aan­ne­mer. – Ik woon moe­der­ziel al­leen op een ka­mer in een sta­tig he­ren­huis aan de Bre­de­straat, in het cen­trum van Maas­tricht. Het pand is van mijn oud-tan­darts T.J. Bot­ke. – In de avond­uren volg ik de PTT-be­drijfs­cur­sus A4.

Menu – Index en het einde.

Donderdag, 7 november 1974.
Op de fiets naar Daal­hof.
In een vracht­wa­gen met oud roest, (geen loe­me­le­boer*) een stuk, die ook in mij, blijk­baar, be­lang­stel­ling had, ge­zien zijn blik­ken.
Vanaf circa 10.00 tot 17.15 uur al­leen de za­ken ge­re­geld. Ook ge­gra­ven [in de grond] en ge­test: 50x4x0,5 een ge­pant­ser­de po­ly­etheen­ka­bel.
[Collega] JC. en uit­voer­der DM. wa­ren naar Beek.
A4-cursus van 19.00 tot 20.00 uur: T en T wet. [Te­le­graaf en Te­le­foon­wet.]
Thuis van 20.50 tot 21.20 uur: Voor­cal­cu­la­tie Huis­te­le­foon [be­stu­de­ren].
Tribunal: twee pils.
E. (of heet hij C.?) in een strak­ke broek en een an­der mooi stuk: mooi gezicht.
Nu 22.55 uur.
Weer: droog, veel zon, niet zo koud. Ei­gen­lijk: voor de tijd van het jaar, lekker.

*
Een loe­me­le­boer is een Lim­burgs dia­lect­woord voor een vod­den­man / lor­ren­boer.

Te­rug.

Index

Index van ter­men:
Index van per­so­nen:
Index van lo­ca­ties:

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex – Over­zicht 1972-1990.

25 oktober 1974

ioannes de limbourg Oktober , , ,

Dagboek 1974

(Dag 1000) Ik werk bij PTT-Te­le­com, sinds 1 ok­to­ber jl. in Maas­tricht en sinds 15 ok­to­ber jl. bij de af­de­ling Stapn (Stan­daard­aan­sluit­pun­ten) en ben on­der an­de­re in Neer­beek en Els­loo be­zig. – Ik woon moe­der­ziel al­leen op een ka­mer in een sta­tig he­ren­huis aan de Bre­de­straat, in het cen­trum van Maas­tricht. Het pand is van mijn oud-tan­darts T.J. Bot­ke. – Van­daag schrijf ik de dui­zend­ste dag van mijn dag­boek.

Menu – Index en het einde.

Vrijdag, 25 oktober 1974.
1000ste DAG
1 dag dagboek: 30 ja­nu­a­ri 1972, blz.: 1;
100 dagen dagboek: 8 mei 1972, blz.: 293;
200 dagen dagboek: 16 aug 1972, blz.: 596;
300 dagen dagboek: 24 nov 1972, blz.: 909;
400 dagen dagboek: 4 maart 1973, blz.: 1.166;
500 dagen dagboek: 12 juni 1973, blz.: 1.412;
600 dagen dagboek: 20 sept 1973, blz.: 1.770;
700 dagen dagboek: 29 dec 1973, blz.: 2.050;
800 dagen dagboek: 8 april 1974, blz.: 2.225;
900 dagen dagboek: 17 juli 1974, blz.: 2.378;
1.000 dagen dagboek: 25 okt 1974, blz.: 2.562;
Ik wilde voor deze dag een feest­je voor me­zelf or­ga­ni­se­ren en / of el­ke 100ste dag op­nieuw op één blad­zij­de be­kij­ken, maar in bei­de heb ik geen zin en ik ben niet in een feest­stem­ming. (Slecht weer.)
Gedenk 25 oktober 1974: 1.000 da­gen dag­boek is hier­mee voor­bij.
Zonder de waarheid of de (be­trek­ke­lij­ke) ob­jec­ti­vi­teit ge­weld aan te doen heb ik het klaar ge­speeld om 25 ok­to­ber 1974 in een nieuw schrift te be­gin­nen.
[Ik werk in] Neerbeek.
Circa 16.00 uur: Elsloo.
Thuis: inkopen bij V&D.
Zelfbevrediging.
In verband met de kou in de douche, me op mijn ka­mer ge­was­sen.
D. even op zijn rug gezien.
Nu ± 23.00 uur.
Moe, ik ga op bed.
De verwarming werkt niet goed, ge­volg: erg fris.
Weer: koud, af en toe regen.
Weer:

Index

Index van ter­men:
Index van per­so­nen:
Index van lo­ca­ties:

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex – Over­zicht 1972-1990.

12 oktober 1974

ioannes de limbourg Oktober , ,

Dagboek 1974

(Dag 987) Ik woon moe­der­ziel al­leen op een ka­mer in een sta­tig he­ren­huis aan de Bre­de­straat, in het cen­trum van Maas­tricht. Het pand is van mijn oud-tan­darts T.J. Bot­ke. – Mijn Oma over­leed één jaar ge­le­den. Ter her­in­ne­ring daar­aan is er in haar vroe­ge­re woon­plaats Hout­hem een ka­tho­lie­ke mis, die ‘Jaar­dienst’ heet. Mijn Opa is slecht ter been en kan er niet heen. – In 1974 ge­brui­ken we nog de cent, blijkt uit de prijs die ik in het wa­ren­huis V&D be­taal. – Ik ben ver­liefd op een jon­ge­man wiens ech­te naam ik niet weet en daar­om Davy heb ge­noemd.

Menu – Index en het einde.

Zaterdag, 12 oktober 1974.
Op 8.00 uur.
Met de trein van 9.08 uur naar Hout­hem. (Re­tour: f. 2,00) Bij­dra­ge aan de res­tau­ra­tie van de kerk: f. 2,00 [Sint Ger­la­chus­kerk]
Jaardienst ter ere van Oma.
Met Papa en Mama te­rug naar Maas­tricht via Opa [Meers­sen]. (Circa één uur bij hem ge­weest.)
Inkopen bij V&D: f. 27,01.
[Vogelzang:] Stofkap [Akai band­re­cor­der] was er nog niet. Mooie F. wel. Hij deed me niet zo­veel als de vo­ri­ge maal.
Band voor de recorder: f. 29,95. Hi­Fi show in de Schouw­burg: f. 2,50
Twee LP’s van Led Zep­pe­lin I en II, f. 27,00
Tribunal: twee pils.
Door de stad geslenterd: een­zaam ge­voel. Jon­gen ± 18-19 jaar (of jonger) erg mooi: ik had hier­door een stijve.
Van ± 19.00 uur platen opnemen op band 3 tot en met nu, 22.40 uur.
—
Bagatelle, circa 23.15 tot ± 00.15 uur: drie pils. Pas na on­ge­veer een half uur zag ik de mooi­ste jon­gen van Maas­tricht: Davy. Hij was er on­ge­twij­feld al voor mij. Cir­ca 00.15 uur ging hij weg. Ik ook. Ik raak­te op Vrijt­hof zijn spoor bijs­ter. Er wa­ren in de Ba­ga­tel­le nog meer mooie jon­gens.
Nu 01.05 uur. Ik “pleeg” nog een plaat­op­na­me van Emer­son, La­ke and Pal­mer.
Weer: koud, veel regen.

*

Index

Index van ter­men:
Index van per­so­nen:
Index van lo­ca­ties:

Me­nu – Be­gin – Hoofd­in­dex – Over­zicht 1972-1990.